ابولبابه انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[غزوه بنی قریظه]]، چون [[یهودیان]] از محاصره به تنگ آمدند، کسی را نزد پیامبر(ص) فرستادند و تقاضا کردند ابولبابه را که از هم پیمانان آنان بود، پیش ایشان بفرستد و گفته‌اند پیامبر(ص) نخست او رامأمور جنگ با آنان کرده بود.<ref>واقدی، المغازی، ج ۲، ص ۵۰۷</ref> ابولبابه به قلعه رفت و اهالی قلعه از وی پرسیدند که آیا به پیامبر (ص) تسلیم بشوند؟ وی گفت. بلی. اما با دست به گلوی خویش به اشاره فهماند که اگر تسلیم شوند، کشته می‌گردند و با این اشاره، آنان را از تسلیم به پیامبر(ص) بازداشت. وی اندکی بعد چندان از کار خود پشیمان شد که به مسجد رفت و خود را به ستونی از ستون‌های مسجد پیامبر(ص) بست و سوگند خورد که تا حق تعالی [[توبه]] وی قبول نکند، خود را از ستون باز نگشاید.<ref>عروة بن زبیر، ۱۸۷؛ واقدی، المغازی، ج ۲، ص ۵۰۵- ۵۰۷؛ ابن هشام، سیرة النبویة، ج ۳، ص ۲۴۷- ۲۴۸</ref> و گفته‌اند به همین سبب [[آیه]] ۲۷ از [[سوره انفال]] {{متن قرآن|{{آیه|8|27}}|سوره=8|آیه=27}}ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، به خدا و پيامبر او خيانت مكنيد و [نيز] در امانتهاى خود خيانت نورزيد و خود مى‌دانيد [كه نبايد خيانت كرد]. و ۱۰۲ از [[سوره توبه]] {{متن قرآن|{{آیه|9|102}}|سوره=9|آیه=102}} ترجمه: و ديگرانى هستند كه به گناهان خود اعتراف كرده و كار شايسته را با [كارى‌] ديگر كه بد است درآميخته‌اند. اميد است خدا توبه آنان را بپذيرد، كه خدا آمرزنده مهربان است. در حق وی نازل شد.<ref>واقدی، المغازی، ج ۲، ص ۵۰۹؛ ابن هشام، سیرة النبویة،  ج ۳، ص ۲۴۸- ۲۴۹</ref>