پرش به محتوا

ستون حنانه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ نوامبر ۲۰۱۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mohamadhaghani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mohamadhaghani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ستون حَنّانه''' (به معناي ستون گريه‌كننده)،‌ به عربي «استوانة الحَنّانة»، نام يكي از ستون‌هاي [[مسجد النبى]]. اين ستون در محل درخت نخلى قرار دارد كه بنا بر گزارش‌هاى تاريخى از هجر [[پيامبر (ص)]] ناليد.
ستون حَنّانه (به معنای ستون گریه‌کننده)،‌ به عربی «استوانة الحَنّانة»، نام یکی از ستون‌های [[مسجد النبى]]. این ستون در محل نخلى قرار دارد که بنا بر گزارش‌هاى تاریخى از هجر [[پیامبر (ص)]] نالید.  
== شرح ماجرا==
== شرح ماجرا ==
[[شیخ عباس قمی]] در کتاب [[منتهی الآمال]] به هنگام ذکر معجزات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله جریان این واقعه را این چنین نقل می کند:
[[شیخ عباس قمی]] در کتاب [[منتهی الآمال]] به هنگام ذکر معجزات پیامبر اکرم (ص) جریان این واقعه را این چنین نقل می‌کند:  
::خاصّه و عامّه به سندهاى بسيار روايت كرده‌اند كه چون حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم به مدينه هجرت نمود و مسجد را بنا كرد در جانب مسجد درخت خرمائى خشك كهنه بود و هرگاه كه حضرت خطبه مى خواند بر آن درخت تكيه مى‌فرمود پس مردى آمد و گفت: يا رسول اللّه، رخصت ده كه براى تو منبرى بسازم كه در وقت خطبه بر آن قرار گيرى و چون مرخص شد براى حضرت منبرى ساخت كه سه پايه داشت و حضرت بر پايه سوم مى نشست، اول مرتبه كه آن حضرت بر منبر برآمد آن درخت به ناله آمد، مانند ناله اى كه ناقه در مفارقت فرزند خود كند؛ پس حضرت از منبر به زير آمد و درخت را دربرگرفت تا ساكن شد.
::خاصّه و عامّه به سندهاى بسیار روایت کرده‌اند که چون حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله و سلم به مدینه هجرت نمود و مسجد را بنا کرد در جانب مسجد درخت خرمائى خشک کهنه بود و هرگاه که حضرت خطبه مى‌خواند بر آن درخت تکیه مى‌فرمود پس مردى آمد و گفت: یا رسول اللّه، رخصت ده که براى تو منبرى بسازم که در وقت خطبه بر آن قرار گیرى و چون مرخص شد براى حضرت منبرى ساخت که سه پایه داشت و حضرت بر پایه سوم مى‌نشست، اول مرتبه که آن حضرت بر منبر برآمد آن درخت به ناله آمد، مانند ناله‌اى که ناقه در مفارقت فرزند خود کند؛ پس حضرت از منبر به زیر آمد و درخت را دربرگرفت تا ساکن شد. حضرت فرمود: اگر من آن را دربرنمى‌گرفتم تا قیامت ناله مى‌کرد.<ref>منتهی الامال، جلد اول، ذیل عنوان "معجزات پیامبر صلی الله علیه و آله" </ref>
::حضرت فرمود: اگر من آن را دربر نمى گرفتم تا قيامت ناله مى كرد.<ref>منتهي الامال، جلد اول، ذیل عنوان "معجزات پیامبر صلی الله علیه و آله" </ref>


اين داستان در منابع ديگري نيز با اندكي تفاوت در جزئيات نقل شده است.<ref>رجوع کنید به صنعانى، ج 3، ص 185ـ186؛ دارمى، ج 1، ص 16؛ بخارى، ج 4، ص 173ـ174؛ ابونعيم اصفهانى، ص 340ـ345</ref>
این ستون به جهت ناله‌ای كه سر داد و نيز آمدن تعبیر «حنّ الىّ» در حدیث نبوى،<ref>رجوع کنید به صنعانى، ج 3، ص 185ـ186</ref> به «حنّانه» شهرت یافته است.<ref>قطب راوندى، ج 1، ص 165</ref>  


اين ستون به جهت ناليدن و آمدن تعبير «حنّ الىّ» در حديث نبوى <ref>رجوع کنید به صنعانى، ج 3، ص 185ـ186</ref>، به «حنّانه» شهرت يافته است.<ref>قطب راوندى، ج 1، ص 165</ref> برخى از مفسران در ذيل آيه 74 [[سوره بقره]] درباره اعطاى فهم به جمادات، به اين قضيه اشاره كرده‌اند.<ref>رجوع کنید به طبرى؛ ميبدى؛ قرطبى، ذيل آيه</ref>
این داستان در منابع دیگری نیز با اندکی تفاوت در جزئیات نقل شده است.<ref>رجوع کنید به صنعانى، ج 3، ص 185ـ186؛ دارمى، ج 1، ص 16؛ بخارى، ج 4، ص 173ـ174؛ ابونعیم اصفهانى، ص 340ـ345</ref> برخى از مفسران در ذیل آیه 74 [[سوره بقره]] درباره اعطاى فهم به جمادات، به این قضیه اشاره کرده‌اند.<ref>رجوع کنید به طبرى؛ میبدى؛ قرطبى، ذیل آیه</ref>


برخى گفته‌اند اين ستون را [[بني‌اميه]] پس از تجديد بناى مسجد قطع كردند و از بين بردند<ref>رجوع کنید به قطب راوندى، ج 1، ص 166؛ ابن‌حجر عسقلانى، ج 6، ص 444</ref> و آنچه بعد از بازسازى مسجد با نام ستون حنانه در منابع ياد شده و نماز خواندن كنار آن مستحب است،<ref>رجوع کنید به نورى، ج 3، ص 426، ج 10، ص 195</ref> ظاهراً جاى آن است نه خود ستون. بنا بر روايتى، پس از تخريب مسجد، اُبَىّ بن‌كَعب اين ستون را به خانه خود برد و از آن نگهدارى كرد.<ref>رجوع کنید به ابن‌ماجه، ج 1، ص 454</ref> در روايتي نيز آمده است كه  پيامبر (ص) فرمود كه آن درخت را كندند و در زير منبر دفن كردند.<ref>منتهي الامال، جلد اول، ذیل عنوان "معجزات پیامبر صلی الله علیه و آله" </ref>


== معجزه‌بودن اين ماجرا ==
برخى گفته‌اند این ستون را [[بنی‌امیه]] پس از تجدید بناى مسجد قطع کردند و از بین بردند<ref>رجوع کنید به قطب راوندى، ج 1، ص 166؛ ابن‌حجر عسقلانى، ج 6، ص 444</ref> و آنچه بعد از بازسازى مسجد با نام ستون حنانه در منابع یاد شده و نماز خواندن کنار آن مستحب است،<ref>رجوع کنید به نورى، ج 3، ص 426، ج 10، ص 195</ref> ظاهراً جاى آن است نه خود ستون. بنا بر روایتى، پس از تخریب مسجد، اُبَىّ بن‌کعب این ستون را به خانه خود برد و از آن نگهدارى کرد.<ref>رجوع کنید به ابن‌ماجه، ج 1، ص 454</ref> در روایتی نیز آمده است که پیامبر (ص) فرمود که آن درخت را کندند و در زیر منبر دفن کردند.<ref>منتهی الامال، جلد اول، ذیل عنوان "معجزات پیامبر صلی الله علیه و آله" </ref>
برخي ناليدن اين ستون را از [[معجزات پيامبر (ص)]] دانسته‌اند. شافعى اين معجزه را برتر از زنده كردن مردگان توسط [[حضرت عيسى]] (ع) دانسته است.<ref>رجوع کنید به بيهقى، ص 271ـ272</ref> قاضى عبدالجبار<ref>ج15، ص 204</ref>، در جايي مي‌گويد كه برخى ناله اين ستون و تسبيح سنگ‌ريزه در دست پيامبر و اين قبيل امور را از معجزات پيامبر نمي‌دانسته‌اند، زيرا انجام چنين كارهايي توسط انسان‌هاى ديگر محال نيست؛ اما در جاى ديگر<ref>ج 16، ص 416ـ417</ref> به‌تفصيل اين قضيه را نقل كرده و آن را از معجزات پيامبر و اصل خبر را [[متواتر]] دانسته است.<ref>نيز رجوع کنید به قاضي عياض، ج 1، ص 303</ref>
== در شعر عربي و فارسي==
== معجزه‌بودن این ماجرا ==
در شعر عربى و فارسى نيز ناليدن اين ستون از معجزات پيامبر و از موارد شعور نباتات دانسته شده است و شاعران متعددي در قصايد خود در مدح پيامبر به اين قضيه اشاره كرده‌اند.<ref>براى ديگر اشعار رجوع کنید به شرف‌الدين بوصيرى، ص 176؛ صفي‌الدين حلّى، ج 1، ص 148؛ مقدسى، ج 5، ص 37؛ ابن‌شهرآشوب، ج 1، ص 80؛ مَقَّرى، ج 3، ص 251</ref> [[جلال‌الدين مولوى]] نيز اين داستان را در ''مثنوى'' <ref>ج 1، دفتر1، بيت 2113ـ2122</ref> آورده و چندين بار نيز در ''غزليات'' خود <ref>براى نمونه رجوع کنید به ج 1، ص 161، 163، 248، ج 2، ص 3، 152، ج 5، ص 11، 120</ref> به آن اشاره كرده است.
برخی نالیدن این ستون را از [[معجزات پیامبر (ص)]] دانسته‌اند. شافعى این معجزه را برتر از زنده کردن مردگان توسط [[حضرت عیسى]] (ع) دانسته است.<ref>رجوع کنید به بیهقى، ص 271ـ272</ref> قاضى عبدالجبار<ref>ج15، ص 204</ref>، در جایی می‌گوید که برخى ناله این ستون و تسبیح سنگ‌ریزه در دست پیامبر و این قبیل امور را از معجزات پیامبر نمی‌دانسته‌اند، زیرا انجام چنین کارهایی توسط انسان‌هاى دیگر محال نیست؛ اما در جاى دیگر<ref>ج 16، ص 416ـ417</ref> به‌تفصیل این قضیه را نقل کرده و آن را از معجزات پیامبر و اصل خبر را [[متواتر]] دانسته است.<ref>نیز رجوع کنید به قاضی عیاض، ج 1، ص 303</ref>
 
== در شعر عربی و فارسی==
==پانويس==
در شعر عربى و فارسى نیز نالیدن این ستون از معجزات پیامبر و از موارد شعور نباتات دانسته شده است و شاعران متعددی در قصاید خود در مدح پیامبر به این قضیه اشاره کرده‌اند.<ref>براى دیگر اشعار رجوع کنید به شرف‌الدین بوصیرى، ص 176؛ صفی‌الدین حلّى، ج 1، ص 148؛ مقدسى، ج 5، ص 37؛ ابن‌شهرآشوب، ج 1، ص 80؛ مَقَّرى، ج 3، ص 251</ref> [[جلال‌الدین مولوى بلخى]] نیز این داستان را در ''مثنوى'' <ref>ج 1، دفتر1، بیت 2113ـ2122</ref> آورده و چندین بار نیز در ''غزلیات'' خود <ref>براى نمونه رجوع کنید به ج 1، ص 161، 163، 248، ج 2، ص 3، 152، ج 5، ص 11، 120</ref> به آن اشاره کرده است.
{{پانويس|2}}
==پانویس==
{{پانویس|2}}
==منابع==
==منابع==
*ابن‌بطوطه، ''رحلة ابن‌بطوطة''، چاپ على منتصر كتانى، بيروت، 1395/1975.
*ابن‌بطوطه، ''رحلة ابن‌بطوطة''، چاپ على منتصر کتانى، بیروت، 1395/1975.
*ابن‌جبير، ''رحلة ابن‌جبير''، بيروت، 1986.
*ابن‌جبیر، ''رحلة ابن‌جبیر''، بیروت، 1986.
*ابن‌حجر عسقلانى، ''فتح‌البارى: شرح صحيح البخارى''، بولاق 1300ـ1301، چاپ افست بيروت، [بي‌تا].
*ابن‌حجر عسقلانى، ''فتح‌البارى: شرح صحیح البخارى''، بولاق 1300ـ1301، چاپ افست بیروت، [بی‌تا].  
*ابن‌شهرآشوب، ''مناقب آل ابي‌طالب''، نجف، 1956.
*ابن‌شهرآشوب، ''مناقب آل ابی‌طالب''، نجف، 1956.
*ابن‌ماجه، ''سنن ابن‌ماجة''، چاپ محمدفؤاد عبدالباقى، [قاهره 1373/ 1954]، چاپ افست بيروت، [بي‌تا].
*ابن‌ماجه، ''سنن ابن‌ماجة''، چاپ محمدفؤاد عبدالباقى، [قاهره 1373/ 1954]، چاپ افست بیروت، [بی‌تا].  
*ابونعيم اصفهانى، ''دلائل النبوة''، حيدرآباد، دكن، 1369/ 1950.
*ابونعیم اصفهانى، ''دلائل النبوة''، حیدرآباد، دکن، 1369/ 1950.
*باقلانى، محمد بن‌طيب، ''كتاب تمهيد الاوائل و تلخيص الدلائل''، چاپ عمادالدين احمد حيدر، بيروت، 1414/1993.
*باقلانى، محمد بن‌طیب، ''کتاب تمهید الاوائل و تلخیص الدلائل''، چاپ عمادالدین احمد حیدر، بیروت، 1414/1993.
*بخارى، محمد بن‌اسماعيل ''صحيح البخارى''، [چاپ محمد ذهنى افندى]، استانبول، 1401/1981، چاپ افست بيروت، [بي‌تا].
*بخارى، محمد بن‌اسماعیل ''صحیح البخارى''، [چاپ محمد ذهنى افندى]، استانبول، 1401/1981، چاپ افست بیروت، [بی‌تا].
*بوصيرى، محمد بن‌سعيد، ''ديوان''، چاپ محمد سيدكيلانى، مصر، 1374/1955.
*بوصیرى، محمد بن‌سعید، ''دیوان''، چاپ محمد سیدکیلانى، مصر، 1374/1955.
*اربلى، علي بن‌عيسى بهاءالدين، ''كشف الغمة فى معرفة الائمة''، بيروت، 1405/1985.
*اربلى، علی بن‌عیسى بهاءالدین، ''کشف الغمة فى معرفة الائمة''، بیروت، 1405/1985.
*بيهقى، احمد بن‌حسين، ''الاعتقاد و الهداية الى سبيل الرشاد على مذهب السلف و اصحاب الحديث''، چاپ احمد عصام كاتب، بيروت، 1401/ 1981.
*بیهقى، احمد بن‌حسین، ''الاعتقاد و الهدایة الى سبیل الرشاد على مذهب السلف و اصحاب الحدیث''، چاپ احمد عصام کاتب، بیروت، 1401/ 1981.
*دارمى، عبداللّه بن‌عبدالرحمان، ''سنن الدارمى''، چاپ محمد احمد دهمان، دمشق، مكتبةالاعتدال، [بي‌تا].
*دارمى، عبداللّه بن‌عبدالرحمان، ''سنن الدارمى''، چاپ محمد احمد دهمان، دمشق، مکتبةالاعتدال، [بی‌تا].
*صفي‌الدين حلّى، عبدالعزيز بن‌سرايا، ''ديوان''، چاپ محمد حور، عَمّان، 2000.
*صفی‌الدین حلّى، عبدالعزیز بن‌سرایا، ''دیوان''، چاپ محمد حور، عَمّان، 2000.
*صنعانى، عبدالرزاق بن‌همام، ''المصنَّف''، چاپ حبيبالرحمان اعظمى، بيروت، 1403/1983.
*صنعانى، عبدالرزاق بن‌همام، ''المصنَّف''، چاپ حبیبالرحمان اعظمى، بیروت، 1403/1983.
*طبرسى، فضل بن‌حسن ، ''اعلام الورى باعلام الهدى''، قم، 1417.
*طبرسى، فضل بن‌حسن ، ''اعلام الورى باعلام الهدى''، قم، 1417.
*طبرى، ''جامع''.
*طبرى، ''جامع''.
*طوسى، محمد بن‌حسن، ''الامالى''، قم، 1414.
*طوسى، محمد بن‌حسن، ''الامالى''، قم، 1414.
*غزالى، محمد بن‌محمد ، ''احياء علوم الدين''، بيروت، 1406/ 1986.
*غزالى، محمد بن‌محمد ، ''احیاء علوم الدین''، بیروت، 1406/ 1986.
*قاضى عبدالجبار بن‌احمد، ''المغنى فى ابواب التوحيد و العدل''، ج 15، چاپ محمود خضيرى و محمود
*قاضى عبدالجبار بن‌احمد، ''المغنى فى ابواب التوحید و العدل''، ج 15، چاپ محمود خضیرى و محمود
*قاسم، محمد، قاهره 1385/1965، ج 16، چاپ امين خولى، قاهره، 1380/1960.
*قاسم، محمد، قاهره 1385/1965، ج 16، چاپ امین خولى، قاهره، 1380/1960.
*قاضى عياض، عياض بن‌موسى، ''الشفا بتعريف حقوق المصطفى''، بيروت، 1409.
*قاضى عیاض، عیاض بن‌موسى، ''الشفا بتعریف حقوق المصطفى''، بیروت، 1409.
*قرطبى، ''الجامع لاحكام القرآن''، بيروت، 1405/1985.
*قرطبى، ''الجامع لاحکام القرآن''، بیروت، 1405/1985.
*قمي، شيخ عباس، ''منتهي الامال''،
*قمی، شیخ عباس، ''منتهی الامال''،
*سعيد بن‌هبةاللّه قطب راوندى، ''الخرائج و الجرائح''، قم، 1409.
*سعید بن‌هبةاللّه قطب راوندى، ''الخرائج و الجرائح''، قم، 1409.
*مجلسى، ''بحارالانوار''.
*مجلسى، ''بحارالانوار''.
*مطهر بن‌طاهر مقدسى، ''كتاب البدء و التاريخ''، چاپ كلمان هوار، پاريس 1899ـ1919، چاپ افست تهران، 1962.
*مطهر بن‌طاهر مقدسى، ''کتاب البدء و التاریخ''، چاپ کلمان هوار، پاریس 1899ـ1919، چاپ افست تهران، 1962.
*مَقَّرى، احمد بن‌محمد، ''ازهار الرياض فى اخبار عياض''، چاپ مصطفى سقا، ابراهيم ابيارى، و عبدالحفيظ شلبى، ج 3، قاهره، 1361/1942.
*مَقَّرى، احمد بن‌محمد، ''ازهار الریاض فى اخبار عیاض''، چاپ مصطفى سقا، ابراهیم ابیارى، و عبدالحفیظ شلبى، ج 3، قاهره، 1361/1942.
*مولوى، جلال‌الدين محمد بن‌محمد، ''كليات شمس، يا، ديوان كبير''، چاپ بديع‌الزمان فروزانفر، تهران، 1355ش.
*مولوى، جلال‌الدین محمد بن‌محمد، ''کلیات شمس، یا، دیوان کبیر''، چاپ بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران، 1355ش.
*مولوى، جلال‌الدين محمد بن‌محمد، ''مثنوى معنوى''، تصحيح رينولد آلن نيكلسون، چاپ نصراللّه پورجوادى، تهران، 1363ش.
*مولوى، جلال‌الدین محمد بن‌محمد، ''مثنوى معنوى''، تصحیح رینولد آلن نیکلسون، چاپ نصراللّه پورجوادى، تهران، 1363ش.
*ميبدى، احمد بن‌محمد، ''كشف الاسرار و عدة الابرار''، چاپ علي اصغر حكمت، تهران، 1361ش.
*میبدى، احمد بن‌محمد، ''کشف الاسرار و عدة الابرار''، چاپ علی اصغر حکمت، تهران، 1361ش.
*نورى، حسين بن‌محمدتقى، ''مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل''، قم، 1407ـ 1408.
*نورى، حسین بن‌محمدتقى، ''مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل''، قم، 1407ـ 1408.
== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
مقالة حاضر از مقاله «حَنّانه» در دانشنامه جهان اسلام[http://www.encyclopaediaislamica.com/] اقتباس شده است.
مقالة حاضر از مقاله «حَنّانه» در دانشنامه جهان اسلام[http://www.encyclopaediaislamica.com/] اقتباس شده است.
کاربر ناشناس