علائم ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

نشانه‏‌های حتمی، علائمی که پدیدار شدن آنها قطعی است و تا آنها واقع نگردد، حضرت مهدی ‏(عج) ظهور نخواهد کرد. بر پایه روایتی که [[شیخ صدوق]] نقل کرده، [[خروج سفیانی]]، [[قیام یمانی]]، [[صیحه آسمانی]]، [[قتل نفس زکیه]] و [[خسف بیداء]] از علائم حتمی ظهور هستند.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۶۵۰.</ref> نشانه‏‌های غیرحتمی، علائمی که پدیدارشدن آنها قطعی نیست و امکان دارد بدون تحقق آنها امام زمان ظهور کند. برخی از علائم غیرحتمی عبارتند از: مرگ و میرها، زلزله‏‌ها، جنگ‏‌ها و آشوب‏‌های فراگیر، خسوف و کسوف نابهنگام و بارش باران‏‌های فراوان.<ref>سلیمیان، دانشنامه مهدویت، ج۱، ص۴۴۶-۴۴۷.</ref>

تحقق برخی از نشانه‌های ظهور مانند سایر پدیده‌ها به روال طبیعی است اما تحقق برخی دیگر چنانکه از روایات به دست می‌آید، به طور عادی غیرممکن است و در چهار چوب [[معجزه]] خواهد بود؛ مانند [[طلوع خورشید از مغرب]] و [[صیحه آسمانی]].

در برخی از منابع روایی، نشانه‌های ظهور مهدی(عج) با علامت‌های برپایی قیامت آمیخته شده است و از برخی نشانه‌های ظهور مانند [[خروج سفیانی]] و [[دجال]] در کنار برخی از نشانه های قیامت مانند [[دابة الارض]]، خروج عیسی، [[قیام امام زمان]] و [[طلوع خورشید از مغرب]] به عنوان نشانه برپایی قیامت یاد شده است.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۴۳۶.</ref> گفته شده از آن‌جا كه در منابع دينى، قيام حضرت مهدى، از نشانه‌هاى برپايى قيامت شمرده شده،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۴۳۶.</ref> پاره‌اى از نشانه‌هاى ظهور، نشانه‌هاى قيامت نيز شمرده مى‌شود.<ref>سلیمیان، دانشنامه مهدویت، ج۱، ص۴۴۸.</ref>