اشعث بن قیس کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

اشعث در [[جنگ صفین]] در سپاه امام علی(ع) بود و ریاست سپاهیان قبایل [[قبیله کنده|کنده]] و ربیعه را بر عهده داشت.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۱۳۷.</ref> به گزارش [[نصر بن مزاحم منقری|نصر بن مزاحم]]، امام علی(ع) ریاست این قبایل را از او گرفت و به [[حسان بن مخدوج]] واگذار کرد، اما برخی از اصحاب یمنی امام علی(ع)، این کار را به صلاح ندانستند. در نتیجه میان لشکریان امام علی(ع) اختلاف افتاد. معاویه در صدد جذب اشعث برآمد اما امام علی(ع) فرماندهی جناح راست سپاه را به او سپرد.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref> هنگامی که لشکریان معاویه [[فرات|شریعه فرات]] را بر سپاه امام علی(ع) بستند، اشعث آنجا را از تسلط لشکر شام خارج کرد.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۱۶۵-۱۶۷.</ref>  

به گزارش منابع تاریخی، اشعث در [[لیلة الهریر]] که تعداد زیادی کشته شدند و پیروزی سپاه امام علی(ع) نزدیک بود،<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۷۷-۴۸۰.</ref> ادامه جنگ را به صلاح ندانست.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۸۰.</ref> معاویه پس از اطلاع توسط جاسوسانش از موضع اشعث دستور داد قرآن‌ها را بر نیزه کنند و خواستار حکمیت شوند.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۸۰-۴۸۱؛ دینوری، اخبارالطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۸۸-۱۸۹.</ref> پس از آنکه لشکر معاویه قرآن‌ها را بر نیزه کردند، اشعث به امام علی(ع) اعتراض کرد<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۱۸۸-۱۸۹.</ref> و از او خواست پیشنهاد دعوت به کتاب‌الله را بپذیرد.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۸۲.</ref> گفته شده اشعث پیش از [[جنگ صفین]] هنگامی که [[نامه امام علی به اشعث]] رسید تصمیم گرفت که به [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] بپیوندد اما یارانش او را از این کار منصرف کردند.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۲۱.</ref>