Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←دوران امامت) |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
از دیدگاه شیعه، [[امام]] از جانب خدا تعیین میشود و از راههای شناخت او، [[نص]] (تصریح [[پیامبر(ص)]] یا امام قبلی به [[امامت]] امام پس از خود) است.<ref>فاضل مقداد، ارشاد الطالبین، ۱۴۰۵ق، ص۳۳۷.</ref> امام صادق(ع) در موارد متعددی امامت موسی بن جعفر را به اصحاب نزدیک خود اعلام کرده بود. در هر یک از کتابهای [[الکافی (کتاب)|کافی]]، <ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۰۷-۳۱۱.</ref> [[ارشاد المفید|ارشاد]]، <ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۱۶-۲۲۲.</ref> [[اعلام الوری]]<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۷-۱۶.</ref> و [[بحارالانوار]]، <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۸، ص۱۲-۲۹.</ref> بابی درباره نصوص امامت موسی بن جعفر(ع) وجود دارد که به ترتیب ۱۶، ۴۶، ۱۲ و ۱۴ روایت را در این باره نقل کردهاند<ref>جمعی از نویسندگان، مجموعه مقالات سیره و زمانه امام کاظم، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۷۹، ۸۱.</ref> از جمله: | از دیدگاه شیعه، [[امام]] از جانب خدا تعیین میشود و از راههای شناخت او، [[نص]] (تصریح [[پیامبر(ص)]] یا امام قبلی به [[امامت]] امام پس از خود) است.<ref>فاضل مقداد، ارشاد الطالبین، ۱۴۰۵ق، ص۳۳۷.</ref> امام صادق(ع) در موارد متعددی امامت موسی بن جعفر را به اصحاب نزدیک خود اعلام کرده بود. در هر یک از کتابهای [[الکافی (کتاب)|کافی]]، <ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۰۷-۳۱۱.</ref> [[ارشاد المفید|ارشاد]]، <ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۱۶-۲۲۲.</ref> [[اعلام الوری]]<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۷-۱۶.</ref> و [[بحارالانوار]]، <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۸، ص۱۲-۲۹.</ref> بابی درباره نصوص امامت موسی بن جعفر(ع) وجود دارد که به ترتیب ۱۶، ۴۶، ۱۲ و ۱۴ روایت را در این باره نقل کردهاند<ref>جمعی از نویسندگان، مجموعه مقالات سیره و زمانه امام کاظم، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۷۹، ۸۱.</ref> از جمله: | ||
*در روایتی، از سلیمان بن خالد نقل شده است که امام صادق(ع) فرزندش امام کاظم(ع) را به عنوان «صاحب الأمر» بعد از خودش معرفی کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۱۰.</ref> | *در روایتی، از سلیمان بن خالد نقل شده است که امام صادق(ع) فرزندش امام کاظم(ع) را به عنوان «صاحب الأمر» بعد از خودش معرفی کرده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۱۰.</ref> | ||
*[[صفوان بن مهران جمال|صفوان جمال]] | *[[صفوان بن مهران جمال|صفوان جمال]] نیز از [[منصور بن حازم]] نقل کرده است که امام صادق(ع) دست بر شانه امام کاظم(ع) که در آن زمان پنجساله بود، گذاشت و فرمود که او امام پس از من است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۰۹.</ref> | ||
*[[علی بن جعفر الصادق|علی بن جعفر]] روایت کرده که امام صادق(ع) درباره موسی بن جعفر فرمود: «{{عربی|فَإِنَّهُ أَفْضَلُ وُلْدِی وَ مَنْ أُخَلِّفُ مِنْ بَعْدِی وَ هُوَ الْقَائِمُ مَقَامِی وَ الْحُجَّةُ لِلَه تَعَالَی عَلَی كَافَّةِ خَلْقِهِ مِنْ بَعْدِی<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۲۰.</ref>؛ او برترین فرزندان و بازماندگان من است و اوست که پس از من، در جایگاه من قرار میگیرد و پس از من، حجت خدا بر همه مخلوقات است.|}}» | *[[علی بن جعفر الصادق|علی بن جعفر]] روایت کرده که امام صادق(ع) درباره موسی بن جعفر فرمود: «{{عربی|فَإِنَّهُ أَفْضَلُ وُلْدِی وَ مَنْ أُخَلِّفُ مِنْ بَعْدِی وَ هُوَ الْقَائِمُ مَقَامِی وَ الْحُجَّةُ لِلَه تَعَالَی عَلَی كَافَّةِ خَلْقِهِ مِنْ بَعْدِی<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۲۰.</ref>؛ او برترین فرزندان و بازماندگان من است و اوست که پس از من، در جایگاه من قرار میگیرد و پس از من، حجت خدا بر همه مخلوقات است.|}}» | ||
همچنین در [[عیون اخبار الرضا]] آمده است که [[هارون الرشید]] خطاب به فرزندش [[مأمون]]، موسی بن جعفر را امام بر حق و سزاوارترین فرد به جانشینی پیامبر(ص) خوانده و پیشوایی خود را ظاهری و با زور توصیف کرده است.<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۹۱؛ عطاردی، مسند الامام الکاظم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۵.</ref> | همچنین در [[عیون اخبار الرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا]] آمده است که [[هارون عباسی|هارون الرشید]] خطاب به فرزندش [[مأمون عباسی|مأمون]]، موسی بن جعفر را امام بر حق و سزاوارترین فرد به جانشینی پیامبر(ص) خوانده و پیشوایی خود را ظاهری و با زور توصیف کرده است.<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۹۱؛ عطاردی، مسند الامام الکاظم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۵.</ref> | ||
'''وصیت امام صادق(ع) و سرگردانی برخی شیعیان''' | '''وصیت امام صادق(ع) و سرگردانی برخی شیعیان''' | ||
در منابع آمده است [[امام صادق(ع)]] با توجه به سختگیریهای [[عباسیان]] و برای حفظ جان امام کاظم(ع)، پنج نفر از جمله خلیفه عباسی ـ را به عنوان وصی خود معرفی کرد.<ref>پیشوایی، سیره پیشوایان، ۱۳۷۲ش، ص۴۱۴.</ref> | در منابع آمده است [[امام صادق(ع)]] با توجه به سختگیریهای [[عباسیان]] و برای حفظ جان امام کاظم(ع)، پنج نفر از جمله خلیفه عباسی ـ را به عنوان وصی خود معرفی کرد.<ref>پیشوایی، سیره پیشوایان، ۱۳۷۲ش، ص۴۱۴.</ref> هرچند امام صادق(ع)، بارها امامِ پس از خود را به اصحاب خاصش معرفی کرده بود، اما این اقدام تا حدی وضع را برای شیعیان ابهامآلود کرد. در این دوره، برخی از اصحاب برجسته امام صادق(ع) مانند [[مؤمن طاق]] و [[هشام بن سالم]] نیز دچار تردید شده بودند. آنان ابتدا به سراغ [[عبدالله افطح]]، که ادعای [[امامت]] کرده بود، رفتند و از او درباره [[زکات]] پرسیدند. اما پاسخهای عبدالله آنها را قانع نکرد. آن دو سپس با موسی بن جعفر(ع) ملاقات کردند و با پاسخهای وی قانع شدند و [[امامت]] او را پذیرفتند.<ref>کشّی، رجال، ۱۴۰۹ق، ص۲۸۲-۲۸۳.</ref> | ||
===انشعاب در شیعه=== | ===انشعاب در شیعه=== |