confirmed، templateeditor
۱۱٬۹۰۰
ویرایش
دریاچه ساوه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
بنا بر برخی گزارش‌های تاریخی و روایات، در شب [[میلاد پیامبر(ص)]] حوادثی رخ داد. خشک‌شدن دریاچه ساوه، لرزیدن [[طاق کسری]] و خاموش‌شدن [[آتشکده فارس]] از مهم‌ترین حوادث بوده است.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۶۰؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۶۸؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۸؛ بیهقی، دلائل النبوه، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۲۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۱۶۶.</ref> خشکیدن دریاچه از [[ارهاصات]] و هشدارهایی دانسته شده که همراه با ولادت [[پیامبران]] رخ می‌داده است.<ref>رسولی محلاتی، درس‌هایی از تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۴۵،۱۴۶.</ref> | بنا بر برخی گزارش‌های تاریخی و روایات، در شب [[میلاد پیامبر(ص)]] حوادثی رخ داد. خشک‌شدن دریاچه ساوه، لرزیدن [[طاق کسری]] و خاموش‌شدن [[آتشکده فارس]] از مهم‌ترین حوادث بوده است.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۶۰؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۶۸؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۸؛ بیهقی، دلائل النبوه، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۲۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۱۶۶.</ref> خشکیدن دریاچه از [[ارهاصات]] و هشدارهایی دانسته شده که همراه با ولادت [[پیامبران]] رخ می‌داده است.<ref>رسولی محلاتی، درس‌هایی از تاریخ تحلیلی اسلام، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۴۵،۱۴۶.</ref> | ||
برخی از | برخی از پژوهشگران، در صحت خشک شدن دریاچه ساوه در شب میلاد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] تردید کرده‌اند. از نظر آنان گزارش‌هایی که در این باره وجود دارد ضعیف و مشکوک است؛ همچنین گفته‌اند پیامبر اکرم، مظهر [[رحمت الهی|رحمت]] است نه نقمت تا با تولد او دریاچه‌ای خشک شود.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13921023000569 نقد خرافات مشهور درباره میلاد پیامبر(ص) از زبان رجبی‌دوانی]، خبرگزاری فارس.</ref>[[جعفر سبحانی]] از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]] و تاریخ پژوه براین باور است که تمام حوادث نقل شده هم‌زمان با میلاد پیامبر از جمله خشک شدن دریاچه ساوه در منابع اصیل تواریخ و جوامع حدیث موجود است. وی هم‌چنان یادآور شده که این حوادث پس از سالیان درازی از آن می‌تواند مایه عبرت و وسیله پندو اندرز شود زیرا هدف از آن‌ها ایجاد تکان و توجه در قلب‌های مردمی بود که در [[بت‌پرستی]] و ظلم و بیدادگری غرق شده بودند.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۷. | ||
</ref> | </ref> | ||