پرش به محتوا

حبیب‌الله رشتی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱۱۰: خط ۱۱۰:
==در نظر دیگران==
==در نظر دیگران==
[[سید حسن صدر]] می‌گوید: استاد من در فتوا، ورع شدیدی داشت. دائم‌العباده بود و غالباً سکوت می‌کرد. همیشه در حال ذکر یا نماز بود حتی در سفر، [[زهد|زهدی]] عظیم داشت و بسیار روان تدریس می‌کرد.<ref>صدر، تكملة أمل الآمل‏، ۱۴۲۹ق٬ ج۲ ٬ ص۳۱۰.</ref>
[[سید حسن صدر]] می‌گوید: استاد من در فتوا، ورع شدیدی داشت. دائم‌العباده بود و غالباً سکوت می‌کرد. همیشه در حال ذکر یا نماز بود حتی در سفر، [[زهد|زهدی]] عظیم داشت و بسیار روان تدریس می‌کرد.<ref>صدر، تكملة أمل الآمل‏، ۱۴۲۹ق٬ ج۲ ٬ ص۳۱۰.</ref>
[[سید محسن امین]] او را فقیهی اصولی دانسته که استاد علمای زمانش بود و موسس در علم اصول بود و چون او کسی فکری عمیق نداشت.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق٬ ج۴، ص.۵۶۰</ref>
[[سید محسن امین]] او را فقیهی اصولی دانسته که موسس در [[اصول فقه|علم اصول]] و استاد علمای زمانش بود و چون او کسی فکری عمیق نداشت.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق٬ ج۴، ص.۵۶۰</ref>
[[آقابزرگ تهرانی]] در جای جای کتابش او را [[آیت‌الله|آیت الله العظمی]]، [[علامه]] کبیر و استاد بزرگ خوانده است. <ref>آقابزرگ تهرانی٬ الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۲۴ و ج۱ ٬ ص۲۶۷.</ref>
[[آقابزرگ تهرانی]] در جای جای کتابش او را [[آیت‌الله|آیت الله العظمی]]، [[علامه]] کبیر و استاد بزرگ خوانده است. <ref>آقابزرگ تهرانی٬ الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۲۴ و ج۱ ٬ ص۲۶۷.</ref>


۱۸٬۴۱۲

ویرایش