کاربر ناشناس
حوزه علمیه خراسان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←در قرن نهم
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Fayaz جز (←در قرن نهم) |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[پرونده:Darbe madreseie-Parizad-jpg.jpg|بندانگشتی|درب [[مدرسه پریزاد]]]] | [[پرونده:Darbe madreseie-Parizad-jpg.jpg|بندانگشتی|درب [[مدرسه پریزاد]]]] | ||
در [[قرن نهم]] و اوایل [[قرن دهم]]، در دوره جانشینان [[تیمور]]، آرامش و امنیت نسبی به [[خراسان]] بازگشت و [[مشهد]] مرکزیت یافت و مدارسی به همت برخی از سلاطین و امیران و دیگر بزرگان تیموری در این شهر بنا شد و فعالیت‌های علمی بار دیگر رونق گرفت. در این دوره ضمن گسترش و بازسازی شهر و توسعه بناهای متعلق به حرم، مدارسی چون [[مدرسه پریزاد|پریزاد]] و [[مدرسه دودر|دودر]] و [[مدرسه شاهرخیه|شاهرخیه]] (بالاسر) در مشهد ساخته شد. براساس منابعِ در دسترس، اطلاعی در زمینه حضور عالمان شیعی در این مدارس در این مقطع زمانی نداریم. با این حال براساس برخی گزارشها، در این دوره پاره‌ای از محافل علمی و جلسات درسی [[شیعه]] در منازل عالمان تشکیل میشده است. از جمله در اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم خاندانی از [[سادات رضوی]] در مشهد ساکن بوده که [[نقابت سادات]] این شهر را هم برعهده داشته است. از این خاندان دست کم دو تن را می‌شناسیم که خود عالم بوده‌اند و منزل آنان محل نزول و تدریس دانشمندانی بوده است که به مشهد وارد می‌شدند؛ | در [[قرن نهم]] و اوایل [[قرن دهم]]، در دوره جانشینان [[تیمور گورکانی|امیر تیمور]]، آرامش و امنیت نسبی به [[خراسان]] بازگشت و [[مشهد]] مرکزیت یافت و مدارسی به همت برخی از سلاطین و امیران و دیگر بزرگان تیموری در این شهر بنا شد و فعالیت‌های علمی بار دیگر رونق گرفت. در این دوره ضمن گسترش و بازسازی شهر و توسعه بناهای متعلق به حرم، مدارسی چون [[مدرسه پریزاد|پریزاد]] و [[مدرسه دودر|دودر]] و [[مدرسه شاهرخیه|شاهرخیه]] (بالاسر) در مشهد ساخته شد. براساس منابعِ در دسترس، اطلاعی در زمینه حضور عالمان شیعی در این مدارس در این مقطع زمانی نداریم. با این حال براساس برخی گزارشها، در این دوره پاره‌ای از محافل علمی و جلسات درسی [[شیعه]] در منازل عالمان تشکیل میشده است. از جمله در اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم خاندانی از [[سادات رضوی]] در مشهد ساکن بوده که [[نقابت سادات]] این شهر را هم برعهده داشته است. از این خاندان دست کم دو تن را می‌شناسیم که خود عالم بوده‌اند و منزل آنان محل نزول و تدریس دانشمندانی بوده است که به مشهد وارد می‌شدند؛ | ||
# یکی از آنان [[سید محمد بن پادشاه رضوی]] مشهدی است که [[متکلم]]، [[عارف]] و [[فقیه]] مشهور این عصر، [[ابن ابی جمهور احسائی]] که وارث فقه علمای [[نجف]] و مکتب حِکمی ـ عرفانی [[سید حیدر آملی]] بوده<ref>ر.ک:آقابزرگ طهرانی، طبقات: احیاء، ص۲۱۴</ref> او را به علم و [[تقوا]] ستوده است.<ref>ر.ک:مجلسی، ج ۱۰۵، ص۴</ref> | # یکی از آنان [[سید محمد بن پادشاه رضوی]] مشهدی است که [[متکلم]]، [[عارف]] و [[فقیه]] مشهور این عصر، [[ابن ابی جمهور احسائی]] که وارث فقه علمای [[نجف]] و مکتب حِکمی ـ عرفانی [[سید حیدر آملی]] بوده<ref>ر.ک:آقابزرگ طهرانی، طبقات: احیاء، ص۲۱۴</ref> او را به علم و [[تقوا]] ستوده است.<ref>ر.ک:مجلسی، ج ۱۰۵، ص۴</ref> | ||
# دیگری، فرزند وی [[سید محسن بن محمد رضوی مشهدی]] است که [[ابن ابی جمهور]] مراتب علم، [[فقه]] و [[حکمت]] او را به انحای مختلف ستایش کرده و در ایام اقامتش در مشهد کتاب [[غوالی اللئالی]] خود را با شرح و توضیح مشکلات آن بر او خوانده و در نیمه [[ذی قعده]] ۸۹۷ اجازه علمی مفصّلی برای وی صادر کرده است.<ref>ر.ک:مجلسی، ج ۱۰۵، ص۴ـ۷</ref> | # دیگری، فرزند وی [[سید محسن بن محمد رضوی مشهدی]] است که [[ابن ابی جمهور]] مراتب علم، [[فقه]] و [[حکمت]] او را به انحای مختلف ستایش کرده و در ایام اقامتش در مشهد کتاب [[غوالی اللئالی]] خود را با شرح و توضیح مشکلات آن بر او خوانده و در نیمه [[ذی قعده]] ۸۹۷ اجازه علمی مفصّلی برای وی صادر کرده است.<ref>ر.ک:مجلسی، ج ۱۰۵، ص۴ـ۷</ref> | ||