confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۵۴۱
ویرایش
(←واقعه سقیفه بنی ساعده: اصلاح ارقام) |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
اهل سنت غالبا سکوت امام علی(ع)را دلیلی بر انتخابی بودن حاکم جامعه دانسته و برخی دیگر نیز عبارت سکوت ۲۵ ساله را عبارتی نادرست دانسته و رفتارها و گفتارهای امام علی(ع) در خصوص حوادث پیشآمده را دلیلی برای این تلقی ذکر نمودهاند. | اهل سنت غالبا سکوت امام علی(ع)را دلیلی بر انتخابی بودن حاکم جامعه دانسته و برخی دیگر نیز عبارت سکوت ۲۵ ساله را عبارتی نادرست دانسته و رفتارها و گفتارهای امام علی(ع) در خصوص حوادث پیشآمده را دلیلی برای این تلقی ذکر نمودهاند. | ||
== اهمیت و جایگاه == | == اهمیت و جایگاه == | ||
سکوت ۲۵ ساله | سکوت ۲۵ ساله امام علی(ع)، بخشی از زندگانی [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] در دوران حکومت [[خلفای سه گانه]] است که وی از حق خود برای جانشینی [[پیامبر اسلام(ص)]] چشم پوشید. این دوران، از هنگام رحلت پیامبر(ص) آغاز و تا پذیرش [[خلافت]] از سوی او در [[سال ۳۵ هجری قمری|سال ۳۵ق]] پایان یافت.<ref>منتظریمقدم، بیست و پنج سال سکوت، ص۳۵.</ref> | ||
امام علی(ع) در [[خطبه شقشقیه|خطبۀ معروف به شِقشِقیّه]] مسائل مربوط به [[خلافت|خلافت پیامبر(ص)]] را به صورت صریح بیان کرده،<ref>مکارم شیرازی، پیام امام(ع)، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۱۸.</ref> از خلیفهشدن خلفای پیش از خود شکایت میکند.<ref>ابنمیثم بحرانی، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۵۱.</ref> در این خطبه، دوره کامل تاریخ [[خلفای سهگانه|سه خلیفه نخست]] از نگاه امام(ع) بیان میشود. از مباحث اصلی این خطبه میتوان به مسئله خلافت، اوضاع سیاسی عصر سه خلیفه اول، علت سکوت ۲۵ ساله و انگیزههای پذیرش خلافت اشاره کرد.<ref>نگاه کنید به: نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴ق، خطبه ۳، ص۴۸-۵۰.</ref> | امام علی(ع) در [[خطبه شقشقیه|خطبۀ معروف به شِقشِقیّه]] مسائل مربوط به [[خلافت|خلافت پیامبر(ص)]] را به صورت صریح بیان کرده،<ref>مکارم شیرازی، پیام امام(ع)، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۱۸.</ref> از خلیفهشدن خلفای پیش از خود شکایت میکند.<ref>ابنمیثم بحرانی، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۵۱.</ref> در این خطبه، دوره کامل تاریخ [[خلفای سهگانه|سه خلیفه نخست]] از نگاه امام(ع) بیان میشود. از مباحث اصلی این خطبه میتوان به مسئله خلافت، اوضاع سیاسی عصر سه خلیفه اول، علت سکوت ۲۵ ساله و انگیزههای پذیرش خلافت اشاره کرد.<ref>نگاه کنید به: نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴ق، خطبه ۳، ص۴۸-۵۰.</ref> |