confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
|||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== رویکرد بزرگان اهل سنت به برتری امامان دوازدهگانه == | == رویکرد بزرگان اهل سنت به برتری امامان دوازدهگانه == | ||
برخی علما و بزرگان اهل سنت افضلیت و برتری امامانِ اهلبیت(ع) را در نوشتارهای خویش بیان کردهاند. این سخنان بر دو گونه است: برخی بر برتری اهلبیت پیامبر (ص) به طور عام دلالت میکند و برخی دیگر بیانگر برتری هر یک از امامان اهلبیت | برخی علما و بزرگان اهل سنت افضلیت و برتری امامانِ اهلبیت(ع) را در نوشتارهای خویش بیان کردهاند. این سخنان بر دو گونه است: برخی بر برتری اهلبیت پیامبر (ص) به طور عام دلالت میکند و برخی دیگر بیانگر برتری هر یک از امامان اهلبیت بر دیگران است که به چند نمونه اشاره میشود: | ||
محمدبنمسلم زهری (متوفای ۱۲۴ق) جزو [[تابعین]] و فقیهی بود که علوم فقهای هفتگانه اهل سنت را از حفظ داشت.{{یاد| ابوبكر بن عبد الرحمن بن حارث بن هشام مخزومی، سعید بن مسیب مخزومی، [[قاسم بن محمد بن ابیبکر]]، خارجة بن زید بن ثابت انصاری، سلیمان بن یسار، عبیداللّه بن عبد اللّه بن عتبة بن مسعود و عروة بن زبیر. <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۱۴، ص۴۴۳.</ref> }} او در مورد مقام علمی [[امام سجاد | محمدبنمسلم زهری (متوفای ۱۲۴ق) جزو [[تابعین]] و فقیهی بود که علوم فقهای هفتگانه اهل سنت را از حفظ داشت.{{یاد| ابوبكر بن عبد الرحمن بن حارث بن هشام مخزومی، سعید بن مسیب مخزومی، [[قاسم بن محمد بن ابیبکر]]، خارجة بن زید بن ثابت انصاری، سلیمان بن یسار، عبیداللّه بن عبد اللّه بن عتبة بن مسعود و عروة بن زبیر. <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۱۴، ص۴۴۳.</ref> }} او در مورد مقام علمی [[امام سجاد(ع)]] میگوید: «ما رأیت أفقه من زین العابدین»: من هرگز فردی داناتر از زینالعابدین ندیدم.<ref>ذهبی، تذکرة الحفاظ، دارالاحیاء التراث العربی، ج۱، ص۷۵.</ref> | ||
عبداللّه بنعطا از دانشمندان بزرگ و همعصر با [[امام باقر(ع)]] در توصیف مقام رفیع علمی امام باقر ( | عبداللّه بنعطا از دانشمندان بزرگ و همعصر با [[امام باقر(ع)]] در توصیف مقام رفیع علمی امام باقر(ع) میگوید: من علما و دانشمندان را نزد هیچکس حقیرتر و کوچکتر از آنچه در برابر ابوجعفر دیدم نیافتم. من عالم بزرگی مثل حَکَمبنعُتَیبه را با همه مراتب علمی که در میان مردم داشت، در برابر [[امام باقر|ابوجعفر]] همانند کودکی نوآموز دیدم که در برابر استادش زانو زده است.<ref>ابنعساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۴، ص۲۷۸؛ شافعی، مطالب السئول، ص۴۳۰.</ref> | ||
وقتی از [[ابوحنیفه]]، یکی از امامان [[مذاهب چهارگانه اهل سنت]]، در مورد داناترین فرد زمان سؤال شد، در پاسخ تصریح گفت: «ما رأیت أحداً أفقه من [[امام صادق|جعفربنمحمد]] | وقتی از [[ابوحنیفه]]، یکی از امامان [[مذاهب چهارگانه اهل سنت]]، در مورد داناترین فرد زمان سؤال شد، در پاسخ تصریح گفت: «ما رأیت أحداً أفقه من [[امام صادق|جعفربنمحمد]]»: من هرگز عالم و فقیهی داناتر از جعفر بن محمد الصادق(ع) ندیدم.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء،۱۴۲۷ق، ج۶، ص۲۵۸؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، طبع توفیقیه، ج۹، ص۵۶.</ref> | ||
[[مالک بنانس]](۱۷۴ق) رئیس [[مذهب مالکی]] میگوید: «ما رأت عین ولا سمعت اذن ولا خطر علی قلب بشر أفضل من جعفر بن محمد الصادق علماً وعبادةً وورعاً»: هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر قلب هیچ بشری خطور نکرده است که کسی از جهت علم و عبادت و تقوا، افضل و برتر از جعفربنمحمد باشد».<ref>ابن شهر آشوب، المناقب، مطبعة الحيدرية - النجف الأشرف، ۱۳۷۵ق، ج۳، ص۳۷۲.</ref> | [[مالک بنانس]](۱۷۴ق) رئیس [[مذهب مالکی]] میگوید: «ما رأت عین ولا سمعت اذن ولا خطر علی قلب بشر أفضل من جعفر بن محمد الصادق علماً وعبادةً وورعاً»: هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر قلب هیچ بشری خطور نکرده است که کسی از جهت علم و عبادت و تقوا، افضل و برتر از جعفربنمحمد باشد».<ref>ابن شهر آشوب، المناقب، مطبعة الحيدرية - النجف الأشرف، ۱۳۷۵ق، ج۳، ص۳۷۲.</ref> | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
ابوعثمان عمربنبحر (متوفای ۲۵۵ق) میگوید: جعفربنمحمد کسی است که دنیا را پر از علم و فقه خود کرد و اشخاصی مثل ابوحنیفه و سفیان ثوری و دیگران، مفتخر به شاگردی ایشان بودهاند.<ref>''رسائل جاحظ''، ص۱۰۶.</ref> | ابوعثمان عمربنبحر (متوفای ۲۵۵ق) میگوید: جعفربنمحمد کسی است که دنیا را پر از علم و فقه خود کرد و اشخاصی مثل ابوحنیفه و سفیان ثوری و دیگران، مفتخر به شاگردی ایشان بودهاند.<ref>''رسائل جاحظ''، ص۱۰۶.</ref> | ||
[[محی الدین عربی]] در مورد برتری و جایگاه اهلبیت(ع) تصریح میکند: هیچ مخلوقی در عالم آفرینش، هموزن اهلبیت پیامبر (ص) پدید نیامده است. آنان سزاوار سروری و سیادتاند. دشمنی با آنان خُسران واقعی و محبت آنان [[عبادت]] حقیقی است.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، دار صادر، ج۴، ص۱۳۹.</ref> | [[محی الدین عربی]] در مورد برتری و جایگاه اهلبیت(ع) تصریح میکند: هیچ مخلوقی در عالم آفرینش، هموزن اهلبیت پیامبر(ص) پدید نیامده است. آنان سزاوار سروری و سیادتاند. دشمنی با آنان خُسران واقعی و محبت آنان [[عبادت]] حقیقی است.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، دار صادر، ج۴، ص۱۳۹.</ref> | ||
[[ابن صباغ مالکی]] (متوفای ۸۵۵ق.) در کتاب [[الفصول المهمة]] میگوید: علی(ع) بر همه [[حلال]] و [[حرام]] احاطه داشت و از احکام پیچیده و حقایق امور با خبر بود، هر حکمی را در محل خود به طور واضح میدانست.<ref>ابنصباغ، الفصول المهمه، مطبعة العدل، ص۳۰ و ۳۴.</ref> | [[ابن صباغ مالکی]] (متوفای ۸۵۵ق.) در کتاب [[الفصول المهمة]] میگوید: [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] بر همه [[حلال]] و [[حرام]] احاطه داشت و از احکام پیچیده و حقایق امور با خبر بود، هر حکمی را در محل خود به طور واضح میدانست.<ref>ابنصباغ، الفصول المهمه، مطبعة العدل، ص۳۰ و ۳۴.</ref> | ||
عبداللّه بنمحمد شبراوی (۱۰۹۲ - ۱۱۷۲ق) از فقهای [[اهل سنت]] میگوید: اهلبیت رسول اللّه(ص) تمامی فضائل را یکجا داشتند. هر کس بخواهد فضائل آنان را بپوشاند، گو اینکه میخواهد نور آفتاب را بپوشاند! هیچکس از آنان سؤالی نکرد، مگر اینکه جواب کافی و معقول شنید و کسی با آنان معارضه و محاجه ننمود، مگر اینکه مغلوب گردید.<ref>شافعی شبراوی، الاتحاف، مصر، ص۱۷.</ref> | عبداللّه بنمحمد شبراوی (۱۰۹۲ - ۱۱۷۲ق) از فقهای [[اهل سنت]] میگوید: اهلبیت رسول اللّه(ص) تمامی فضائل را یکجا داشتند. هر کس بخواهد فضائل آنان را بپوشاند، گو اینکه میخواهد نور آفتاب را بپوشاند! هیچکس از آنان سؤالی نکرد، مگر اینکه جواب کافی و معقول شنید و کسی با آنان معارضه و محاجه ننمود، مگر اینکه مغلوب گردید.<ref>شافعی شبراوی، الاتحاف، مصر، ص۱۷.</ref> | ||
محمدحسین ذهبی، استاد دانشگاه الأزهر و صاحب کتاب معروف ''التفسیر والمفسرون''، در خصوص شخصیت ممتاز امیرمؤمنان علی(ع) میگوید: علی دریای بیپایان علم و دانش بود، از استدلال قوی و فصاحت و بلاغت بینظیری برخوردار بود. او دارای عقل کامل و بصیرت نافذ بود که در بسیاری موارد صحابه برای حل مشکلات و فهم مسائل علمی و دینی به او مراجعه میکردند و از آن پناهگاه و مرجع در حل مشکلات کمک میگرفتند.<ref>ذهبی، التفسیر والمفسرون، الناشر: مكتبة وهبة، القاهرة، ج۱، ص۸۹.</ref> | محمدحسین ذهبی، استاد [[الازهر|دانشگاه الأزهر]] و صاحب کتاب معروف ''التفسیر والمفسرون''، در خصوص شخصیت ممتاز امیرمؤمنان علی(ع) میگوید: علی دریای بیپایان علم و دانش بود، از استدلال قوی و فصاحت و بلاغت بینظیری برخوردار بود. او دارای عقل کامل و بصیرت نافذ بود که در بسیاری موارد صحابه برای حل مشکلات و فهم مسائل علمی و دینی به او مراجعه میکردند و از آن پناهگاه و مرجع در حل مشکلات کمک میگرفتند.<ref>ذهبی، التفسیر والمفسرون، الناشر: مكتبة وهبة، القاهرة، ج۱، ص۸۹.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== |