پرش به محتوا

معجزه: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۹: خط ۲۹:
*کار ساحر متکی به نیروی محدود انسانی است، در حالی که معجزه از قدرت نامحدود و بی‌پایان الهی سرچشمه می‌گیرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲.</ref>
*کار ساحر متکی به نیروی محدود انسانی است، در حالی که معجزه از قدرت نامحدود و بی‌پایان الهی سرچشمه می‌گیرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲.</ref>
*ساحر صرفاً کارهای محدودی را که از قبل روی آن‌ها بسیار تمرین کرده را می‌تواند انجام بدهد و لذا چنین نیست که هر کار خارق العاده‌ای که مردم از آنان بخواهند، آنان بتوانند انجام دهند؛ اما چون که معجزه برگرفته از قدرت الهی است، پیامبران بدون تمرینی قبلی، هر کار خارق العاده‌ای که مردم از آنان می‌خواستند را می‌توانستند به اذن و عنایت الهی انجام دهند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲.</ref>
*ساحر صرفاً کارهای محدودی را که از قبل روی آن‌ها بسیار تمرین کرده را می‌تواند انجام بدهد و لذا چنین نیست که هر کار خارق العاده‌ای که مردم از آنان بخواهند، آنان بتوانند انجام دهند؛ اما چون که معجزه برگرفته از قدرت الهی است، پیامبران بدون تمرینی قبلی، هر کار خارق العاده‌ای که مردم از آنان می‌خواستند را می‌توانستند به اذن و عنایت الهی انجام دهند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲.</ref>
*در معجزه، چون که به امر و اذن الهی است، انگیزه فاسد نمی‌تواند راه داشته باشد؛ در حالی که در سحر چنین نیست و می‌تواند به انگیزه‌های فاسد و نیرنگ‌آمیز و در جهت فریب مردم رخ بدهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲-۲۴۳.</ref>  
*در معجزه، چون که به امر و اذن الهی است، انگیزه فاسد نمی‌تواند راه داشته باشد؛ در حالی که در سحر چنین نیست و می‌تواند به انگیزه‌های فاسد و نیرنگ‌آمیز و در جهت فریب مردم رخ بدهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۲۴۲-۲۴۳.</ref>
*[[ابن‌سینا]] در کتاب [[الاشارات و التنبیهات]]، هم معجزه و هم سحر را ناشی از قوه‌ای در نفس‌های قوی دانسته است که در عناصر عالم مادی تصرف می‌کنند؛ با این فرق که معجزه از نفس‌های پاک ناشی می‌شود و در امور خیر به‌کار می‌رود و سحر و جادو از نفس‌های شریر ناشی می‌شود و صاحب آن را به کارهای شریرانه وا می‌دارد.<ref>ابن‌سینا، الاشارات و التنبیهات، نشر البلاغة، ص۱۶۰.</ref>
*[[ابن‌سینا]] در کتاب [[الاشارات و التنبیهات (کتاب)|الاشارات و التنبیهات]]، هم معجزه و هم سحر را ناشی از قوه‌ای در نفس‌های قوی دانسته است که در عناصر عالم مادی تصرف می‌کنند؛ با این فرق که معجزه از نفس‌های پاک ناشی می‌شود و در امور خیر به‌کار می‌رود و سحر و جادو از نفس‌های شریر ناشی می‌شود و صاحب آن را به کارهای شریرانه وا می‌دارد.<ref>ابن‌سینا، الاشارات و التنبیهات، نشر البلاغة، ص۱۶۰.</ref>


==شروط معجزه==
==شروط معجزه==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۱۸

ویرایش