علم غیب: تفاوت میان نسخه‌ها

علم غیب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۲۸

۲٬۳۲۰ بایت حذف‌شده ، ۸ اکتبر

←‏علم غیب پیامبر اسلام

دیداریویکی‌متن

H.ahmadi

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۵٬۹۳۵

ویرایش

@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 {{یاد|وَأُنَبِّئُکم بِمَا تَأْکلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِی بُیوتِکمْ إِنَّ فِی ذَلِک لآیةً لَّکمْ إِن کنتُم مُّؤْمِنِینَ﴿<small>49</small>﴾
 |ترجمه= و شما را از آنچه میخورید و در خانه هایتان ذخیره میکنید خبر میدهم مسلما در این معجزات برای شما اگر مؤمن باشید عبرت است.|سوره=[[سوره آل عمران|آل عمران]]|آیه=۴۹}} هم‌چنین در [[سوره جن]] به اشاره شده است که خداوند از میان پیامبرانش، هر پیامبری را که بخواهد و به هر میزانی که صلاح بداند از غیب مختص به خود، آگاه می‌کند.<ref> طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۸۳.</ref>{{یاد|عَالِمُ الْغَیبِ فَلَا یظْهِرُ عَلَی غَیبِهِ أَحَدًا* إِلَّا مَنِ ارْتَضَی مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ یسْلُک مِن بَینِ یدَیهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا﴿<small>26-27</small>﴾|ترجمه= عالم به غیب اوست پس جز او کسی غیب نمیداند چون او کسی را بر غیب خود مسلط نمی‌کند* مگر کسی از رسولان را که شایسته و مرضی این کار بداند که خدا برای چنین کسانی از پیش رو و پشت سر حافظانی در کمین می‌گمارد.|سوره=جن|آیه=۲۶و۲۷}}
-===علم غیب پیامبر اسلام===
-گفته‌اند که در میان [[پیامبران]]، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] به سبب گستره مکانی و زمانی رسالت پیامبری‌اش، از دیگر پیامبران بیشتر به علم غیب دستیابی داشته است. او به اذن الهی به آنچه برای ادای وظیفه‌ رسالت به آن نیاز داشت، آگاه بود.<ref> مظفر، علم الامام، بی‌تا، ص۱۵.</ref> قرآن کریم در آیه ۴۹ [[سوره هود]] از اخباری یاد کرده است که پیامبر اکرم(ص) از آنها آگاه بوده  و اشاره دارد که او قبل از [[رسالت]]،  به این اخبار آگاه نبوده است.{{یاد|تِلْک مِنْ أَنْباءِ الْغَیبِ نُوحیها إِلَیک ما کنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُک مِنْ قَبْلِ هذا|ترجمه=این از خبرهای غیب است که آن را به تو وحی می‌کنیم. پیش از این، نه تو آن را می‌دانستی و نه قوم تو.|سوره=[[سوره هود|هود]]|آیه=۴۹}} [[مرتضی مطهری|مطهری]] متفکر و الاهی دان شیعی بر این باور است که علم غیب در اصطلاح [[قرآن]] یعنی یک کسی از ذات خود بدون تعلم و فراگیری از دیگری غیب را بداند؛ او عالم الغیب است. بر این اساس خدا عالم الغیب است، پیغمبر و امام متعلم ‏الغیب هستند. <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۷، ص۸۲۸.
-</ref>وی هم چنان در تفاوت  اصلی  میان علم غیب خدا و غیر خدا می‌گوید: آن کسی که از ذات خودش هر نهانی را می‌داند خداست؛ هیچ کس از ذات خودش نهانی را نمی‌داند، بلکه همه از راه تعلیم می‌دانند... تازه آنهایی هم که از راه تعلیم می‌دانند، به همه غیب‌ها اطلاع پیدا نمی‌کنند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۲۸۲-۲۸۳.
-</ref>
 ==علم غیب امامان==
 {{اصلی|علم امام}}