ابدال: تفاوت میان نسخه‌ها

ابدال (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۹:۰۸

۷۱ بایت حذف‌شده ، ‏۷ فوریهٔ ۲۰۱۵

←‏مفهوم شناسی

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Eahmadian

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 ==مفهوم شناسی==
+«ابدال» کلمه ای عربی و  جمع  بَدَل یا بِدْل، به معنای جانشین و نیز به معنای کریم و شریف است.<br />
+ دربارۀ وجه نام گذاری این گروه به ابدال چند نظر در دست است. بنابر برخی روایات [[شیعه]]، ابدال از آن رو که جانشینان [[انبیاء]] شمرده می‌شوند، ابدال نامیده شده‌اند.<ref>قمی، ۱/۶۴</ref> بعضی گفته‌اند که چون شمار ابدال ثابت است و به محض درگذشتِ یکی از آنان، فرد دیگری جانشین او می‌گردد، چنین نامیده شده‌اند.<ref>آملی، ۲۷۶؛ ابن اثیر، ۱/۱۰۷</ref>‌برخی معتقدن که چون آنان می‌توانند هنگام ضرورت صورتی مثالی و یا شخصی روحانی را به عنوان بدل به جای بگذارند و جایگاه خود را ترک کنند، ابدال خوانده شده‌اند. <ref>آملی، ۲۷۶؛ ابن عربی، ۲/۷</ref> [[ابن عربی]] تبدیل صفات مذمومه به صفات محموده را که از خصوصیات ابدال است به عنوان یکی از وجوه تسمیۀ آنان ذکر می‌کند. <ref>الفتوحات المکّیه، ۱/۱۶۰</ref>.
-«ابدال» کلمه ای عربی و  جمع  بَدَل یا بِدْل، به معنای جانشین و نیز به معنای کریم و شریف است.  دربارۀ وجه نام گذاری این گروه به ابدال چند نظر در دست است. به موجب برخی از روایات [[شیعه]]، ابدال از آن رو که جانشینان [[انبیاء]] شمرده می‌شوند، ابدال نامیده شده‌اند.<ref>قمی، ۱/۶۴</ref> بعضی گفته‌اند که چون تعداد ابدال ثابت است و به محض درگذشتِ یکی از آنان، فرد دیگری جانشین او می‌گردد، چنین نامیده شده‌اند.<ref>آملی، ۲۷۶؛ ابن اثیر، ۱/۱۰۷</ref>‌گاه نیز گفته شده است که چون آنان می‌توانند به هنگام ضرورت صورتی مثالی و یا شخصی روحانی را به عنوان بدل به جای بگذارند و جایگاه خود را ترک کنند، ابدال خوانده شده‌اند. <ref>آملی، ۲۷۶؛ ابن عربی، ۲/۷</ref> [[ابن عربی]] تبدیل صفات مذمومه به صفات محموده را که از خصوصیات ابدال است به عنوان یکی از وجوه تسمیۀ آنان ذکر می‌کند. <ref>الفتوحات المکّیه، ۱/۱۶۰</ref>.
+اصطلاح ابدال بیشتر در میان عرفا و [[صوفیه]] با الهام از روایات مذهبی مصطلح است.به نظر [[ابن خلدون]] پیدایش اعتقاد به قطب و ابدال در میان صوفیه، از اعتقاد شیعیان به امام و نقیبان ریشه گرفته است. <ref>تاریخ ابن خلدون ۱/۶۳۱</ref>. در میان صوفیانِ قلمرو [[امپراتوری عثمانی]] لفظ ابدال و بُدَلاء (جمع بدیل) به [[درویش|درویشان]] نیز اطلاق شده و به دنبال انحطاط طریقت‌های صوفیانه در آن سرزمین، این دو کلمه در زبان ترکی استانبولی به صورت مفرد و به معنای ابله و ساده لوح به کار رفته است.
-اصطلاح ابدال عمدتاً در میان عرفا و [[صوفیه]] کاربرد داشته و مستند به روایاتی است که در این زمینه نقل شده.به نظر [[ابن خلدون]] پیدایش اعتقاد به قطب و ابدال در میان صوفیه، از اعتقاد شیعیان به امام و نقیبان نشأت یافته است. <ref>تاریخ ابن خلدون ۱/۶۳۱</ref>. در میان صوفیانِ قلمرو [[امپراتوری عثمانی]] لفظ ابدال و بُدَلاء (جمع بدیل) به [[درویش|درویشان]] نیز اطلاق شده و به دنبال انحطاط طریقت‌های صوفیانه در آن سرزمین، این دو کلمه در زبان ترکی استانبولی به صورت مفرد و به معنای ابله و ساده لوح به کار رفته است.
 == ابدال در روایات ==