طالوت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Sultanmoradi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
==امتحان یاران طالوت به نوشیدن آب== | ==امتحان یاران طالوت به نوشیدن آب== | ||
{{اصلی|نبرد طالوت و جالوت}} | |||
زمانی که طالوت به همراه سپاه بنیاسرائیل به جنگ میرفتند، طالوت به دستور خداوند مأمور شد سپاهیان خود را امتحان کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۲۴۳.</ref> طالوت به سپاهیان تشنه دستور داد زمانی که به آب رسیدند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۱۷.</ref>، بیشتر از یک کف دست آب نخورند و هر فردی که بیشتر بنوشد، دیگر اجازه همراهی سپاه را نخواهد داشت. بیشتر افراد سپاه از دستور اطاعت نکردند<ref>سوره بقره، آیه۲۴۹.</ref> و از همراهی طالوت و جنگ با دشمنان باز ماندند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۹۳.</ref> برخی مفسران تعداد این افراد را چند هزار نفر دانستهاند.<ref>شبر، تفسیر القرآن الكریم، ۱۴۱۲ق، ص۷۸.</ref> | زمانی که طالوت به همراه سپاه بنیاسرائیل به جنگ میرفتند، طالوت به دستور خداوند مأمور شد سپاهیان خود را امتحان کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۲۴۳.</ref> طالوت به سپاهیان تشنه دستور داد زمانی که به آب رسیدند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۱۷.</ref>، بیشتر از یک کف دست آب نخورند و هر فردی که بیشتر بنوشد، دیگر اجازه همراهی سپاه را نخواهد داشت. بیشتر افراد سپاه از دستور اطاعت نکردند<ref>سوره بقره، آیه۲۴۹.</ref> و از همراهی طالوت و جنگ با دشمنان باز ماندند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۹۳.</ref> برخی مفسران تعداد این افراد را چند هزار نفر دانستهاند.<ref>شبر، تفسیر القرآن الكریم، ۱۴۱۲ق، ص۷۸.</ref> | ||
خط ۶۴: | خط ۶۵: | ||
الكافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۱۶.</ref> پیرامون علت این امتحان، نکات بسیاری ذکر شده است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۵۰۹.</ref> | الكافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۱۶.</ref> پیرامون علت این امتحان، نکات بسیاری ذکر شده است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۵۰۹.</ref> | ||
در کتاب داوران از کتابهای مقدس یهودیان، داستانی نقل شده که شباهت بسیار زیادی به این داستان قرآن دارد. البته این داستان در مورد شخصی به نام جِدِعون نقل شده است.<ref>کتاب مقدس، داوران، باب۷، ۵-۷.</ref> | == طالوت در عهد عتیق == | ||
پژوهشگران معتقدند که طالوت در قرآن همان شائول در عهد عتیق است.<ref>نعمتی پیرعلی، دلآرا «بررسی تطبیقی داستان طالوت در قرآن و عهد عتیق»، ص۹.</ref> همچنین در کتاب داوران از کتابهای مقدس یهودیان، داستانی نقل شده که شباهت بسیار زیادی به این داستان قرآن دارد. البته این داستان در مورد شخصی به نام جِدِعون نقل شده است.<ref>کتاب مقدس، داوران، باب۷، ۵-۷.</ref> | |||
=== تطابق طالوت در قرآن با شائول در عهد عتیق === | |||
طبق روایت عهد عتیق، سموئیل (اشموئیل) در اواخر عمر خود فرزندانش را جانشین خود کرد؛ اما آنها با مردم بدرفتار میکردند و از آنها رشوه میگرفتند.<ref>کدکنی و میبدی، «بررسی تطبیقی انتخاب طالوت...»، ص۱۶۶.</ref> به همین دلیل، [[بنیاسرائیل]] از او خواستند تا برای آنها پادشاهی معرفی کند.<ref>کدکنی و میبدی، «بررسی تطبیقی انتخاب طالوت...»، ص۱۶۶.</ref> به گفتۀ این پژوهشگران، طبق روایت عهد عتیق، خداوند از در خواست بنیاسرائیل برای تعیین یک پادشاه ناراضی بود و آن را به منزلۀ خروج بنیاسرائیل از قلمرو پادشاهی خود میدانست.<ref>نعمتی پیرعلی، دلآرا «بررسی تطبیقی داستان طالوت در قرآن و عهد عتیق»، ص۲۱.</ref> | |||
=== تفاوت رفتار طالوت در روایت قرآن و عهد عتیق === | |||
گرچه شائول در عهد عتیق به عنوان یک پیامبر معرفی میشود؛ اما گاهی به کارهایی دست میزند که مورد رضایت خداوند نیست.<ref>نعمتی پیرعلی، دلآرا «بررسی تطبیقی داستان طالوت در قرآن و عهد عتیق»، ص۱۰-۱۲.</ref> برای مثال او به خلاف خواست خداوند از تخریب و آتش زدنِ خانههای جالوتیان خودداری میکند.<ref>نعمتی پیرعلی، دلآرا «بررسی تطبیقی داستان طالوت در قرآن و عهد عتیق»، ص۱۲.</ref> همچنین وقتی خداوند [[داوود (پیامبر)|داوود]] را پادشاه بنیاسرائیل میگرداند، طالوت به او حسادت میورزد و اساساً به همین دلیل او را به خط مقدم جنگ میفرستد.<ref>نعمتی پیرعلی، دلآرا «بررسی تطبیقی داستان طالوت در قرآن و عهد عتیق»، ص۱۲.</ref> در نهایت نیز شائول از فلسطینیان شکست میخورد و خودکشی میکند.<ref>نعمتی پیرعلی، دلآرا «بررسی تطبیقی داستان طالوت در قرآن و عهد عتیق»، ص۱۲.</ref> | |||
از نظر پژوهشگران، قرآن به خلاف عهد عتیق هیچگاه صفاتِ بد را به برگزیدگان خداوند نسبت نمیدهد؛ بلکه آنها را دارای مقام عصمت معرفی میکند.<ref>کدکنی و میبدی، «بررسی تطبیقی انتخاب طالوت...»، ص۱۶۴.</ref> همچنین، خداوند در قرآن در خواست فرمانده را امری ناخوشایند برنمیشمارد.<ref>کدکنی و میبدی، «بررسی تطبیقی انتخاب طالوت...»، ص۱۶۸.</ref> بنا بر این، طبق روایت قرآن، طالوت موهبتی الهی برای تمام بشریت است و به خلاف عهد عتیق دستوری برای نابودیِ سرزمین فلسطینیان ندارد.<ref>نعمتی پیرعلی، دلآرا «بررسی تطبیقی داستان طالوت در قرآن و عهد عتیق»، ص۲۱.</ref> بر این اساس طالوتِ قرآن شخصیتی حکیم و خیرخواه برای تمام زمانها و مکانها معرفی شده، در حالی که روایت عهد عتیق فاقد الگویی فراتاریخی است.<ref>نعمتی پیرعلی، دلآرا «بررسی تطبیقی داستان طالوت در قرآن و عهد عتیق»، ص۲۱.</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== |