اسعد بن زراره: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوامامه اَسْعَدِ بْن زُراره ''' (د ۱ق /۶۲۳م)، از [[صحابه]] و از نخستین مسلمانان [[یثرب]] به شمار می‌رفت وی در مدینه به تبلیغ [[اسلام]] پرداخت تا بدانجا که گفته‌اند بت‌های شهر را درهم‌شکست و با مسلمانان به [[نماز]] ایستاد. زمانی که اسعد از دنیا رفت، [[پیامبر(ص)]] خود بر پیکر او [[نماز میت]] خواند و وی را در [[بقیع]] دفن کردند.

اسعد بن زراره از نخستین مسلمانان [[یثرب]] بود که قبل از [[هجرت]] [[پیامبر(ص)]]، در [[مکه]] با پیامبر(ص) ملاقات کرد و به دست ایشان مسلمان شد.<ref>ابن سعد، ''الطبقات الکبری''، دار صادر، ج۳، ص۶۰۸؛ خلیفه، ''الطبقات''، ص۹۰-۹۱</ref> اسعداز تیره [[خزرج|خزرجیان]] [[بنی نجار|بنی نجّارِ]] [[انصار]]<ref>ابن هشام، ''السیرة النبویه''، ج‌۲، ص۴۲۹؛ هاشمی بغدادی، ''المحبر''، ص۲۶۹.</ref> و از یکتاپرستان عصر جاهلی بود.<ref> ابن ‌سعد، ''الطبقات الکبری''، دارالکتب العلمیه، ج‌۱، ص۱۶۹؛ ابن جوزی، ''المنتظم''، ج‌ ۳، ص۲۰۳.</ref>

اما ماجرای ارتباط نخستین وی با حضرت رسول(ص)، در منابع [[سیره]] نبوی با اندک اختلافی نقل شده است و سرچشمه همه این [[روایت|روایات]] به چگونگی ارتباط مردم یثرب با آن حضرت و بیعت‌های معروف به «‌[[بیعت عقبه|عقبه]]‌» بازمی گردد.

به روایت ابن سعد، او و [[ذکوان بن عبد قیس|ذَکوان بن عبد قَیس]] در زمانی که نزاع دیرین قبیلگی میان [[اوس و خزرج]] بالا گرفته بود، از [[یثرب]] به [[مکه]] آمدند. چون آن دو آوازه حضرت رسول(ص) را شنیدند، نزد ایشان شتافتند و با شنیدن سخنان آن حضرت، [[اسلام]] آوردند. سپس به شهر خود بازگشتند و به تبلیغ اسلام پرداختند و چندی بعد همراه چند تن از مردم یثرب نزد پیامبر(ص) آمدند<ref>نک: طبری، ''تاریخ طبری''، ج۲، ص۳۵۴- ۳۵۵</ref> و با پیامبر پیمان بستند. این پیمان به [[بیعت اول عقبه]] مشهور است.<ref>ر.ک: ابن سعد، ''الطبقات الکبری''، دار صادر، ج۱، ص۲۱۸، قس: ج۱، ص۲۱۹</ref>

اسعد را گویا به سبب پیش‌قدمی در آوردن اسلام به [[مدینه]]، «‌اسعد الخیر» نیز گفته‌اند.<ref>بَلاذُری، ''انساب الاشراف''، ج۱، ص۲۴۳</ref>

مردم یثرب گروه گروه با پیامبر(ص) [[بیعت]] کردند و [[قبیله بنی نجار|بنی نجار]]، خویشاوندان اسعد، مدعی بودند که اسعد نخستین بیعت کننده با پیامبر(ص) بوده است.<ref>ابن هشام، ''السیره النبویه''، ج۲، ص۷۳، ۸۱، ج۱، ص۸۹؛ طبری، ''تاریخ طبری''، ج۲، ص۳۶۴؛ قس: ابن سعد، ''الطبقات الکبری''، دار صادر، ج۱، ص۲۲۲</ref> پس از [[بیعت عقبه دوم]]،  از هر قبیله‌ای، کسی به عنوان «‌[[نقیب]]‌» برگزیده شد تا «مسئول و مراقب آنچه در میان قومشان می‌گذرد باشند». اسعد نیز یکی از این دوازده نقیب بود.<ref>ر.ک: ابن هشام، ''السیره النبویه''، ج۲، ص۸۵</ref> به روایتی، پیامبر(ص)، اسعد را «‌نقیب النقبا‌» قرار داد.<ref>بلاذری، ''انساب الاشراف''، ج۱، ص۲۵۴</ref>

سخنان اسعد در شب [[بیعت عقبه]]<ref> احمد بن حنبل، ''مسند''، ج‌۴، ص۲۶۸؛ بیهقی، ''دلائل النبوه''، ج‌۱، ص۳۰۲.</ref> و هنگام ورود [[پیامبر(ص)]] به [[قبا]] و [[مدینه]] و نیکی‌های او به حضرت<ref> طبرسی، ''اعلام الوری''، ص۷۶، ۷۸؛ ابن کثیر، ''البدایة والنهایه''، ج‌۳، ص۱۵۹.</ref> حکایت از شدت [[ایمان]] و علاقه‌اش به ایشان دارد. وی در مدتی که [[رسول خدا(ص)]] در قبا بود، همواره به زیارتش می‌آمد و در نمازهای جماعت حضرت نیز شرکت می‌کرد.<ref>طبرسی، ''اعلام الوری''، ص۷۶.</ref>

اسعد پس از بازگشت به مدینه، به تبلیغ اسلام پرداخت، تا بدانجا که گفته‌اند بت‌های شهر را در هم شکست <ref>ابن سعد، ''الطبقات الکبری''، دار صادر، ج۳، صص۶۰۹ -۶۱۰</ref> و با مسلمانان به [[نماز]] ایستاد. همچنین گفته شده وی نخستین [[نماز جمعه]] مدینه را اقامه کرد؛<ref>ابن هشام، ''السیرة النبویه''، ج‌۲، ص۴۳۵؛ سهیلی، ''روض الانف''، ج‌۴، ص۱۰۰ـ۱۰۱؛ طبرسی، ''مجمع البیان''، ج‌۱۰، ص۴۳۱.</ref> اما موضوع تبلیغ اسلام و نمازگزاردن اسعد در مدینه مورداختلاف [[سیره]] نگاران است، زیرا به روایت ابن اسحاق، حضرت رسول(ص) پس از [[بیعت عقبه|عقبه اولی]]، به درخواست مسلمانان شهر، [[مصعب بن عمیر|مُصعَب بن عُمِیر]] را برای تعلیم [[قرآن]]، به مدینه فرستاد<ref>ابن هشام، ''السیره النبویه''، ج۲، ص۷۶</ref> و مصعب در [[بیعت عقبه|عقبه ثانیه]] خود همراه انصار برای دیدار پیامبر(ص) به مکه آمد.<ref>ابن هشام، ''السیره النبویه''، ج۲، ص۸۱.</ref>