پرش به محتوا

معجزه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  شنبهٔ ‏۱۳:۴۷
خط ۳۶: خط ۳۶:
از نظر فلاسفه و متکلمان، معجزه ناقض قاعده علیت و یا به عبارتی، پدیده‌ای بدون علت نیست؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۷۳؛ سبحانی، منشور جاوید، ج۳، ص۳۴۵.</ref> اما در این که علت معجزه چیست و یا از چه کسی صادر می‌شود، بین آنان اختلاف نظر وجود دارد:<ref>سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳، ص۷۳.</ref>
از نظر فلاسفه و متکلمان، معجزه ناقض قاعده علیت و یا به عبارتی، پدیده‌ای بدون علت نیست؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۷۳؛ سبحانی، منشور جاوید، ج۳، ص۳۴۵.</ref> اما در این که علت معجزه چیست و یا از چه کسی صادر می‌شود، بین آنان اختلاف نظر وجود دارد:<ref>سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳، ص۷۳.</ref>
*اشاعره با توجه به تلقی خاصی که از توحید فاعلی دارند، خداوند را تنها علت و تنها مؤثر در حوادث عالم می‌دانند<ref>برای نمونه نگاه کنید به غزالی، الاقتصاد فی الاعتقاد، ۱۴۰۹ق، ص۱۲۱.</ref> و لذا از نظر آنان معجزات معلول بلاواسطه خداوند هستند و خدا بدون واسطه اسباب دیگر، تنها علت وقوع معجزات است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۴، ص۳۶۵-۳۶۶.</ref>
*اشاعره با توجه به تلقی خاصی که از توحید فاعلی دارند، خداوند را تنها علت و تنها مؤثر در حوادث عالم می‌دانند<ref>برای نمونه نگاه کنید به غزالی، الاقتصاد فی الاعتقاد، ۱۴۰۹ق، ص۱۲۱.</ref> و لذا از نظر آنان معجزات معلول بلاواسطه خداوند هستند و خدا بدون واسطه اسباب دیگر، تنها علت وقوع معجزات است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۴، ص۳۶۵-۳۶۶.</ref>
*بعضی فلاسفه مثل [[ابن‌سینا]] و [[ملاصدرا]]، ایجاد معجزات را به خود نفس یا روح نبی نسبت داده‌اند.<ref>ابن‌سینا، الاشارات و التنبیهات، دار البلاغة، ص۱۶۰؛ ملاصدرا، المبدأ و المعاد، ۱۳۵۴ش، ص۴۸۲.</ref> به‌گفته ملاصدرا نفوس برخی انسان‌ها الهی بوده و دارای چنان قدرتی هستند که گویه نفس مجموعه عالم طبیعت‌اند و همان‌طور که بدن از آن‌ها اطاعت می‌کند، سایر عناصر عالم طبیعت نیز مطیع آن‌ها است و هرچه تجرد نفس بیشتر باشد و به مبادی عالی هستی شبیه‌تر باشد، قدرت آن در اثرگذاری در جهان ماده نیز بیشتر می‌شود.<ref>ملاصدرا، المبدأ و المعاد، ۱۳۵۴ش، ص۴۸۲.</ref>
*بعضی فلاسفه مثل [[ابن‌سینا]] و [[ملاصدرا]]، ایجاد معجزات را به خود نفس یا روح نبی نسبت داده‌اند.<ref>ابن‌سینا، الاشارات و التنبیهات، دار البلاغة، ص۱۶۰؛ ملاصدرا، المبدأ و المعاد، ۱۳۵۴ش، ص۴۸۲.</ref> به‌گفته ملاصدرا نفوس برخی انسان‌ها الهی بوده و دارای چنان قدرتی هستند که گویا نفس مجموعه عالم طبیعت‌اند و همان‌طور که بدن از آن‌ها اطاعت می‌کند، سایر عناصر عالم طبیعت نیز مطیع آن‌ها است و هرچه تجرد نفس بیشتر باشد و به مبادی عالی هستی شبیه‌تر باشد، قدرت آن در اثرگذاری بر جهان مادی نیز بیشتر می‌شود.<ref>ملاصدرا، المبدأ و المعاد، ۱۳۵۴ش، ص۴۸۲.</ref>
*برخی نیز بر این باورند که معجزات، معلولِ علت‌های مادیِ غیر متعارفی هستند که تنها پیامبران به سبب اتصال‌شان به [[عالم غیب]] از آن‌ها آگاهند و بر غیر آنان پوشیده و پنهان است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۷۶.</ref>
*برخی نیز بر این باورند که معجزات، معلولِ علت‌های مادیِ غیر متعارفی هستند که تنها پیامبران به سبب اتصال‌شان به [[عالم غیب]] از آن‌ها آگاهند و بر غیر آنان پوشیده و پنهان است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۷۶.</ref>
*احتمال دیگری که مطرح کرده‌اند این است که معجزات به فعل ملائکه که در قرآن از آن‌ها با عنوان «مدبرات» یاد شده، ایجاد می‌شوند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۷۶.</ref>
*احتمال دیگری که مطرح کرده‌اند این است که معجزات به فعل ملائکه که در قرآن از آن‌ها با عنوان «مدبرات» یاد شده، ایجاد می‌شوند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۷۶.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۴۸۳

ویرایش