روز عاشورا: تفاوت میان نسخهها
جز
←معنی لغوی
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جز (←معنی لغوی) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
شیعیان همهساله با آغاز ماه محرم به [[عزاداری محرم|عزاداری]] میپردازند. مراسم عزاداری در بیشتر مناطق تا روزهای [[۱۱ محرم|۱۱]] و [[۱۲ محرم]] و در بعضی مناطق تا پایان [[ماه صفر]] ادامه مییابد. اوج این عزاداریها در روز عاشوراست. این روز در تقویم رسمی [[ایران]]، [[عراق]]، [[افغانستان]]، [[پاکستان]] و [[هند]]، تعطیل است. | شیعیان همهساله با آغاز ماه محرم به [[عزاداری محرم|عزاداری]] میپردازند. مراسم عزاداری در بیشتر مناطق تا روزهای [[۱۱ محرم|۱۱]] و [[۱۲ محرم]] و در بعضی مناطق تا پایان [[ماه صفر]] ادامه مییابد. اوج این عزاداریها در روز عاشوراست. این روز در تقویم رسمی [[ایران]]، [[عراق]]، [[افغانستان]]، [[پاکستان]] و [[هند]]، تعطیل است. | ||
==معنی لغوی== | ==معنی لغوی== | ||
عاشور، عاشورا و عاشوراء، بنا به قول مشهور علمای لغت، دهم محرم را گویند و آن روزی است که حسین بن علی(ع) شهید شد.<ref>نک: دهخدا، لغتنامه دهخدا، ذیل واژه «عاشورا».</ref> در جمهرة اللغة آمده است روز عاشورا پس از اسلام به این نام خوانده شده و در جاهلیت چنین نامی وجود نداشته است و در کلام عرب غیر از عاشوراء کلمهای بر وزن فاعولاء وجود ندارد.<ref>ابن دريد، جمهرة اللغة، ۱۹۸۷م، ج۲، ص۷۲۷.</ref> | عاشور، عاشورا و عاشوراء، بنا به قول مشهور علمای لغت، [[دهم محرم]] را گویند و آن روزی است که [[حسین بن علی(ع)]] شهید شد.<ref>نک: دهخدا، لغتنامه دهخدا، ذیل واژه «عاشورا».</ref> در جمهرة اللغة آمده است روز عاشورا پس از [[اسلام]] به این نام خوانده شده و در [[جاهلیت]] چنین نامی وجود نداشته است و در کلام عرب غیر از عاشوراء کلمهای بر وزن فاعولاء وجود ندارد.<ref>ابن دريد، جمهرة اللغة، ۱۹۸۷م، ج۲، ص۷۲۷.</ref> | ||
بعضی از واژهشناسان عاشورا را کلمهای عبرانی و مُعَرَّب (<small>عربی شده</small>) واژه عاشور دانستهاند. عاشورا در زبان عبری برای نامیدن روز دهم ماه تشری (<small>ماه یهودی</small>) به کار میرود.<ref>دایرة المعارف تشیع، ج۱۱، ص۱۵</ref> | بعضی از واژهشناسان عاشورا را کلمهای عبرانی و مُعَرَّب (<small>عربی شده</small>) واژه عاشور دانستهاند. عاشورا در زبان عبری برای نامیدن روز دهم ماه تشری (<small>ماه یهودی</small>) به کار میرود.<ref>دایرة المعارف تشیع، ج۱۱، ص۱۵</ref> | ||