اوائل المقالات (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←عناوینی که در کتاب بحث می‌شوند
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
*[[توحید]] و شناخت | *[[توحید]] و شناخت | ||
*[[عصمت پیامبران]] | *[[عصمت پیامبران]] | ||
*خبر متواتر و واحد | *[[حدیث متواتر|خبر متواتر]] و [[خبر واحد|واحد]] | ||
* جواهر و أعراض | * جواهر و أعراض | ||
* [[نسخ]] و [[تحریف قرآن]] | * [[نسخ]] و [[تحریف قرآن]] | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
*[[بداء]]<ref>مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۴ق، ص۷.</ref> | *[[بداء]]<ref>مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۴ق، ص۷.</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==اولین و آخرین محتوای کتاب== | ==اولین و آخرین محتوای کتاب== | ||
مفید در نخستین بخش کتاب با استفاده از آیات [[قرآن]] و لغت ثابت کرده که شیعه در دوستی‌اش خالص است.{{یاد| سوره قصص آیه ۱۵ فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَٰذَا مِنْ شِيعَتِهِ وَهَٰذَا مِنْ عَدُوِّهِ ۖ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ پس([[موسی (پیامبر)|موسی]]) دو مرد را با هم در زد و خورد يافت: يكى، از پيروان('''شیعیان''') او و ديگرى از دشمنانش [بود]. آن كس كه از پيروانش بود، بر ضد كسى كه دشمن وى بود، از او يارى خواست.}} و پیرو امام خویش است.{{یاد| سوره صافات آیه ۸۳ وَإِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ و بى‌گمان، [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهيم]] از پيروان ([[نوح (پیامبر)|نوح]]) است.}}وی هم‌چنین تصریح کرده که شیعه وقتی با الف ولام(الشیعه) بکار می رود منظور همان پیروان [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین]] هستند که ولایت و محبت او را پذیرفته و معتقد به امامت بلافصل او پس از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] هستند وامیرالمؤمنین را تابع و پیرو هیچ یک از دیگرانی که در خلافت بر او پیشی گرفتند نمی‌دانند.و بى‌گمان، ابراهيم از پيروان اوست.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ج۱، ص۳۴-۳۵.</ref>آخرین روایت کتاب مفید از [[امام کاظم(ع)]] در پاسخ به سؤالی در باره عمل کردن در [[فتوا| فتوا دادن]] به [[قیاس]] است که حضرت شدیداً نهی کرد و قیاس را مایه هلاکت دانست و فرمود:آن‌چه مردم، تا [[قیامت|روز قیامت]] از دین نیازمند هستند توسط [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] آورده شده است و هیچ چیزی از آن گم نشده ودر نزد اهلش(امامان معصوم «ع») هست. <ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ج۱، ص۲۳۰.</ref> | مفید در نخستین بخش کتاب با استفاده از آیات [[قرآن]] و لغت ثابت کرده که شیعه در دوستی‌اش خالص است.{{یاد| سوره قصص آیه ۱۵ فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَٰذَا مِنْ شِيعَتِهِ وَهَٰذَا مِنْ عَدُوِّهِ ۖ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ پس([[موسی (پیامبر)|موسی]]) دو مرد را با هم در زد و خورد يافت: يكى، از پيروان('''شیعیان''') او و ديگرى از دشمنانش [بود]. آن كس كه از پيروانش بود، بر ضد كسى كه دشمن وى بود، از او يارى خواست.}} و پیرو امام خویش است.{{یاد| سوره صافات آیه ۸۳ وَإِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ و بى‌گمان، [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهيم]] از پيروان ([[نوح (پیامبر)|نوح]]) است.}}وی هم‌چنین تصریح کرده که شیعه وقتی با الف ولام(الشیعه) بکار می رود منظور همان پیروان [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین]] هستند که ولایت و محبت او را پذیرفته و معتقد به امامت بلافصل او پس از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] هستند وامیرالمؤمنین را تابع و پیرو هیچ یک از دیگرانی که در خلافت بر او پیشی گرفتند نمی‌دانند.و بى‌گمان، ابراهيم از پيروان اوست.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ج۱، ص۳۴-۳۵.</ref>آخرین روایت کتاب مفید از [[امام کاظم(ع)]] در پاسخ به سؤالی در باره عمل کردن در [[فتوا| فتوا دادن]] به [[قیاس]] است که حضرت شدیداً نهی کرد و قیاس را مایه هلاکت دانست و فرمود:آن‌چه مردم، تا [[قیامت|روز قیامت]] از دین نیازمند هستند توسط [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] آورده شده است و هیچ چیزی از آن گم نشده ودر نزد اهلش(امامان معصوم «ع») هست. <ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ج۱، ص۲۳۰.</ref> | ||