افسانه ارینب: تفاوت میان نسخه‌ها

نخستین منبع نقل داستان ارینب ''[[الامامة و السیاسة (کتاب)|الامامة و السیاسة]]'' نوشته ابن قتیبه دینوری، مورخ و نویسنده [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] در قرن سوم قمری است.<ref> جمالی، «تطبیق و تحلیل منظومه تسبیح کربلا با روایت تاریخی ابن قتیبه»،‌ ص۷۲؛[http://noo.rs/WL0oF «افسانه ارینب»]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref> پس از آن در منابع مختلفی همچون ''شرح قصیده ابن عبدون'' اثر ابن بَدْرُون(درگذشت پس از ۶۰۸ق)، شاعر و ادیب،<ref>ابن بدرون، شرح قصیدة ابن عبدون، ۱۳۴۰ق، ص۱۷۲-‌۱۸۰.</ref> و نهایة الارب اثر احمد بن عبدالوهاب نویری(۶۷۷-۷۳۳ق)، ادیب و مورخ،<ref>نویری، نهایة‌ الأرب، قاهره، ج۶، ص۱۸۰ - ۱۸۵.</ref> نقل شده است. نقل ابن بدرون چندان تفاوتی با نقل دینوری ندارد؛<ref>قنوات، «داستان یک داستان»،‌ ص۱۱ و ۱۲.</ref> ولی در نهایة الارب، به جای ارینب، زینب ذکر شده است.<ref>نویری، نهایة‌ الأرب، قاهره، ج۶، ص۱۸۰ و ۱۸۱.</ref>

افسانه ارینب در قرن نهم، در کتاب [[روضة الشهداء (کتاب)|روضة الشهدا]] اثر [[ملا حسین واعظ کاشفی]] (درگذشت ۹۱۰ق) آمده است؛ اما نقل کاشفی با نقل دینوری تفاوت‌هایی دارد؛ از جمله اسم ارینب ذکر نشده است، ارینب همسر [[عبدالله بن زبیر]] شمرده شده، شخص واسطه برای [[خواستگاری]]، [[ابوموسی اشعری]] ذکر شده و [[عبدالله بن عمر]] و ابوموسی اشعری نیز به خواستگاران ارینب افزوده شده است.<ref>نگاه کنید به: کاشفی، روضة الشهداء، نوید اسلام، ص۲۶۵ و ۲۶۶؛ قنوات، «داستان یک داستان»،‌ ص۱۲ و۱۳.</ref>