پرش به محتوا

اللهوف علی قتلی الطفوف (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۹۰: خط ۹۰:
لهوف به‌دلیل جایگاهی که بین عموم شیعیان یافت، بارها به زبان فارسی ترجمه شده است.<ref>حسینی، معرفی و منقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۳.</ref> [[عبدالرحیم عقیقی بخشایشی|عقیقی بخشایشی]] در مقدمه ترجمه خود از لهوف، نُه ترجمه دیگر را برشمرده است.<ref>عقیقی بخشایشی، ترجمه لهوف، ۱۳۷۸ش، ص۲۲.</ref>[[پرونده:آهی سوزان بر مزار شهیدان.jpg|338x338px|بندانگشتی|آهی سوزان بر مزار شهیدان ترجمه لهوف|راست]][[سید محمد بن محمدباقر مختاری|سید بهاء‌الدین مختاری]]، عالم دوران صفوی، نخستین مترجم [[اللهوف علی قتلی الطفوف (کتاب)|مقتل لهوف]] به فارسی دانسته‌ شده است.<ref>تجلیل، «بهاء‌الدین محمد مختاری: نخستین مترجم لهوف»، ص۱.</ref> نام این ترجمه نخستین بار در کتاب «الشریعة الی استدراک الذریعة» نوشته سید محمد طباطبائی آمده است.<ref>تجلیل، «بهاء‌الدین محمد مختاری: نخستین مترجم لهوف»، ص۱۲.</ref> سید بهاء‌الدین مختاری علاوه بر ترجمه، روایات و اشعار دیگری از جمله [[دوازده‌بند محتشم|اشعار محتشم کاشانی]] را نیز به این ترجمه افزوده است.<ref>تجلیل، «بهاء‌الدین محمد مختاری: نخستین مترجم لهوف»، ص۱۳.</ref>
لهوف به‌دلیل جایگاهی که بین عموم شیعیان یافت، بارها به زبان فارسی ترجمه شده است.<ref>حسینی، معرفی و منقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۳.</ref> [[عبدالرحیم عقیقی بخشایشی|عقیقی بخشایشی]] در مقدمه ترجمه خود از لهوف، نُه ترجمه دیگر را برشمرده است.<ref>عقیقی بخشایشی، ترجمه لهوف، ۱۳۷۸ش، ص۲۲.</ref>[[پرونده:آهی سوزان بر مزار شهیدان.jpg|338x338px|بندانگشتی|آهی سوزان بر مزار شهیدان ترجمه لهوف|راست]][[سید محمد بن محمدباقر مختاری|سید بهاء‌الدین مختاری]]، عالم دوران صفوی، نخستین مترجم [[اللهوف علی قتلی الطفوف (کتاب)|مقتل لهوف]] به فارسی دانسته‌ شده است.<ref>تجلیل، «بهاء‌الدین محمد مختاری: نخستین مترجم لهوف»، ص۱.</ref> نام این ترجمه نخستین بار در کتاب «الشریعة الی استدراک الذریعة» نوشته سید محمد طباطبائی آمده است.<ref>تجلیل، «بهاء‌الدین محمد مختاری: نخستین مترجم لهوف»، ص۱۲.</ref> سید بهاء‌الدین مختاری علاوه بر ترجمه، روایات و اشعار دیگری از جمله [[دوازده‌بند محتشم|اشعار محتشم کاشانی]] را نیز به این ترجمه افزوده است.<ref>تجلیل، «بهاء‌الدین محمد مختاری: نخستین مترجم لهوف»، ص۱۳.</ref>


محمدابراهیم نواب تهرانی، مشهور به بدایع‌نگار، لهوف را با نام [[فیض الدموع (کتاب)|فیض الدموع]] در سال ۱۲۸۶ش ترجمه کرده و کتاب لَجّة الألم فی حُجّة الأمم از [[میرزا رضاقلی شقاقی|میرزا رضاقلی شقاقی تبریزی]] ترجمه دیگری است که در سال ۱۳۱۱ش انجام شده است.<ref> آقابزرگ تهرانی، الذریعة، دارالاضواء، ج۱۸، ص۲۹۶.</ref> این ترجمه با نام «آوای درد برای حجت امت‌ها» در سال ۱۳۹۵ش دوباره منتشر شده است.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/3785236 «انتشار قدیمی‌ترین ترجمه فارسی از مقتل لهوف»]، خبرگزاری مهر</ref> احمد بن سلامة نجفی،<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة، دارالاضواء، ج۲۶، ص۲۰۱.</ref> سید محمد صحفی، [[سید احمد فهری زنجانی|سید احمد فهری]]، سید ابوالحسین میرابوطالبی،<ref>ابن‌طاووس، ترجمه لهوف، ۱۳۸۰ش، ص۶۵.</ref> و [[محمد محمدی اشتهاردی]] نیز لهوف را به فارسی برگردانده‌اند. ترجمه‌ اردوی لهوف نیز از سوی سید محمدحسین هندی (متوفای ۱۳۵۵ق) با نام دَمْع ذَروف(اشک جاری) منتشر شده است.<ref>[https://archive.org/details/DamaaEZaroofDarTarjumaELahoof «دمع ذروف ترجمہ لہوف»]، سایت آرشیو.</ref> <ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۸، ص۲۶۴.
محمدابراهیم نَوّاب تهرانی، مشهور به بدایع‌نگار، لهوف را با نام [[فیض الدموع (کتاب)|فیض الدموع]] در سال ۱۲۸۶ش ترجمه کرده و کتاب لَجَّةُ الألم فی حُجّة الأمم از [[میرزا رضاقلی شقاقی|میرزا رضاقلی شقاقی تبریزی]] ترجمه دیگری است که در سال ۱۳۱۱ش انجام شده است.<ref> آقابزرگ تهرانی، الذریعة، دارالاضواء، ج۱۸، ص۲۹۶.</ref> این ترجمه با نام «آوای درد برای حجت امت‌ها» در سال ۱۳۹۵ش دوباره منتشر شده است.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/3785236 «انتشار قدیمی‌ترین ترجمه فارسی از مقتل لهوف»]، خبرگزاری مهر</ref> احمد بن سلامة نجفی،<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة، دارالاضواء، ج۲۶، ص۲۰۱.</ref> سید محمد صحفی، [[سید احمد فهری زنجانی|سید احمد فهری]]، سید ابوالحسین میرابوطالبی،<ref>ابن‌طاووس، ترجمه لهوف، ۱۳۸۰ش، ص۶۵.</ref> و [[محمد محمدی اشتهاردی]] نیز لهوف را به فارسی برگردانده‌اند. ترجمه‌ اردوی لهوف نیز از سوی سید محمدحسین هندی (متوفای ۱۳۵۵ق) با نام دَمْع ذَروف(اشک جاری) منتشر شده است.<ref>[https://archive.org/details/DamaaEZaroofDarTarjumaELahoof «دمع ذروف ترجمہ لہوف»]، سایت آرشیو.</ref> <ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۸، ص۲۶۴.
</ref>
</ref>
کتاب لهوف همچنین ترجمه‌ای منظوم به فارسی دارد که توسط ضیاءالدین مهدی بن داود متخلص به ذوقی(ذوقی تنکابنی) و با نام «وجیزة المصائب» منتشر شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲۵، ص۵۴؛ ج۹، ص۳۴۱.</ref>
کتاب لهوف همچنین ترجمه‌ای منظوم به فارسی دارد که توسط ضیاءالدین مهدی بن داود متخلص به ذوقی(ذوقی تنکابنی) و با نام «وجیزة المصائب» منتشر شده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲۵، ص۵۴؛ ج۹، ص۳۴۱.</ref>
۱۸٬۴۲۷

ویرایش