پرش به محتوا

الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۲: خط ۴۲:
# سفر از حق به سوی خلق با حق (سیر در کیفیت صدور کثرت از وحدت یا مشاهده مراتب مخلوقات از عالی تا نازل)،
# سفر از حق به سوی خلق با حق (سیر در کیفیت صدور کثرت از وحدت یا مشاهده مراتب مخلوقات از عالی تا نازل)،
# سفر در خلق با حق(سیر در کثرت مخلوقات، از آن رو که وحدت حق در آنها مندرج است و مشاهدۀ کیفیت بازگشت خلق به حق).<ref>صدرالدین شیرازی، اسفار، ج۱، ص۱۳؛ برای تعبیرهای مختلف از سفرهای چهارگانه، نک: ابن عربی، الفتوحات المکیة، ج۷، صص۱۱۷، ۱۲۵؛ آملی، المقدمات من کتاب نص النصوص، ص۲۶۸؛ کاشانی، اصطلاحات الصوفیة، ص۸۷؛ نیز نک: مرکزی، ج۹، ص۱۰۱۳: رساله‌ای با عنوان الاسفار الاربعة از شمس الدین محمد خفری. </ref>براین اساس ملا صدرا نام کتابش را «الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية» گذاشت. <ref>صدرالدین شیرازی، اسفار، ج۱، ص۱۳.</ref>{{یادداشت|فرتبت كتابي هذا طبق حركاتهم في الأنوار و الآثار على أربعه أسفار و سميته بالحكمة المتعالية في الأسفار العقلية}}
# سفر در خلق با حق(سیر در کثرت مخلوقات، از آن رو که وحدت حق در آنها مندرج است و مشاهدۀ کیفیت بازگشت خلق به حق).<ref>صدرالدین شیرازی، اسفار، ج۱، ص۱۳؛ برای تعبیرهای مختلف از سفرهای چهارگانه، نک: ابن عربی، الفتوحات المکیة، ج۷، صص۱۱۷، ۱۲۵؛ آملی، المقدمات من کتاب نص النصوص، ص۲۶۸؛ کاشانی، اصطلاحات الصوفیة، ص۸۷؛ نیز نک: مرکزی، ج۹، ص۱۰۱۳: رساله‌ای با عنوان الاسفار الاربعة از شمس الدین محمد خفری. </ref>براین اساس ملا صدرا نام کتابش را «الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية» گذاشت. <ref>صدرالدین شیرازی، اسفار، ج۱، ص۱۳.</ref>{{یادداشت|فرتبت كتابي هذا طبق حركاتهم في الأنوار و الآثار على أربعه أسفار و سميته بالحكمة المتعالية في الأسفار العقلية}}
پیش از ملاصدرا، عبارت الحکمة المتعالیة در کتاب الاشارات و التنبیهات ابن‌سینا به‌کار گرفته شده است.<ref>ابن‌سینا، الاشارات و التنبیهات،۱۴۲۳ق، ص۳۷۵.</ref> برخی معتقدند این عبارت برای اولین بار در کتاب اشارات آمده و ابن سینا واضع آن است.<ref>ابن‌سینا، الاشارات و التنبیهات،۱۴۲۳ق، مقدمه تحقیق، ص۱۲.</ref>
پیش از ملاصدرا، عبارت الحکمة المتعالیة در کتاب الاشارات و التنبیهات ابن‌سینا به‌کار گرفته شده است.<ref>ابن‌سینا، الاشارات و التنبیهات،۱۴۲۳ق، ص۳۷۵.</ref> برخی معتقدند این عبارت برای اولین بار در کتاب اشارات آمده و ابن‌سینا واضع آن است.<ref>ابن‌سینا، الاشارات و التنبیهات،۱۴۲۳ق، مقدمه تحقیق، ص۱۲.</ref>


==بخش های کتاب==
==بخش های کتاب==
confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۳۶

ویرایش