پرش به محتوا

آخوند: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ مارس ۲۰۱۵
جز
imported>Sama
خط ۱۱: خط ۱۱:
هیچیک از این اشتقاقات خالی از اشکالات تاریخی و [[زبان‌شناسی]] نیست و هنوز توافق کلی بر سر اصل و ریشه این کلمه حاصل نشده است.
هیچیک از این اشتقاقات خالی از اشکالات تاریخی و [[زبان‌شناسی]] نیست و هنوز توافق کلی بر سر اصل و ریشه این کلمه حاصل نشده است.


==کاربرد==
==کاربرد در دوره‎های مختلف==
این کلمه به معنی دانشمند و پیشوای دینی و معلم، در اغلب لهجه‌های ترکی وارد شده<ref>افندی، ص۶؛ ردهاوس، ص۴۷</ref> و در [[اویغور|اویغوری]] جدید به صورت «‌آخنیم‌» عنوانی است که در خطاب مؤدبانه به اشخاص داده می‌شود.<ref>اسلام آنسیکلوپدیسی</ref> در میان مسلمانان [[چین]] نیز به صورت آهونگ به معنی «‌امام [[مسجد]]‌» به کار می‌رود.<ref>دولون، ص۴۳۹</ref>
این کلمه به معنی دانشمند و پیشوای دینی و معلم، در اغلب لهجه‌های ترکی وارد شده<ref>افندی، ص۶؛ ردهاوس، ص۴۷</ref> و در [[اویغور|اویغوری]] جدید به صورت «‌آخنیم‌» عنوانی است که در خطاب مؤدبانه به اشخاص داده می‌شود.<ref>اسلام آنسیکلوپدیسی</ref> در میان مسلمانان [[چین]] نیز به صورت آهونگ به معنی «‌امام [[مسجد]]‌» به کار می‌رود.<ref>دولون، ص۴۳۹</ref>
===در عصر تیموریان===
'''در عصر تیموریان'''{{سخ}} نخستین مورد کاربرد واژه آخوند در [[ایران]]، به مثابه عنوانی احترام آمیز برای روحانیون دانشمند، به دوره [[تیموریان]] مربوط می‌شود، چنانکه [[امیر علیشیر نوایی]] استاد خود مولانا [[فصیح الدین نظامی]] (درگذشت۹۱۹ق) را به سبب دانش گسترده‌اش در علوم معقول و منقول و ریاضیات، آخوند خطاب می‌کرده است.<ref>خواندمیر، ج۴، ص۳۵۲، ۳۵۳</ref>
نخستین مورد کاربرد واژه آخوند در [[ایران]]، به مثابه عنوانی احترام آمیز برای روحانیون دانشمند، به دوره [[تیموریان]] مربوط می‌شود، چنانکه [[امیر علیشیر نوایی]] استاد خود مولانا [[فصیح الدین نظامی]] (درگذشت۹۱۹ق) را به سبب دانش گسترده‌اش در علوم معقول و منقول و ریاضیات، آخوند خطاب می‌کرده است.<ref>خواندمیر، ج۴، ص۳۵۲، ۳۵۳</ref>


===در عصر صفویه===
'''در عصر صفویه'''{{سخ}} چنین می‌نماید که در سراسر دوران [[صفویه]] حرمت این کلمه حفظ شده و جز بر مردمان بسیار دانشمند اطلاق نگردیده است. در این دوره تنی چند از بزرگان [[فلسفه]]، از جمله [[ملاصدرا]] (درگذشت۱۰۵۰ق) و [[ملا نصرالله همدانی]] (درگذشت۱۰۴۲ق)، آخوند نامیده شده‌اند.
چنین می‌نماید که در سراسر دوران [[صفویه]] حرمت این کلمه حفظ شده و جز بر مردمان بسیار دانشمند اطلاق نگردیده است. در این دوره تنی چند از بزرگان [[فلسفه]]، از جمله [[ملاصدرا]] (درگذشت۱۰۵۰ق) و [[ملا نصرالله همدانی]] (درگذشت۱۰۴۲ق)، آخوند نامیده شده‌اند.
'''در عصر قاجار'''{{سخ}} در عصر [[قاجار]] کاربرد این کلمه گسترش بیش تری یافت و شامل مدرسان مکتب خانه‌ها نیز گردید. با این همه این کلمه در میان دانشمندان آن روزگار هنوز جایگاهی والا داشت و مثلاً [[آخوند ملامحمدکاظم خراسانی|ملامحمدکاظم خراسانی]] (درگذشت۱۳۲۹ق)، مشهورترین فقیه و مدرس پایان دوره قاجار، آخوند نامیده می‌شد، اما ظاهراً در این دوران‌ها عنوان آخوند برای ساداتِ علما به کار نمی‌رفته است.
===در عصر قاجار===
در عصر [[قاجار]] کاربرد این کلمه گسترش بیش تری یافت و شامل مدرسان مکتب خانه‌ها نیز گردید. با این همه این کلمه در میان دانشمندان آن روزگار هنوز جایگاهی والا داشت و مثلاً [[آخوند ملامحمدکاظم خراسانی|ملامحمدکاظم خراسانی]] (درگذشت۱۳۲۹ق)، مشهورترین فقیه و مدرس پایان دوره قاجار، آخوند نامیده می‌شد، اما ظاهراً در این دوران‌ها عنوان آخوند برای ساداتِ علما به کار نمی‌رفته است.


===در عصر پهلوی===
'''در عصر پهلوی'''{{سخ}}در دوران [[حکومت پهلوی|حكومت پهلوی]]، كاربرد این واژه بسیار گسترده‌تر شد و سیاست دستگاه حاكم نیز به دنبال آن بود كه از جنبه ارزشی و احترام آمیز آن كاسته شود و حتی آنرا به عنوان واژه‌ای تمسخرآمیز در بیاورد.
در دوران [[حکومت پهلوی|حكومت پهلوی]]، كاربرد این واژه بسیار گسترده‌تر شد و سیاست دستگاه حاكم نیز به دنبال آن بود كه از جنبه ارزشی و احترام آمیز آن كاسته شود و حتی آنرا به عنوان واژه‌ای تمسخرآمیز در بیاورد.


===در عصر حاضر===
'''در عصر حاضر'''{{سخ}}اكنون این كلمه به گونه عام برای [[روحانی|روحانیون]]  به كار می‌رود.
اكنون این كلمه به گونه عام برای [[روحانی|روحانیون]]  به كار می‌رود.


== پانویس ==
== پانویس ==
کاربر ناشناس