انتظار فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

«انتظار» به‌معنی امید و چشم‌به‌راه بودن<ref>عمید، فرهنگ عمید، ذیل واژه انتظار.</ref> و «فَرَج» به‌معنی گشایش و رهایی دانسته شده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص ۳۴۱.</ref> مراد از گشایش در باب [[مهدویت|مهدویّت]] را گشایش برای مردم جهان دانسته‌اند که با [[ظهور امام زمان|ظهور حضرت مهدی(ع)]] (امام دوازدهم شیعیان) و برپایی حکومت عدل در سراسر جهان به وقوع می‌پیوندد.<ref>مسائلی، «سازه مفهومی انتظار در اندیشه مهدویت»، ص۲۴؛ سلیمیان، فرهنگ‌نامه مهدویت، ۱۳۸۳ش، ص۷۶.</ref><br>با توجه به احادیثی که انتظار فرج را مقیّد به فرج [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(ع)]] نموده و نیز اهمیت فراوانی که برای موضوع انتظار ذکر شده است، منظور از انتظار فرج را همان انتظار روز موعود و فرج و ظهور آخرین ذخیره الهی دانسته‌اند، نه انتظار گشایش هر نوع گرفتاری.<ref>رضوانی، موعود شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۸ش، ص۸۵.</ref><br>

انتظار فرج را متشکل از سه عنصر دانسته‌اند: قانع نبودن به وضع موجود، امید دستیابی به وضع مطلوب و تلاش برای قرار گرفتن در وضع مطلوب.<ref>سلیمیان، فرهنگ‌نامه مهدویت، ۱۳۸۳ش، ص۸۳-۸۵.</ref>

شیعیان بر اساس [[حدیث|احادیثی]] متعدد معتقدند، دوازدهمین و آخرین جانشین پیامبر، نهمین فرزند از نسل [[امام حسین|حسین بن علی(ع)]] است. او که در [[غیبت امام مهدی(عج)|غیبت]] به‌سر می‌برد، روزی ظهور کرده و صلح و عدالت را در سراسر جهان می‌گستراند.<ref>خزاز رازی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۴۷ و ۶۶ و ۹۹.</ref> [[چهارده معصوم|معصومان]] همواره بر انتظار فرج و ظهور [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|مهدی موعود(ع)]] سفارش نموده‌اند؛ [[امام باقر(ع)]] انتظار فرج را از امور اساسی [[اسلام|دین]] و همسنگ با شهادت بر [[توحید]] و [[نبوت خاصه|نبوت]] دانسته است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۲.</ref>