علائم ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

==نشانه‌های حتمی و غیرحتمی==

نشانه‏‌های حتمی، علائمی که پدیدار شدن آنها قطعی و الزامی است و تا آنها واقع نگردد، حضرت مهدی ‏(عج) ظهور نخواهد کرد. از روایات، حتمی بودن نشانه‏‌های پنج‌گانه ذیل استفاده می‌‏شود: [[خروج سفیانی]]، [[قیام یمانی]]، [[صیحه آسمانی]] ، [[قتل نفس زکیه]] و [[خسف بیداء]].<ref>شیخ صدوق؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۶۵۰.</ref> در برابر نشانه‏‌های حتمی، نشانه‏‌های غیر حتمی قرار دارد؛ یعنی، مقید و مشروط به اموری است که در صورت تحقق آنها، به عنوان نشانه پدید می‌آید. بعضی از نشانه‏ هایی که به حتمی بودن آنها تصریح نشده، از این قرار است: مرگ و میرها، زلزله‏‌ها، جنگ‏‌ها و آشوب‏‌های فراگیر، خسوف و کسوف نابهنگام و بارش باران‏‌های فراوان و..

بر اساس بعضی از روایات، تعدادی از نشانه‏‌های ظهور، متصل به آن خواهد بود؛ به گونه‏‌ای که بین آنها و ظهور [[حضرت مهدی‏(عج)]] فاصله زیادی نیست. البته اینکه فاصله آن نشانه‏‌ها تا ظهور چه مدت و یا چند روز است، به طور دقیق روشن نیست. در مقابل نشانه ‏های غیرمتصل است که در طول تاریخ در دوران [[غیبت کبرا]]، اتفاق افتاده و خواهد افتاد.

== نحوه تحقق نشانه‌ها==

نشانه‏‌های غیرعادی: تحقق نشانه‏‌های ظهور - همچون واقع شدن سایر پدیده‏‌ها - به روال طبیعی و عادی است؛ ولی پیشگویی برخی از آنها، به گونه‏‌ای در روایات بازتاب یافته که به نظر می‌‏رسد، رخ دادن آنها به طور عادی غیرممکن است و تحقق آنها به صورت غیرطبیعی در چهار چوب [[معجزه]] خواهد بود؛ مثلاً [[طلوع خورشید از مغرب]] و [[صیحه آسمانی]]، اگر همان معنای ظاهری آنها مقصود باشد، باید به صورت معجزه رخ دهد؛ زیرا پدیدار شدن چنین اموری، عادتاً ممکن نیست.