پرش به محتوا

ابن‌ابجر کنانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۳۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۸
جز
اصلاح
جز (اصلاح)
خط ۳۰: خط ۳۰:
| نقش‌های برجسته =
| نقش‌های برجسته =
| سبک =
| سبک =
| تأثیرگذاران = [[امام رضا(ع)|امام‌ علی‌ بن‌ موسی‌الرضا(ع‌)]]،
| تأثیرگذاران = [[امام رضا(ع)]]
| استادان = [[شعبی]]، [[عکرمه]]، [[طلحة بن‌ مصرف]] و [[واصل‌ بن‌ احدب]]
| استادان = [[شعبی]]، [[عکرمه]]، [[طلحة بن‌ مصرف]] و [[واصل‌ بن‌ احدب]]
| شاگردان = فرزندش‌ [[عبدالرحمان]]، [[سفیان‌ ثوری]]، [[زهیر بن‌ معاویه]]، [[عبیدالله‌ اشجعی]]، [[سفیان‌ بن‌ عُیینه]] و [[اَعمش]]
| شاگردان = فرزندش‌ عبدالرحمان، [[سفیان‌ ثوری]]، [[زهیر بن‌ معاویه]]، [[عبیدالله‌ اشجعی]]، [[سفیان‌ بن‌ عیینه]] و [[اعمش]]
| شهر خانگی =
| شهر خانگی =
| تلویزیون =
| تلویزیون =
خط ۴۴: خط ۴۴:
| منصب =
| منصب =
| مکتب =
| مکتب =
| آثار = [[کتاب الدیات ابن ابجر کنانی]]،
| آثار =  
| خویشاوندان سرشناس =
| خویشاوندان سرشناس =عبدالله بن سعید نویسنده [[کتاب الدیات ابن ابجر کنانی|کتاب الدیات]]
| گفتاورد =
| گفتاورد =
| جوایز =
| جوایز =
خط ۵۳: خط ۵۳:
| پانویس =
| پانویس =
}}
}}
'''عبدالملک‌ بن‌ سعید''' معروف به '''اِبْن‌ِ اَبْجَرِ کنانی‌'''، طبیب‌ و [[محدث]] که کتابی‌ به‌ نام‌ [[کتاب الدیات ابن ابجر کنانی|الدّیات]] دارد و آن‌ را بر [[امام رضا(ع)|امام‌ علی‌ بن‌ موسی‌الرضا(ع‌)]] عرضه‌ داشت. گفته‌اند این‌ نخستین‌ رساله [[فقه|فقهی]] [[شیعه]] در باب‌ دیات‌ است‌. در کتب‌ [[رجال]] شیعه‌ از وی به‌ عنوان‌ محّدث [[ثقه]] نیز یاد شده‌ است‌.
'''عبدالملک‌ بن‌ سعید''' معروف به '''اِبْن‌ِ اَبْجَرِ کنانی‌'''، طبیب‌ و [[محدث]] است. در کتب‌ [[رجال]] شیعه‌ از وی به‌ عنوان‌ محّدث [[ثقه]] نیز یاد شده‌ است‌.


== زندگی‌نامه==
== زندگی‌نامه==
'''عبدالملک‌ بن‌ سعید بن‌ حیان‌ بن‌ ابجر عجلی‌ کنانی‌ همْدانی‌ کوفی‌'''، معروف به '''اِبْن‌ِ اَبْجَرِ کنانی‌'''، مکنّی‌ به‌ ابوبکر است. در کتب‌ رجال‌ شیعه‌ از خاندان‌ ابجر به‌ عنوان‌ خاندانی‌ در [[کوفه]] که‌ افراد آن‌ به‌ طور موروثی‌ اهل‌ طبابت‌ بوده‌اند، و از عبدالملک‌ و برادرش‌ [[ابوعمر عبدالله]]، به‌ عنوان‌ محّدثین‌ ثقه‌ نیز یاد شده‌ است‌.<ref>نجاشی‌، احمد، رجال‌، ص ۲۱۷</ref>
عبدالملک‌ بن‌ سعید بن‌ حیان‌ بن‌ ابجر عجلی‌ کنانی‌ همْدانی‌ کوفی‌، معروف به اِبْن‌ِ اَبْجَرِ کنانی‌، مکنّی‌ به‌ ابوبکر است. در کتب‌ رجال‌ شیعه‌ از خاندان‌ ابجر به‌ عنوان‌ خاندانی‌ در [[کوفه]] که‌ افراد آن‌ به‌ طور موروثی‌ اهل‌ طبابت‌ بوده‌اند، و از عبدالملک‌ و برادرش‌ [[ابوعمر عبدالله]]، به‌ عنوان‌ محّدثان‌ ثقه‌ نیز یاد شده‌ است‌.<ref>نجاشی‌، رجال‌، ص ۲۱۷</ref>


از زندگی‌ وی آگاهی‌ چندانی‌ در دست‌ نیست‌، اما در کتاب‌های رجالی‌، با همین‌ نام‌ و نشان‌ و گاه‌ با اندکی‌ اختلاف‌، از او یاد شده‌ است‌.<ref>بخاری، اسماعیل‌، التاریخ‌ الکبیر، جلد ۳(۱)، ص ۴۱۶؛ بسوی، یعقوب‌، المعرفة و التاریخ‌، ص ۷۱۲-۷۱۳؛ ابن‌ ابی‌ حاتم‌ رازی، محمد، الجرح‌ و التعدیل‌، جلد ۲، ص ۳۵۱-۳۵۲؛ ابن‌ منجویه‌، احمد، رجال‌ صحیح‌ مسلم‌، جلد ۱، ص ۴۳۴؛ ابن‌ حجر، احمد، تهذیب‌ التهذیب‌، جلد ۶، ص ۳۹۴- ۳۹۵</ref> به‌ نوشته [[ابن‌ حجر]] وی در ۱۶۱ق‌<ref>ابن‌ حجر، احمد، تهذیب‌ التهذیب‌، جلد ۶، ص ۳۹۵</ref>و به‌ گفته [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]]، عبدالملک‌ در ۲۴۰ق‌ زنده بوده است‌. در مآخذ به‌ کوفی‌ بودن‌ او تصریح‌ شده‌ است‌.<ref>بخاری، اسماعیل‌، التاریخ‌ الکبیر، جلد ۳(۱)، ص ۴۱۶؛ ابن‌ سعد، محمد، الطبقات‌ الکبری، جلد۱، ص ۳۳۸؛ ابن‌ حجر، احمد، تهذیب‌ التهذیب‌، جلد ۶، ص ۳۹۴- ۳۹۵</ref> [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] بر تشیع‌ عبدالله‌ تصریح‌ دارد و به‌ نظر می‌رسد که‌ در تشیع‌ عبدالملک‌ نیز جای تردید نباشد.
از زندگی‌ وی آگاهی‌ چندانی‌ در دست‌ نیست‌، اما در کتاب‌های رجالی‌، با همین‌ نام‌ و نشان‌ و گاه‌ با اندکی‌ اختلاف‌، از او یاد شده‌ است‌.<ref>بخاری، اسماعیل‌، التاریخ‌ الکبیر، جلد ۳(۱)، ص ۴۱۶؛ بسوی، یعقوب‌، المعرفة و التاریخ‌، ص ۷۱۲-۷۱۳؛ ابن‌ ابی‌ حاتم‌ رازی، محمد، الجرح‌ و التعدیل‌، جلد ۲، ص ۳۵۱-۳۵۲؛ ابن‌ منجویه‌، احمد، رجال‌ صحیح‌ مسلم‌، جلد ۱، ص ۴۳۴؛ ابن‌ حجر، احمد، تهذیب‌ التهذیب‌، جلد ۶، ص ۳۹۴- ۳۹۵</ref> به‌ نوشته [[ابن‌ حجر]] وی در ۱۶۱ق‌<ref>ابن‌ حجر، احمد، تهذیب‌ التهذیب‌، جلد ۶، ص ۳۹۵</ref>و به‌ گفته [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]]، عبدالملک‌ در ۲۴۰ق‌ زنده بوده است‌. در مآخذ به‌ کوفی‌ بودن‌ او تصریح‌ شده‌ است‌.<ref>بخاری، اسماعیل‌، التاریخ‌ الکبیر، جلد ۳(۱)، ص ۴۱۶؛ ابن‌ سعد، محمد، الطبقات‌ الکبری، جلد۱، ص ۳۳۸؛ ابن‌ حجر، احمد، تهذیب‌ التهذیب‌، جلد ۶، ص ۳۹۴- ۳۹۵</ref> [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] بر تشیع‌ عبدالله‌ تصریح‌ دارد و به‌ نظر می‌رسد که‌ در تشیع‌ عبدالملک‌ نیز جای تردید نباشد.
خط ۶۸: خط ۶۸:
== شاگردان ==
== شاگردان ==
از فرزندش‌ عبدالرحمان‌، [[سفیان‌ ثوری]]، [[زهیر بن‌ معاویه]]، [[عبیدالله‌ اشجعی]]، [[سفیان بن عیینه|سفیان‌ بن‌ عُیینه]] و [[اَعمش]] به‌ عنوان‌ کسانی‌ که‌ از او روایت‌ کرده‌اند، یاد شده‌ است‌.
از فرزندش‌ عبدالرحمان‌، [[سفیان‌ ثوری]]، [[زهیر بن‌ معاویه]]، [[عبیدالله‌ اشجعی]]، [[سفیان بن عیینه|سفیان‌ بن‌ عُیینه]] و [[اَعمش]] به‌ عنوان‌ کسانی‌ که‌ از او روایت‌ کرده‌اند، یاد شده‌ است‌.
== آثار ==
{{اصلی|کتاب الدیات ابن ابجر کنانی}}
عبدالله‌ کتابی‌ به‌ نام‌ [[کتاب الدیات ابن ابجر کنانی|الدّیات]] دارد که‌ آن‌ را از پدران‌ خویش‌ روایت‌ کرده‌ و بر [[امام رضا(ع)|امام‌ علی‌ بن‌ موسی‌الرضا(ع‌)]] عرضه‌ داشته‌ است‌<ref>نجاشی‌، احمد، رجال‌، ص ۲۱۷</ref>. این‌ نخستین‌ رساله فقهی‌ شیعه‌ در باب‌ دیات‌ است‌ و فقهایی‌ مانند [[کلینی|کلینی]]،<ref>کلینی‌، محمد، الفروع‌ من‌ الکافی‌، جلد ۷، ص ۳۳۰-۳۴۲</ref> [[شیخ صدوق|ابن‌بابویه]]<ref>ابن‌ بابویه‌، محمد، من‌ لایحضره‌ الفقیه‌، جلد ۴، ص ۵۴ - ۶۶</ref> و [[شیخ طوسی|طوسی]]<ref>طوسی‌، محمد، تهذیب‌ الاحکام‌، جلد ۱۰، ص ۲۴۵</ref> مطالبی‌ از آن‌ را نقل‌ کرده‌اند.


== تدریس ==
== تدریس ==
[[ابن‌ ابی‌ اصیبعه]]<ref>ابن‌ ابی‌ اصیبعه‌، احمد، عیون‌ الانباء، جلد ۱، ص ۱۱۶</ref>، عبدالملک‌ را از اساتید [[مدرسه اسکندریه]] در عصر بیزانس‌ به‌ شمار آورده‌ که‌ مدتی‌ پس‌ از فتح‌ [[مصر]] به‌ دست‌ مسلمانان‌، در دوران‌ امارت‌ [[عمر بن‌ عبدالعزیز]] بر اسکندریه‌ و به‌ تشویق‌ او مسلمان‌ شده‌ و در شمار نزدیکان‌ وی درآمده‌ بود.
[[ابن‌ ابی‌ اصیبعه]]<ref>ابن‌ ابی‌ اصیبعه‌، احمد، عیون‌ الانباء، جلد ۱، ص ۱۱۶</ref>، عبدالملک‌ را از اساتید [[مدرسه اسکندریه]] در عصر بیزانس‌ به‌ شمار آورده‌ که‌ مدتی‌ پس‌ از فتح‌ [[مصر]] به‌ دست‌ مسلمانان‌، در دوران‌ امارت‌ [[عمر بن‌ عبدالعزیز]] بر اسکندریه‌ و به‌ تشویق‌ او مسلمان‌ شده‌ و در شمار نزدیکان‌ وی درآمده‌ بود.


== اختلاف نظرها ==
== اختلاف‌نظرها ==
ابن‌ ابی‌ اصیبعه‌ تاریخ‌ گرویدن‌ او را به‌ اسلام‌ ذکر نکرده‌ است‌، اما [[ووستنفلد]]<ref>ووستنفلد، ص‌۷</ref> آن‌ را مربوط به‌ حدود ۷۰ق‌/۶۸۹م‌ دانسته‌، و [[عبدالعزیز بن‌ مروان]] والی‌ [[مصر]] را مشوق‌ او در قبول‌ [[اسلام]] شمرده‌ است‌.
ابن‌ ابی‌‌اصیبعه‌ تاریخ‌ گرویدن‌ او را به‌ اسلام‌ ذکر نکرده‌ است‌، اما [[ووستنفلد]]<ref>ووستنفلد، ص‌۷</ref> آن‌ را مربوط به‌ حدود ۷۰ق‌/۶۸۹م‌ دانسته‌، و [[عبدالعزیز بن‌ مروان]] والی‌ [[مصر]] را مشوق‌ او در قبول‌ [[اسلام]] شمرده‌ است‌.


ابن‌ ابی‌ اصیبعه‌ همچنین‌ از اعمش‌ و سفیان‌ به‌ عنوان‌ کسانی‌ که‌ برخی‌ سخنان‌ مربوط به‌ روش‌های حفظ تندرستی‌ را از ابن‌ ابجر روایت‌ کرده‌اند، نام‌ برده‌ و به‌ موضوع‌ انتقال‌ مدرسه پزشکی‌ از [[اسکندریه]] به‌ [[انطاکیه]]، که‌ در روزگار خلافت‌ [[عمر بن‌ عبدالعزیز]] (۹۹-۱۰۱ق‌/۷۱۸- ۷۲۰م‌) اتفاق‌ افتاد، اشاره‌ کرده‌ است‌.<ref>ابن‌ ابی‌ اصیبعه‌، احمد، عیون‌ الانباء، جلد ۱، ص ۱۱۶</ref>
ابن‌ ابی‌ اصیبعه‌ همچنین‌ از اعمش‌ و سفیان‌ به‌ عنوان‌ کسانی‌ که‌ برخی‌ سخنان‌ مربوط به‌ روش‌های حفظ تندرستی‌ را از ابن‌ ابجر روایت‌ کرده‌اند، نام‌ برده‌ و به‌ موضوع‌ انتقال‌ مدرسه پزشکی‌ از [[اسکندریه]] به‌ [[انطاکیه]]، که‌ در روزگار خلافت‌ [[عمر بن‌ عبدالعزیز]] (۹۹-۱۰۱ق‌/۷۱۸- ۷۲۰م‌) اتفاق‌ افتاد، اشاره‌ کرده‌ است‌.<ref>ابن‌ ابی‌ اصیبعه‌، احمد، عیون‌ الانباء، جلد ۱، ص ۱۱۶</ref>
خط ۱۰۰: خط ۹۶:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
*ابن‌ ابی‌ اصیبعه‌، احمد، عیون‌ الانباء، به‌ کوشش‌ ماکس‌ موللر، بولاق‌، ۱۲۹۹ق‌/ ۱۸۸۲م‌
*ابن‌ ابی‌‌اصیبعه‌، احمد، عیون‌ الانباء، به‌ کوشش‌ ماکس‌ موللر، بولاق‌، ۱۲۹۹ق‌/ ۱۸۸۲م‌
*ابن‌ ابی‌ حاتم‌ رازی، محمد، الجرح‌ و التعدیل‌، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۷۲ق‌/ ۱۹۵۳م‌
*ابن‌ ابی‌ حاتم‌ رازی، محمد، الجرح‌ و التعدیل‌، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۷۲ق‌/ ۱۹۵۳م‌
*ابن‌ بابویه‌، محمد، من‌ لایحضره‌ الفقیه‌، بیروت‌، ۱۴۰۱ق‌/۱۹۸۱م‌
*ابن‌ حجر، احمد، تهذیب‌ التهذیب‌، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۲۶ق‌/۱۹۰۸م‌
*ابن‌ حجر، احمد، تهذیب‌ التهذیب‌، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۲۶ق‌/۱۹۰۸م‌
*ابن‌ سعد، محمد، الطبقات‌ الکبری، به‌ کوشش‌ احسان‌ عباس‌، بیروت‌، دارصادر
*ابن‌ سعد، محمد، الطبقات‌ الکبری، به‌ کوشش‌ احسان‌ عباس‌، بیروت‌، دارصادر
خط ۱۰۹: خط ۱۰۴:
*بخاری، اسماعیل‌، التاریخ‌ الکبیر، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۷۷ق‌/۱۹۵۸م
*بخاری، اسماعیل‌، التاریخ‌ الکبیر، حیدرآباد دکن‌، ۱۳۷۷ق‌/۱۹۵۸م
*بسوی، یعقوب‌، المعرفة و التاریخ‌، به‌ کوشش‌ اکرم‌ ضیاء العمری، بغداد، ۱۳۹۴ق/۱۹۸۱م‌
*بسوی، یعقوب‌، المعرفة و التاریخ‌، به‌ کوشش‌ اکرم‌ ضیاء العمری، بغداد، ۱۳۹۴ق/۱۹۸۱م‌
*طوسی‌، محمد، تهذیب الاحکام، بیروت‌، ۱۴۰۱ق‌/۱۹۸۱م‌
*عجلی‌، احمد، تاریخ‌ الثقات‌، به‌ کوشش‌ عبدالمعطی‌ قلعجی‌، بیروت‌، ۱۹۸۴م‌
*عجلی‌، احمد، تاریخ‌ الثقات‌، به‌ کوشش‌ عبدالمعطی‌ قلعجی‌، بیروت‌، ۱۹۸۴م‌
*کلینی، محمد، الفروع‌ من‌ الکافی‌، بیروت‌، ۱۴۰۱ق‌/۱۹۸۱م‌
*مایرهوف‌، ماکس‌، «من‌ الاسکندریه‌ الی‌ بغداد»، التراث‌ الیونانی‌ فی‌ الحضارة الاسلامیة، ترجمة عبدالرحمان‌ بدوی، بیروت‌، ۱۹۸۰م‌
*مایرهوف‌، ماکس‌، «من‌ الاسکندریه‌ الی‌ بغداد»، التراث‌ الیونانی‌ فی‌ الحضارة الاسلامیة، ترجمة عبدالرحمان‌ بدوی، بیروت‌، ۱۹۸۰م‌
*نجاشی، احمد، رجال‌، قم‌، ۱۴۰۷ق‌/۱۹۸۷م‌
*نجاشی، احمد، رجال‌، قم‌، ۱۴۰۷ق‌/۱۹۸۷م‌
{{پایان}}
{{پایان}}
=== منبع انگلیسی ===
{{چپ‌چین}}
{{چپ‌چین}}
*GAS;
*GAS;