|
|
| خط ۹: |
خط ۹: |
|
| |
|
| در متون روایی نیز روایت‌هایی درباره آن ذکر کرده‌اند. [[کلینی]] در کتاب [[الکافی]] ابوابی را با عنوان «باب وجوه الکفر» و «باب دعائم الکفر و شعبه» تدوین کرده و چند روایت درباره اقسام و شعب کفر ذیل این ابواب جمع‌آوری کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۸۹ و ۳۹۱.</ref> حر عاملی نیز بابی را با عنوان «اثبات کفر و ارتداد به‌واسطه انکار برخی ضروریات دین»، اختصاص داده و روایاتی در این خصوص ذیل آن گردآوری کرده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱، ص۳۰.</ref> | | در متون روایی نیز روایت‌هایی درباره آن ذکر کرده‌اند. [[کلینی]] در کتاب [[الکافی]] ابوابی را با عنوان «باب وجوه الکفر» و «باب دعائم الکفر و شعبه» تدوین کرده و چند روایت درباره اقسام و شعب کفر ذیل این ابواب جمع‌آوری کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۸۹ و ۳۹۱.</ref> حر عاملی نیز بابی را با عنوان «اثبات کفر و ارتداد به‌واسطه انکار برخی ضروریات دین»، اختصاص داده و روایاتی در این خصوص ذیل آن گردآوری کرده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱، ص۳۰.</ref> |
| ==معانی کفر در قرآن==
| |
| گفته می‌شود کفر در قرآن به معانی مختلفی بیان شده است:
| |
| *در آیات [[آیه ۳۹ سوره بقره|۳۹]]، [[آیه ۱۶۱ سوره بقره|۱۶۱]]، [[آیه ۲۱۲ سوره بقره|۲۱۲]] و [[آیه ۲۵۷ سوره بقره|۲۵۷ سوره بقره]] و همچنین در [[آیه ۱۲ سوره غافر]]، به‌معنای انکار خداوند، شریعت، نبوت و معاد آمده است.<ref></ref>
| |
| *در [[آیه ۱۰۲ سوره بقره]] به‌معنای انجام کارهای نکوهیده مثل بت‌پرستی و سحر است.<ref>باب‌الحوائجی، «کفر در قرآن»، ص۱۳۱.</ref>
| |
| *در آیاتی همچون آیات [[آیه ۱۵۲ سوره بقره|۱۵۲ سوره بقره]]، [[آیه ۷ سوره ابراهیم|۷ سوره ابراهیم]]، [[آیه ۶۷ سوره عنکبوت|۶۷ سوره عنکبوت]] به‌معنای ناسپاسی نسبت به نعمت‌های الهی یا به تعبیری، کفران نعمت، آمده است.<ref>باب‌الحوائجی، «کفر در قرآن»، ص۱۳۱.</ref>
| |
| *اعتقاد به [[تثلیث]] و مقام خدایی برای بشر را برپایه آیات [[آیه ۱۷ سوره مائده|۱۷]]، [[آیه ۷۲ سوره مائده|۷۲]] و [[آیه ۷۳ سوره مائده|۷۳ سوره مائده]]، یکی دیگر از معانی کفر در قرآن بر شمرده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۲۸۹ و ج۶، ص۶۹.</ref>
| |
| *در برخی آیات مثل [[آیه ۱۵۱ سوره آل عمران]] و [[آیه ۳۳ سوره سبأ]]، با شرک مترادف است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۴، ص۴۳.</ref>
| |
| *در آیاتی مثل آیات [[آیه ۱۳۷ سوره نساء|۱۳۷]] و [[آیه ۱۴۰ سوره نساء|۱۴۰ سوره نساء]] به معنای [[اراتداد]] آمده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۱۱۳.</ref> در [[آیه ۹۷ سوره آل عمران]] نیز انکار فریضه [[حج]] یا ترک آن کفر شمرده شده است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ج۸، ص۳۰۵.</ref> به‌گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]]، صاحب [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، این بدان معنا نیست که ترک‌کننده حج کافر است، بلکه فاسقی است که تنها به فریضه حج کفر ورزیده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۲۰۲.</ref>
| |
|
| |
| برپایه حدیثی که از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده کفر در [[قرآن]] پنج گونه است: ۱-کفر انکاری (جحودی) از روی علم. مانند آنچه که در [[آیه ۸۹ سوره بقره]] آمده است؛ ۲-کفر انکاری بدون علم. مثل آنچه که در [[آیه ۲۴ سوره جاثیه]] آمده است؛ ۳-کفر برائت. مانند [[آیه ۲۵ سوره عنکبوت]]؛ ۴-کفر به‌معنای ترک اوامر الهی که [[آیه ۹۷ سوره آل عمران]] به آن اشاره دارد؛ ۵-کفر به‌معنای شرک. مثل آنچه در [[آیه ۴۰ سوره نمل]] آمده است.<ref></ref>
| |
|
| |
| ==تفاوت کفر کلامی و فقهی== | | ==تفاوت کفر کلامی و فقهی== |
| ==ملاک و معیار تحقق کفر== | | ==ملاک و معیار تحقق کفر== |
