زیارت اربعین: تفاوت میان نسخه‌ها

در این زیارت‌نامه که از عطا (ظاهراً همان [[عطیه بن سعد بن جناده عوفی|عطیه عوفی]] <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۶۸، ص۱۳۰.</ref>) همسفر [[جابر بن عبدالله انصاری]] نقل شده، آمده است که در روز بیستم ماه صفر با جابر بن عبدالله انصاری بودم، چون به [[غاضریه]] رسیدیم، در آب [[فرات]]، [[غسل]] کرد و پیراهن پاکیزه‌ای پوشید. آنگاه به من گفت: آیا همراه خود عطر داری؟ گفتم: سُعد{{یادداشت|بیخ یا غدۀ زیر زمینی گیاهی است که گونه های مختلف آن را به فارسی به طور کلی « جَگَن » می نامند. غدّه یا ریشۀ متورم آن را که در بعضی گونه ها معطر و خوشبو و در برخی گونه ها شیرین و خوردنی است و مصرف دارویی دارد در کتب طب سنتی با نام‌های « سُعد» و « سُعد کوفی»،« صباح الخیر»، « مُشک زمین » و « حَبّ الزلم» و نوعی از آن نیز « سُعد هندی» نامبرده می شود. https://fa.parsiteb.com/%D8%B3%D9%8F%D8%B9%D8%AF-%D8%B3%D8%B9%D8%AF-%DA%A9%D9%88%D9%81%DB%8C/ }} با من هست، قدری از آن گرفت و بر سر و بدن پاشید و پابرهنه روانه شد تا نزد قبر مطهر امام حسین(ع) ایستاد. سه مرتبه الله اکبر گفت و سپس افتاد و بیهوش شد، چون به هوش آمد شنیدم می‌گفت: «السّلام علیکم یا ال الله ...» که همان زیارت نیمه رجب است.<ref>کلیات مفاتیح الجنان، باب سوم، زیارت اربعین، ص۴۶۹.</ref>