پرش به محتوا

مباح: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۰: خط ۴۰:
* مباحات قابل تملک، مباحاتی است که به اذن امام مسلمین و موافق موازین شرعی قابل تملک است، مثل تملک [[احیا موات|اراضی موات]] از طریق احیای آن یا صید ماهی از آب‌های مباح.
* مباحات قابل تملک، مباحاتی است که به اذن امام مسلمین و موافق موازین شرعی قابل تملک است، مثل تملک [[احیا موات|اراضی موات]] از طریق احیای آن یا صید ماهی از آب‌های مباح.


قانون مدنی ایران به پیروی از [[فقه]] [[امامیه]] مباحات را به دو دسته تقسیم می‌کند: (۱) مباحات قابل استفاده و انتفاع غیرانحصاری (۲) مباحات قابل تملک. از دسته اول به نام اموال عمومی یا اموالی که مورد استفاده عموم است، یاد می‌کند<ref> قانون مدنی ایران ماده ۲۴</ref> و در ماده ۲۷ می‌گوید: «اموالی که مِلک اشخاص نمی‌باشد و افراد مردم می‌توانند آنها را مطابق مقررات مندرجه در این قانون و قوانین مخصوصه‌ مربوط به هر یک از اقسام مختلفه‌ آنها تملک کرده و یا از آنها استفاده کنند، مباحات نامیده می‌شود مثل اراضی موات یعنی زمین‌هایی که معطل افتاده و آبادی و کشت و زرع در آنها نباشد».
قانون مدنی ایران به پیروی از [[فقه]] [[امامیه]] مباحات را به دو دسته تقسیم می‌کند: (۱) مباحات قابل استفاده و انتفاع غیرانحصاری (۲) مباحات قابل تملک. از دسته اول به نام اموال عمومی یا اموالی که مورد استفاده عموم است، یاد می‌کند<ref> قانون مدنی ایران ماده ۲۴</ref> و در ماده ۲۷ می‌گوید: «اموالی که مِلک اشخاص نمی‌باشد و افراد مردم می‌توانند آنها را مطابق مقررات مندرجه در این قانون و قوانین مخصوصه‌ مربوط به هر یک از اقسام مختلفه‌ آنها تملک کرده و یا از آنها استفاده کنند، مباحات نامیده می‌شود مثل اراضی موات یعنی زمین‌هایی که معطل افتاده و آبادی و کشت و زرع در آنها نباشد».


==پانویس==
==پانویس==
Automoderated users، confirmed، templateeditor
۵۱۱

ویرایش