کاربر ناشناس
محمد بن ابراهیم نعمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mohamadhaghani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mohamadhaghani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| منصب = | | منصب = | ||
| مکتب = | | مکتب = | ||
| استادان = [[علی بن حسین بن بابویه]]، [[ابن همام اسکافی|محمد بن همام اسکافی]]،[[احمد بن محمد بن سعیدبن عقده کوفی]] و [[کلینی|محمد بن یعقوب کلینی]] و .. | | استادان = [[صدوق اول|علی بن حسین بن بابویه]]، [[ابن همام اسکافی|محمد بن همام اسکافی]]،[[احمد بن محمد بن سعیدبن عقده کوفی]] و [[کلینی|محمد بن یعقوب کلینی]] و .. | ||
| آثار = [[غیبت نعمانی|غیبت]]،الرد علی الاسماعیلیة، الفرائض، التفسیر و التسلی | | آثار = [[غیبت نعمانی|غیبت]]،الرد علی الاسماعیلیة، الفرائض، التفسیر و التسلی | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==تولد== | ==تولد== | ||
تاریخ تولد وی معلوم نیست. زادگاه او را برخی شهر نُعمانیه [[مصر]] یا [[یمن]] و یا [[حجاز]] دانسته‌اند، <ref>مامقانی، ۲/۵۵</ref> اما آنچه درست می‌نماید این است که نعمانی از شهر نعمانیه [[عراق]] (در میان واسط و بغداد) بوده است. <ref>خوانساری، ۶/۱۲۷</ref> | تاریخ تولد وی معلوم نیست. زادگاه او را برخی شهر نُعمانیه [[مصر]] یا [[یمن]] و یا [[حجاز]] دانسته‌اند، <ref>مامقانی، ۲/۵۵</ref> اما آنچه درست می‌نماید این است که نعمانی از شهر نعمانیه [[عراق]] (در میان [[واسط]] و [[بغداد]]) بوده است. <ref>خوانساری، ۶/۱۲۷</ref> | ||
==سفرهای علمی== | ==سفرهای علمی== | ||
از زندگی وی همین اندازه معلوم است که در سال ۳۱۳ق به شیراز آمده و در آن شهر از ابوالقاسم [[موسی بن محمد اشعری قمی]] حدیث آموخته و در [[ | از زندگی وی همین اندازه معلوم است که در سال ۳۱۳ق به [[شیراز]] آمده و در آن شهر از ابوالقاسم [[موسی بن محمد اشعری قمی]] حدیث آموخته و در [[قم]] احتمالاً از [[صدوق اول|علی بن حسین بن بابویه]] پدر [[شیخ صدوق]] حدیث شنیده است <ref>غفاری، ۱۴، ۱۶</ref>. پس از آن به بغداد سفر کرده <ref>نجاشی، ۲۷۱</ref> و در آنجا از عالمان و محدّثان و فقیهان بنامی چون [[ابن همام اسکافی]]، [[ابن عقده]] و [[محمد بن یعقوب کلینی]] (د ۳۲۹ق) حدیث فراگرفته است. | ||
پس از چندی از [[بغداد]] آهنگ سفر به [[شام]] کرده و در ۳۳۳ق در [[طبریه]] (از شهرهای اردن) از محمد بن عبدالله طبرانی و عبدالله بن عبدالملک بن سهل طبرانی حدیث شنیده و پس از آن در شام از محمد بن عثمان بن علان دهنی بغدادی حدیث آموخته و در سال‌های پایانی روزگارش به [[حلب]] که شهری | پس از چندی از [[بغداد]] آهنگ سفر به [[شام]] کرده و در ۳۳۳ق در [[طبریه]] (از شهرهای اردن) از محمد بن عبدالله طبرانی و عبدالله بن عبدالملک بن سهل طبرانی حدیث شنیده و پس از آن در شام از محمد بن عثمان بن علان دهنی بغدادی حدیث آموخته و در سال‌های پایانی روزگارش به [[حلب]] که شهری شیعی‌نشین بوده است، رفته و تا پایان زندگی در آنجا مانده و در همانجا به نشر حدیث و معارف شیعی پرداخته و در شام درگذشته است. <ref>غفاری، ۱۴- ۱۸</ref> | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
* محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری <ref>غفاری،۱۶-17)</ref> | * محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری <ref>غفاری،۱۶-17)</ref> | ||
نعمانی بیش از همه از [[ابن عقده کوفی]] و کلینی بهره گرفته است. از تعداد حدیث‌هایی که او از | نعمانی بیش از همه از [[ابن عقده کوفی]] و کلینی بهره گرفته است. از تعداد حدیث‌هایی که او از ابن عقده در [[غیبت نعمانی|کتاب غیبت]] خود نقل کرده و نیز جملات احترام آمیزی که در مورد وی آورده <ref>ص ۳۹</ref>، پیداست که از این استاد تأثیر بسیار پذیرفته است. | ||
وی از شاگردان بسیار نزدیک و مورد اعتماد [[محمد بن یعقوب کلینی]] به شمار می‌آمد. کاملاً روشن نیست که وی هنگامی که کلینی در [[ری]] می‌زیست با او بوده و یا هنگامی که وی در اواخر زندگی در [[بغداد]] به سر می‌برده، از او بهره گرفته است، ولی با توجه به اینکه در منابع تاریخی از دیدار نعمانی از ری یاد نشده و همچنین قطعی است که در روزگاری که محمد بن یعقوب در بغداد بوده، نعمانی هم در آن شهر می‌زیسته است، می‌توان گفت که نعمانی در بغداد از محضر کلینی بهره برده است. وی [[کافی]] کلینی را نوشته و از این رو به کاتب شهرت یافته و نسخه او به «نسخه كافى نعمانى» مشهور شده است. | |||
==ابن ابی زینب در رجال نجاشی== | ==ابن ابی زینب در رجال نجاشی== | ||