ابولبابه انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

ابولبابه در دیگر غزوات در رکاب پیامبر(ص) پیکار کرد<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۲۸۴</ref> و در [[فتح مکه]] پرچمدار [[بنی عمرو بن عوف]] بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۴۵۷؛ قس: یعقوبی، تاریخ، ج ۲، ص ۵۸</ref>

در غزوه بنی قریظه، چون [[یهودیان]] از محاصره به تنگ آمدند، کسی را نزد پیامبر(ص) فرستادند و تقاضا کردند ابولبابه را که از هم پیمانان آنان بود، پیش ایشان بفرستد و گفته‌اند پیامبر(ص) نخست او رامأمور جنگ با آنان کرده بود.<ref>واقدی، المغازی، ج ۲، ص ۵۰۷</ref> ابولبابه به قلعه رفت و به اشاره‌ای، آنان را از صلح با پیامبر(ص) بازداشت و اندکی بعد چندان از کار خود پشیمان شد که به مسجد رفت و خود را به ستونی از ستون‌های مسجد پیامبر(ص) بست و سوگند خورد که تا حق تعالی [[توبه]] وی قبول نکند، خود را از ستون باز نگشاید.<ref>عروة بن زبیر، ۱۸۷؛ واقدی، المغازی، ج ۲، ص ۵۰۵- ۵۰۷؛ ابن هشام، سیرة النبویة، ج ۳، ص ۲۴۷- ۲۴۸</ref> و گفته‌اند به همین سبب [[آیه]] ۲۷ از [[سوره انفال]] و ۱۰۲ از [[سوره توبه]] در حق وی نازل شد.<ref>واقدی، المغازی، ج ۲، ص ۵۰۹؛ ابن هشام، سیرة النبویة،  ج ۳، ص ۲۴۸- ۲۴۹</ref> اما روایت‌های دیگری نشان می‌دهد که سبب این کار، خودداری او از حضور در [[غزوه تبوک]] بوده است.<ref>نک‍: زهری، المغازی النبویة، ص ۱۱۱- ۱۱۲</ref>

در تاریخ مرگ او اختلاف است: به روایتی پیش از قتل [[عثمان]] <ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج ۱، ص ۱۹۶</ref>، یا در دوران خلافت [[امام علی(ع)]] درگذشت<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج ۵، ص ۲۸۵؛ ابن حجر، الاصابة، ج ۴، ص ۱۶۸</ref> و به روایت دیگری تا پس از ۵۰ق نیز زنده بود.<ref>ابن حجر، الاصابة، ج ۴، ص ۱۶۸</ref>

ابولبابه احادیثی از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده است.<ref>نک‍: احمدبن حنبل، مسند، ج ۳، ص ۴۵۲- ۴۵۳؛ مزی، تحفة الاشراف، ج ۹، ص ۲۷۵- ۲۷۸</ref> همچنین دو پسرش سائب و عبدالرحمن و نیز [[عبدالله بن عمر]] و [[عبدالله بن کعب قرظی]] از او حدیث شنیده‌اند.<ref>نک‍:احمدبن حنبل، مسند، ج ۶، ص ۳۲۸؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج ۱۲، ص ۲۱۴</ref>