پرش به محتوا

صلح حدیبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ اوت ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''صلح حُدَیبیه'''، پیمان صلحى بود که در [[سال ششم هجری]] بین [[پیامبر (ص)]] و مشرکان [[مکه]]، در منطقه [[حدیبیه]] امضا شد و در [[سوره فتح]] به آن اشاره شده است. مسلمانان که برای به جا آوردن مناسک [[حج]] رهسپار مکه شده بودند با ممانعت مشرکین [[قریش]] مواجه شدند، پیامبر(ص) تصمیم گرفت شخصی را به سوی قریش بفرستد تا مذاکره کند، ابتدا [[عمر بن خطاب]] را برگزید. ولی وی از رفتن ابا کرده و [[عثمان بن عفان|عثمان]] را پیشنهاد کرد، پس از عزیمت عثمان و شایعه خبر قتل وی، پیامبر(ص) مسلمانان را به پیمانی معروف به [[بیعت رضوان]] فراخواند، پس از مذاکراتی بین طرفین سرانجام پیمان صلح حدیبیه بسته شد که بر اساس آن صلحی ده ساله بین طرفین برقرار شد و مسلمانان آن سال به مدینه بازگشتند تا سال بعد برای انجام عمره وارد مکه شوند.
'''صلح حُدَیبیه'''، پیمان صلحى که در [[سال ششم هجری]] بین [[پیامبر (ص)]] و مشرکان [[مکه]] در منطقه [[حدیبیه]] امضا شد و در [[سوره فتح]] به آن اشاره شده است. مسلمانان که برای به جا آوردن مناسک [[حج]] رهسپار مکه شده بودند با ممانعت مشرکین [[قریش]] مواجه شدند، پیامبر(ص) تصمیم گرفت شخصی را به سوی قریش بفرستد تا مذاکره کند، ابتدا [[عمر بن خطاب]] را برگزید. ولی وی از رفتن ابا کرده و [[عثمان بن عفان|عثمان]] را پیشنهاد کرد، پس از عزیمت عثمان و شایعه خبر قتل وی، پیامبر(ص) مسلمانان را به پیمانی معروف به [[بیعت رضوان]] فراخواند. پس از مذاکراتی بین طرفین، سرانجام پیمان صلح حدیبیه بسته شد که بر اساس آن صلحی ده ساله بین طرفین برقرار شد و مسلمانان آن سال به مدینه بازگشتند تا سال بعد برای انجام عمره وارد مکه شوند.
[[پرونده:نقشه منطقه حدیبیه.jpg|بندانگشتی|نقشه منطقه حدیبیه]]
[[پرونده:نقشه منطقه حدیبیه.jpg|بندانگشتی|نقشه منطقه حدیبیه]]


== عزم مسلمانان برای انجام حج ==
== عزم مسلمانان برای انجام حج ==
در ماه [[ذیقعده]] سال ششم [[رسول خدا(ص)]] در خواب دید با یارانش به [[مکه]] رفته و به طواف خانه خدا و انجام مناسک عمره موفق گشته‌اند. {{سخ}}{{متن قرآن|لَّقَدْ صَدَقَ اللَّـهُ رَسُولَهُ الرُّؤْیا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاءَ اللَّـهُ آمِنِینَ مُحَلِّقِینَ رُءُوسَکمْ وَمُقَصِّرِینَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِک فَتْحًا قَرِیبًا ﴿۲۷﴾|ترجمه=حقاً خدا رؤیای پیامبر خود را تحقّق بخشید [که دیده بود:] شما بدون شک، به خواست خدا در حالی که سر تراشیده و موی [و ناخن ] کوتاه کرده اید، با خاطری آسوده در مسجد الحرام درخواهید آمد. خدا آنچه را که نمی‌دانستید دانست، و غیر از این، پیروزی نزدیکی [برای شما] قرار داد.|سوره=۴۸|آیه=۲۷}}
در ماه [[ذیقعده]] سال ششم هجری، [[رسول خدا(ص)]] در خواب دید با یارانش به [[مکه]] رفته و به طواف خانه خدا و انجام مناسک عمره موفق گشته‌اند. {{سخ}}{{متن قرآن|لَّقَدْ صَدَقَ اللَّـهُ رَسُولَهُ الرُّؤْیا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاءَ اللَّـهُ آمِنِینَ مُحَلِّقِینَ رُءُوسَکمْ وَمُقَصِّرِینَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِک فَتْحًا قَرِیبًا ﴿۲۷﴾|ترجمه=حقاً خدا رؤیای پیامبر خود را تحقّق بخشید [که دیده بود:] شما بدون شک، به خواست خدا در حالی که سر تراشیده و موی [و ناخن ] کوتاه کرده اید، با خاطری آسوده در مسجد الحرام درخواهید آمد. خدا آنچه را که نمی‌دانستید دانست، و غیر از این، پیروزی نزدیکی [برای شما] قرار داد.|سوره=۴۸|آیه=۲۷}}


پیغمبر این خواب را برای اصحاب نقل کرده و وعده آن را به آنها داد<ref>رجوع کنید به سوره فتح، آیه ۲۷</ref> و اصحاب را برای عزیمت به مکه و ادای مراسم [[عمره]] فراخواند و چون از کینه توزی و جنگ افروزی [[قریش|قُرَیش]] یا ممانعت آنان بیمناک بود، اعراب اطراف [[مدینه]] را نیز به همراهی در این سفر دعوت کرد.<ref>ابن هشام، ج۲، ص۷۷۶</ref> قبایل مزبور به جز عده معدودی، دعوت آن حضرت را نپذیرفتند و تنها همان مهاجر و انصار مدینه بودند که اکثراً آماده حرکت ‏شدند و به همراه آن حضرت از مدینه بیرون رفتند.{{مدرک}}
پیغمبر این خواب را برای اصحاب نقل کرده و وعده آن را به آنها داد<ref>رجوع کنید به سوره فتح، آیه ۲۷</ref> و اصحاب را برای عزیمت به مکه و ادای مراسم [[عمره]] فراخواند و چون از کینه توزی و جنگ افروزی [[قریش|قُرَیش]] یا ممانعت آنان بیمناک بود، اعراب اطراف [[مدینه]] را نیز به همراهی در این سفر دعوت کرد.<ref>ابن هشام، ج۲، ص۷۷۶</ref> قبایل مزبور به جز عده معدودی، دعوت آن حضرت را نپذیرفتند و تنها همان مهاجر و انصار مدینه بودند که اکثراً آماده حرکت ‏شدند و به همراه آن حضرت از مدینه بیرون رفتند.{{مدرک}}
۴۴۱

ویرایش