Automoderated users، دیوانسالاران، confirmed، مدیران رابط کاربری، movedable، مدیران، templateeditor
۶٬۱۶۵
ویرایش
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==فضیلت ماه رجب== | ==فضیلت ماه رجب== | ||
از [[عبدالله بن عباس]] نقل است که چون ماه رجب فرا میرسید، [[مسلمانان]] اطراف او حلقه میزدند و پیامبر پس از ثنای [[خداوند]] و یادی از [[پیامبر|پیامبران]] پیش از خود میفرمود: | از [[عبدالله بن عباس]] نقل است که چون ماه رجب فرا میرسید، [[مسلمانان]] اطراف او حلقه میزدند و پیامبر پس از ثنای [[خداوند]] و یادی از [[پیامبر|پیامبران]] پیش از خود میفرمود: | ||
:::«ای مسلمانان! ماه بزرگ و با برکتی بر شما سایه افکنده است و آن ماه اصبّ است که رحمت الهی بر کسی که او را پرستش میکند فرو میریزد مگر [[مشرک]] یا کسی که [[بدعت|بدعتی]] را در [[اسلام]] اظهار و ایجاد کرده است. به راستی که در ماه رجب شبی است که هر کس در آن بیدار باشد و نماز گزارد خداوند جسدش را بر آتش حرام میکند و هزار [[ملک]] با او مصافحه میکنند و هزار [[ملک]] تا همانند آن روز برای او استغفار میکنند. سپس فرمود: هر کس روزی از ماه رجب را [[روزه]] بگیرد، از ترس روز [[قیامت]] در امان است و از آتش [[جهنم]] نجات مییابد»<ref group="یادداشت"> کان رسول الله اذا جاء شهر رجب جمع المسلمون حوله و قام فیهم خطیبا فحمد الله و اثنی و ذکر من کان قبله من الانبیاء فصلی علیهم ثم قال ایها المسلمون قد اظلکم شهر عظیم مبارک و هو شهر الاصب یصب فیه الرحمه علی من عبده الا عبدا مشرکا او مظهر بدعه فی الاسلام، الا ان فی شهر رجب لیله من حرم النوم علی نفسه و قام فیها حرّم الله جسده علی النار، و صافحه سبعون الف ملک و یستغفرون له الی یوم مثله، فان عاد عادت الملئکه ثم قال من صام یوما واحدا من شهر رجب اومن من الفزع الاکبر و اجیر من النار. «بحارالانوار، ص۴۷، ح۳۳</ref> | :::«ای مسلمانان! ماه بزرگ و با برکتی بر شما سایه افکنده است و آن ماه اصبّ است که رحمت الهی بر کسی که او را پرستش میکند فرو میریزد مگر [[مشرک]] یا کسی که [[بدعت|بدعتی]] را در [[اسلام]] اظهار و ایجاد کرده است. به راستی که در ماه رجب شبی است که هر کس در آن بیدار باشد و نماز گزارد خداوند جسدش را بر آتش حرام میکند و هزار [[ملک]] با او مصافحه میکنند و هزار [[ملک]] تا همانند آن روز برای او استغفار میکنند. سپس فرمود: هر کس روزی از ماه رجب را [[روزه]] بگیرد، از ترس روز [[قیامت]] در امان است و از آتش [[جهنم]] نجات مییابد»<ref group="یادداشت"> کان رسول الله اذا جاء شهر رجب جمع المسلمون حوله و قام فیهم خطیبا فحمد الله و اثنی و ذکر من کان قبله من الانبیاء فصلی علیهم ثم قال ایها المسلمون قد اظلکم شهر عظیم مبارک و هو شهر الاصب یصب فیه الرحمه علی من عبده الا عبدا مشرکا او مظهر بدعه فی الاسلام، الا ان فی شهر رجب لیله من حرم النوم علی نفسه و قام فیها حرّم الله جسده علی النار، و صافحه سبعون الف ملک و یستغفرون له الی یوم مثله، فان عاد عادت الملئکه ثم قال من صام یوما واحدا من شهر رجب اومن من الفزع الاکبر و اجیر من النار. «بحارالانوار، ص۴۷، ح۳۳</ref> |
ویرایش