مسجد ضرار: تفاوت میان نسخه‌ها

به گزارش واقدی [[ابو لبابه انصاری|ابولُبابة بن عبدالمُنذر]] با تهیه چوب، منافقان را در ساختن مسجد ضرار یاری کرد. <ref>واقدی، کتاب المغازی، ۱۹۶۶م، ج۳، ص۱۰۴۷</ref>

همچنین بنابر آیه ۱۰۷ سوره توبه قرار بود این مسجد پایگاهی برای فعالیت‌های منافقان علیه پیامبر(ص) باشد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۳۸۹-۳۹۰. </ref> ابوعامر برای هواداران خود در [[مدینه]] پیغام فرستاد که به زودی با لشکری از سوی [[هرقل]]، امپراتور روم، به مدینه خواهد آمد و پیامبر(ص) و یارانش را بیرون خواهد کرد. او از هوادارانش در مدینه  خواست، تا محلی را برای فعالیت‌های آیندۀ او آماده سازند و به جمع‌آوری سلاح و نیرو بپردازند.<ref>حلبی، ج۳، ص۲۰۳؛ حسنی، سیرة المصطفی، ص۶۳۸.</ref>  

سازندگان مسجد گروهی از [[منافقان]] [[مدینه]] و  از [[قبیله بنی غنم بن عوف]] بودند که  تصمیم گرفتند مسجدی بنا کنند تا در [[نماز جماعت]] [[مسجد قبا]] حاضر نشوند  انگیزه آنان از ساخت این مسجد [[حسادت]] به [[قبیله بنی عمرو بن عوف|قبیله بنی عمرو بن عَوف]] بود که در آغاز ورود پیامبر(ص) به مدینه، [[مسجد قبا]] را در این شهر بنا کرده بودند و پیامبر در آن [[نماز]] خوانده بود.<ref>ابن شبه، تاریخ المدینة المنورة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۱ـ۵۲؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۲۹ـ۳۳۰؛ حلبی، ج۳، ص۲۰۳.</ref>

==نزول آیه==

پس از ساخت مسجد، بانیان آن نزد پیامبر(ص) رفتند و از آن حضرت خواستند برای افتتاح این مسجد در آنجا نماز بخواند تا از [[برکت]] دعای پیامبر برخوردار گردند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۴، ص۱۷۳؛ طبری، تاریخ، ج۲، ص۱۱۰.</ref> اما پیامبر، که عازم [[غزوه تبوک]] بود، درخواست آنان را به پس از بازگشت از سفر موکول کرد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۴، ص۱۷۴.</ref> هنگامی‌که پیامبر از تبوک بازگشت و به جایی به نام ذی اَوان (یا آروان) نزدیک مدینه رسید، آیات {{متن قرآن|وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ ۚ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَىٰ ۖ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿١٠٧﴾ لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا...|ترجمه=و آن‌هایی که مسجدی اختیار کردند که مایه زیان و کفر و پراکندگی میان مؤمنان است، و [نیز] کمینگاهی است برای کسی که قبلاً با خدا و پیامبر او به جنگ برخاسته بود، و سخت سوگند یاد می‌کنند که جز نیکی قصدی نداشتیم. و[لی] خدا گواهی می‌دهد که آنان قطعاً دروغگو هستند.|سوره=سوره توبه|آیه=۱۰۸-۱۰۷}}  در این باره نازل شده است.<ref> سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۲۷۷.</ref>

پس از نزول آیه ۱۰۷ سوره توبه، پیامبر به [[مالک بن دخشم|مالک بن دُخْشُم]] و [[معن بن عدی|مَعْن بن عَدی]] (یا به برادر او [[عاصم بن عدی]] و به قولی دیگر، به گروهی از جمله [[وحشی]]، قاتل [[حمزه]]) امر فرمود تا این مسجد را ویران کنند و آتش بزنند و آنان نیز این بنا را با خاک یکسان کردند.<ref>واقدی، کتاب المغازی، ۱۹۶۶م، ج۳، ص۱۰۴۶؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۴، ص۱۷۳ـ۱۷۴؛ الحلبی الشافعی، السیرة الحلبیه، الناشر : دار الكتب العلمية، ج۳، ص۲۰۲ـ۲۰۳</ref> مکان آن نیز، به دستور پیامبر، محل ریختن زباله و مردار شد.<ref>الحلبی الشافعی، الناشر: دار الکتب العلمیه، ج۳، ص۲۰۳.</ref>  

*[[منافقان]]

{{پانوشت}}

==منابع==

{{پایان}}