قصیده فضل امیرالمؤمنین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:قصیده فضل امیرالمؤمنین کسائی.png|بندانگشتی|ابیاتی از قصیده فضل امیرالمؤمنین کسائی از دستنویس جُنْگ اسکندری<ref>مرادی، «چند نکته درباره اشعار کسائی مروزی»، ص۴۲.</ref>]]

'''قَصیدهٔ فَضْلِ اَمیرالمؤمِنینِ کَسائی''' شعری فارسی در مدح [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] که در آن با تکیه بر آیات و روایات کوشش شده تا حقانیت او در جانشینی بلافصل پیامبر(ص) اثبات شود. این قصیده قدیمی‌ترین نمونهٔ ادبیات مذهبی فارسی مربوط به [[شیعه|تشیع]] دانسته شده است. بنا بر اشاره‌ [[ابوالحسن کسایی مروزی|کسائی]]، تاریخ سرایش آن سال ۳۷۰ق ثبت شده است.

قصیده فضل امیرالمؤمنین از دو جهت دارای اهمیت دانسته شده است: از نظر ادبی، به این دلیل که شعری است از قرن چهارم قمری و از شاعری برجسته که غالب آثارش از میان رفته است؛ از نظر تاریخ تشیع، چون چگونگی ایمان و اعتقاد شیعیان و شیوه تبلیغ و استدلال مذهبی آنان را در آن دوره مشخص می‌کند. همچنین، این قصیده روشن‌کننده گوشه‌هایی از حیات مبهم شاعر آن از نظر عقیدتی و اجتماعی دانسته شده است: اینکه او شاعری [[امامیه|امامی‌مذهب]] بوده و مدیحه‌سرای [[غزنویان]] و [[بنی‌عباس|عباسیان]] نبوده است.