کاربر ناشناس
حبشه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Aghaie (←منابع) |
imported>Aghaie بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حبشه''' | '''حبشه''' سرزمینی قدیمی در مشرق [[قاره افریقا]] بود که مشتمل بر کشورهای کنونی [[اتیوپی]]، [[اریتره]]، [[جیبوتی]] و [[سومالی]] میشد. در حبشه، قبل از میلاد [[مسیح]] خاندان مصریان و [[حمیریان]] حکومت میکردند. دین [[مسیحیت]] در ۳۴۱ میلادی در این کشور به عنوان دین رسمی اعلام شد. مسلمانان پیش از هجرت [[پیامبر]] به [[مدینه]]، دو مرتبه به حبشه هجرت کردند که مورد حمایت حاکم آنجا قرار گرفتند. در دوره اسلامی، چندین امارت اسلامی، در حبشه تأسیس شد. که از امارتهای مسلمان نشین میتوان ازامارت اوفات نام برد. در قرن ۱۴ق به تدریج بخشهای مختلف حبشه به شکل کشورهای مستقل درآمدند. در حال حاضر بزرگترین بخش آن، کشور [[اتیوپی]] را تشکیل میدهد. | ||
==ساکنان اولیه حبشه== | ==ساکنان اولیه حبشه== | ||
ظاهراً نام حبش بر | ظاهراً نام حبش بر قومی در جنوب سرزمین [[اعراب]] اطلاق میشد که به قسمت غربی [[یمن]] و از آنجا به [[افریقا]] رفتند و با کوشیهای جنوب افریقا ــکه در هزاره دوم قبل از میلاد از طریق حبشه به قسمت هایی که امروزه [[کنیا]] و [[تانزانیا]] خوانده میشود وارد شده بودندــ درآمیختند.<ref>رجوع کنید به کایران، ص۲۳.</ref> | ||
==فرزندان حضرت نوح در حبشه== | ==فرزندان حضرت نوح در حبشه== | ||
بنابر | بنابر کتابهای تاریخ<ref>مثلا رجوع کنید به طبری، ج۱، ص۱۹۳؛ نویری اسکندرانی، ج۳، ص۳۴۰.</ref> [[حضرت نوح]](ع) زمانی که سرزمینها را بین فرزندانش تقسیم میکرد، حبشه و [[نوبه]] و [[هند]] و [[سند]] را به پسرش، حام، بخشید<ref>نیز رجوع کنید به سفر پیدایش، باب ۱۰.</ref> و اولاد کوش بن حام پس از [[طوفان نوح]] عازم [[افریقا]] شدند و قسمتی از این قاره را تصرف کردند.<ref>شقیر، ص۱۰.</ref> | ||
== | ==حکومتهای حاکم بر حبشه قبل از میلاد مسیح== | ||
=== | ===حکومت خاندان مصریان=== | ||
در دوران | در دوران حکومت [[خاندان ششم مصریان]] (حک: ۳۷۰۳ـ ۳۵۰۰ق م)، منوسوفیس (پادشاه مصر) سپاهی را به جنگ در سرزمین پوانیت فرستاد که پس از شکست دادن آنها با غنایمی مثل بخور و آبنوس و عاج و پوست از حبشه بازگشتند.<ref>شقیر، ص۱۱.</ref> | ||
===حبشه تحت سیطره حمیریان=== | ===حبشه تحت سیطره حمیریان=== | ||
در قرن دوم قبل از میلاد | در قرن دوم قبل از میلاد گروهی از اقوام حمیر حبشه را مستعمره خود ساختند و به گسترش [[فرهنگ سامی]] پرداختند و با سیاه پوستان حبشی درآمیختند.<ref>دورانت، ج۴، بخش۱، ص۱۹۹.</ref> | ||
==رسمی شدن مسیحیت در حبشه== | ==رسمی شدن مسیحیت در حبشه== | ||
عزانا/ عیزنا، از پادشاهان معروف | عزانا/ عیزنا، از پادشاهان معروف اکسوم، پس از آنکه مسیحی شد (در ۳۳۰ یا ۳۳۵ میلادی)، دین مسیحیت را در ۳۴۱ میلادی در مملکت خود رسمی کرد. میتوان گفت حبشه اولین کشور افریقایی بود که در آن [[مسیحیت]] دین رسمی شد.<ref>رجوع کنید به هارتمان، ص۱۰۴، پانویس؛ حوریه توفیق مجاهد، ص۸۴.</ref> | ||
==حبشه در زمان ظهور اسلام== | ==حبشه در زمان ظهور اسلام== | ||
با ظهور [[اسلام]]، | با ظهور [[اسلام]]، پادشاهی اکسوم، به عنوان قدرتی بزرگ در [[دریای سرخ]]، رو به ضعف گذاشت.<ref>رجوع کنید به د. اسلام، چاپ دوم، ذیل"Habash, Habasha.I"</ref> از این تاریخ، آثار مسیحیت از سواحل دریای سرخ رخت بربست، راههای مواصلاتی اکسوم به دست مسلمانان افتاد و مسیحیان حبشه به ارتفاعات رفتند و تا مدتی با بقیه جهان بیارتباط بودند، تا اینکه در سده دهم/ شانزدهم مناسبات تازهای با [[اروپا]] برقرار کردند.<ref>رجوع کنید به عبدالعزیز کامل، ص۷۱.</ref> | ||
==مهاجرت مسلمانان به حبشه== | ==مهاجرت مسلمانان به حبشه== | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
* محمدبن ابی طالب دمشقی، کتاب نخبةالدهر فی عجائب البرّ و البحر، چاپ مهرن، لایپزیگ ۱۹۲۳، چاپ افست بغداد، بیتا. | * محمدبن ابی طالب دمشقی، کتاب نخبةالدهر فی عجائب البرّ و البحر، چاپ مهرن، لایپزیگ ۱۹۲۳، چاپ افست بغداد، بیتا. | ||
* ویلیام جیمز دورانت، تاریخ تمدن، ج۴ عصر ایمان، بخش ۱، ترجمه ابوطالب صارمی، ابوالقاسم پاینده، و ابوالقاسم طاهری، تهران، ۱۳۸۲ش. | * ویلیام جیمز دورانت، تاریخ تمدن، ج۴ عصر ایمان، بخش ۱، ترجمه ابوطالب صارمی، ابوالقاسم پاینده، و ابوالقاسم طاهری، تهران، ۱۳۸۲ش. | ||
* احمدبن داوود دینوری، الاخبار الطِّوال، چاپ عبدالمنعم عامر، مصر (۱۳۷۹/ ۱۹۵۹)، چاپ افست بغداد (بیتا.)؛ | * احمدبن داوود دینوری، الاخبار الطِّوال، چاپ عبدالمنعم عامر، مصر (۱۳۷۹/ ۱۹۵۹)، چاپ افست بغداد (بیتا.)؛ | ||
* نعوم شقیر، تاریخ السودان، چاپ محمدابراهیم ابوسلیم، بیروت، ۱۹۸۱. | * نعوم شقیر، تاریخ السودان، چاپ محمدابراهیم ابوسلیم، بیروت، ۱۹۸۱. | ||
* طبری، تاریخ (بیروت). | * طبری، تاریخ (بیروت). |