پرش به محتوا

ایضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۵: خط ۴۵:
'''جلد دوم:''' دِین، [[اَمانات]]، [[غصب]]، [[اجاره]]، وقوف، [[قرض]]، [[رهن]]، حجر، ضمان، حواله، [[کفالت]]، صلح، [[ودیعه]]، [[عاریه]]، [[جعاله]]، [[مزارعه و مساقات|مزارعه]]، [[مزارعه و مساقات|مساقات]]، شرکت، [[وکالت]]، [[قاعده اقرار|اقرار]]، [[وصیت|وصایا]].<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۲-۶۴۸.</ref>
'''جلد دوم:''' دِین، [[اَمانات]]، [[غصب]]، [[اجاره]]، وقوف، [[قرض]]، [[رهن]]، حجر، ضمان، حواله، [[کفالت]]، صلح، [[ودیعه]]، [[عاریه]]، [[جعاله]]، [[مزارعه و مساقات|مزارعه]]، [[مزارعه و مساقات|مساقات]]، شرکت، [[وکالت]]، [[قاعده اقرار|اقرار]]، [[وصیت|وصایا]].<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۲-۶۴۸.</ref>


'''جلد سوم:''' [[ازدواج|نکاح]]، [[طلاق خلع|خُلع]] ، [[ظهار]]، [[ایلاء]]، [[لعان]]، [[ولاء عتق|عتق]]، تدبیر{{یاد|تدبیر در اصطلاح فقهی یکی از اسباب آزادی برده و است  یعنی اینکه مولا آزادی برده خود را به وفاتش مشروط کند، مانند اینکه به برده‌اش بگوید: تو آزادی پس از وفات من. چنین برده‌ای «مُدَبَّر» نامیده می‌شود.}}، کتابة، [[ام ولد|استیلاد]].<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۲-۶۳۵.</ref>
'''جلد سوم:''' [[ازدواج|نکاح]]، [[طلاق خلع|خُلع]] ، [[ظهار]]، [[ایلاء]]، [[لعان]]، [[ولاء عتق|عتق]]، تدبیر{{یاد|تدبیر در اصطلاح فقهی یکی از اسباب آزادی برده و است  یعنی اینکه مولا آزادی برده خود را به وفاتش مشروط کند، مانند اینکه به برده‌اش بگوید: تو آزادی پس از وفات من. چنین برده‌ای «مُدَبَّر» نامیده می‌شود. موسسه دايرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۴۱۹}}، کتابة، [[ام ولد|استیلاد]].<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۲-۶۳۵.</ref>


'''جلد چهارم:''' [[اطعمه و اشربه]]، فرائض، [[قضاوت|قضاء]]، [[حد شرعی|حدود]]، جنایات و [[دیه انسان|دیات]]، [[سوگند|أیمان]]، [[نذر]] و عهود، [[کفاره|کفارات]]، [[صید شرعی|صید]] و [[ذبح شرعی|ذباحه]].<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، ج۴، ص۲-۷۵۲.</ref>
'''جلد چهارم:''' [[اطعمه و اشربه]]، فرائض، [[قضاوت|قضاء]]، [[حد شرعی|حدود]]، جنایات و [[دیه انسان|دیات]]، [[سوگند|أیمان]]، [[نذر]] و عهود، [[کفاره|کفارات]]، [[صید شرعی|صید]] و [[ذبح شرعی|ذباحه]].<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ش، ج۴، ص۲-۷۵۲.</ref>
۱۷٬۴۳۶

ویرایش