confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۶۲
ویرایش
قاعده حرمت تغریر جاهل: تفاوت میان نسخه‌ها
←تطبیق در کلام
(←منابع) |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
در دانش کلام برای اثبات برخی مسائل اعتقادی به قاعده قبح اغراء به جهل استناد شده است، از جمله؛ | در دانش کلام برای اثبات برخی مسائل اعتقادی به قاعده قبح اغراء به جهل استناد شده است، از جمله؛ | ||
*[[قاعده لطف|لطف]] بر بندگان و نزدیک‌کردنشان بر اطاعت و دور‌کردن از گناه از سوی خدا لازم و حتمی است وگرنه اغرای آن‌ها به جهل و ارتکاب گناه خواهد بود که از نظر عقل مردود است.<ref>متقی نژاد، «قاعده قبح اغراء به جهل و کاربست آن در علم کلام»، ص۱۳۹.</ref> | *[[قاعده لطف|لطف]] بر بندگان و نزدیک‌کردنشان بر اطاعت و دور‌کردن از گناه از سوی خدا لازم و حتمی است وگرنه اغرای آن‌ها به جهل و ارتکاب گناه خواهد بود که از نظر عقل مردود است.<ref>متقی نژاد، «قاعده قبح اغراء به جهل و کاربست آن در علم کلام»، ص۱۳۹.</ref> | ||
*فرستادن | *فرستادن پیامبران؛ [[هدف آفرینش انسان|هدف خدا از آفرینش انسان]] رسیدن او به کمال است. انسان با ویژگی اختیار خود برای رسیدن به کمال نیازمند شناخت بوده و علوم تجربی و عقل برای شناخت همه جنبه‌های مادی و معنوی زندگی کافی نیست. در نتیجه خدا باید با فرستادن افرادی انسان را با روشی غیر از روش عقلی و تجربه راهنمایی کند. اگر این افراد ارسال نشوند اغراء به جهل لازم می‌آید که بر خدا قبیح و محال است.<ref>متقی نژاد، «قاعده قبح اغراء به جهل و کاربست آن در علم کلام»، ص۱۴۰.</ref> | ||
همچنین در باورهایی چون [[عصمت امامان]]،<ref>علامه حلی، ألفین، ۱۴۰۲ش، ص۲۲۵.</ref> لزوم تکلیف خدا بر انسان، ضرورت نصب امامان، اعتقاد به [[عصمت پیامبران]]، دلالت [[معجزه]] بر راستگویی پیامبران و مسائل دیگر از قاعده قبح اغراء به جهل استفاده می‌شود.<ref>محمودی، «بررسی قاعده فقهی حرمت تغریر جاهل»، ص۱۰۳.</ref> | همچنین در باورهایی چون [[عصمت امامان]]،<ref>علامه حلی، ألفین، ۱۴۰۲ش، ص۲۲۵.</ref> لزوم تکلیف خدا بر انسان، ضرورت نصب امامان، اعتقاد به [[عصمت پیامبران]]، دلالت [[معجزه]] بر راستگویی پیامبران و مسائل دیگر از قاعده قبح اغراء به جهل استفاده می‌شود.<ref>محمودی، «بررسی قاعده فقهی حرمت تغریر جاهل»، ص۱۰۳.</ref> | ||