Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۴۹۵
ویرایش
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
بین سحر و معجزه تفاوتهایی بیان کردهاند که برخی از آنها به شرح زیر است: | بین سحر و معجزه تفاوتهایی بیان کردهاند که برخی از آنها به شرح زیر است: | ||
*کار ساحر متکی به نیروی محدود انسانی است، در حالی که معجزه از قدرت نامحدود و بیپایان الهی سرچشمه میگیرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲.</ref> | *کار ساحر متکی به نیروی محدود انسانی است، در حالی که معجزه از قدرت نامحدود و بیپایان الهی سرچشمه میگیرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲.</ref> | ||
*ساحر صرفاً کارهای محدودی را که از قبل روی آنها بسیار تمرین کرده را میتواند انجام بدهد و لذا چنین نیست که هر کار خارق العادهای که مردم از آنان بخواهند، بتوانند انجام دهند؛ اما چون که معجزه برگرفته از قدرت الهی است، پیامبران بدون تمرینی قبلی، هر کار خارق العادهای که مردم از آنان میخواستند را میتوانستند به اذن و عنایت الهی انجام دهند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲.</ref> | *ساحر صرفاً کارهای محدودی را که از قبل روی آنها بسیار تمرین کرده را میتواند انجام بدهد و لذا چنین نیست که هر کار خارق العادهای که مردم از آنان بخواهند، بتوانند انجام دهند؛ اما چون که معجزه برگرفته از قدرت الهی است، پیامبران بدون تمرینی قبلی، هر کار خارق العادهای که مردم از آنان میخواستند را میتوانستند به اذن و عنایت الهی انجام دهند.<ref>نراقی، انیس الموحدین، ۱۳۶۹ش، ص۱۰۴؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲.</ref> | ||
*در معجزه، چون که به امر و اذن الهی است، انگیزه فاسد نمیتواند راه داشته باشد؛ در حالی که در سحر چنین نیست و میتواند به انگیزههای فاسد و نیرنگآمیز و در جهت فریب مردم رخ بدهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲-۲۴۳.</ref> | *در معجزه، چون که به امر و اذن الهی است، انگیزه فاسد نمیتواند راه داشته باشد؛ در حالی که در سحر چنین نیست و میتواند به انگیزههای فاسد و نیرنگآمیز و در جهت فریب مردم رخ بدهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲-۲۴۳.</ref> | ||
*معجزه خارق عادت و یا کاری بر خلاف عادت طبیعت است، ولی سحر خارق عادت نیست، بلکه از امور عادی است که اسباب آن برای بیشتر مردم پنهان است.<ref>نراقی، انیس الموحدین، ۱۳۶۹ش، ص۱۰۴.</ref> | |||
*[[ابنسینا]] در کتاب [[الاشارات و التنبیهات (کتاب)|الاشارات و التنبیهات]]، هم معجزه و هم سحر را ناشی از قوهای در نفسهای قوی دانسته است که در عناصر عالم مادی تصرف میکنند؛ با این فرق که معجزه از نفسهای پاک ناشی میشود و در امور خیر بهکار میرود و سحر و جادو از نفسهای شریر ناشی میشود و صاحب آن را به کارهای شریرانه وا میدارد.<ref>ابنسینا، الاشارات و التنبیهات، نشر البلاغة، ص۱۶۰.</ref> | *[[ابنسینا]] در کتاب [[الاشارات و التنبیهات (کتاب)|الاشارات و التنبیهات]]، هم معجزه و هم سحر را ناشی از قوهای در نفسهای قوی دانسته است که در عناصر عالم مادی تصرف میکنند؛ با این فرق که معجزه از نفسهای پاک ناشی میشود و در امور خیر بهکار میرود و سحر و جادو از نفسهای شریر ناشی میشود و صاحب آن را به کارهای شریرانه وا میدارد.<ref>ابنسینا، الاشارات و التنبیهات، نشر البلاغة، ص۱۶۰.</ref> | ||