پرش به محتوا

منیة المرید فی ادب المفید و المستفید (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۷۲: خط ۷۲:
سمّیتُها «محاسن الآداب»\\للطالبین من أولی الألباب
سمّیتُها «محاسن الآداب»\\للطالبین من أولی الألباب
حَوَتْ لُبابَ «منیة المرید»\\و هو کتاب شیخنا الشهید
حَوَتْ لُبابَ «منیة المرید»\\و هو کتاب شیخنا الشهید
}}{{یاد| به خدا پناه می‌برم از [[شیطان]] و از شقاوت نفس و طغیانش. عبدالرحیم  کتابش را با [[بسم الله الرحمن الرحیم|بسم الله]]  شروع می کند که نشانه تعظیم خدای رحمان رحیم است. عبدالرحیم، فرزند محمدعلی از خدا نصرت می‌طلبد  و خودش را بنده طاها([[پیامبر(ص)]]) و [[امام علی علیه‌السلام|علی]] می‌داند. این کتاب را محاسن الآداب نامیدم برای جویندگان خردمند. این کتاب دربردارنده عصاره منیة المرید کتاب شیخ شهید ماست.}}
}}{{یاد| به خدا پناه می‌برم از [[شیطان]] و از شقاوت نفس و طغیانش. عبدالرحیم  کتابش را با [[بسم الله الرحمن الرحیم|بسم الله]]  شروع می کند که نشانه تعظیم خدای رحمان رحیم است. عبدالرحیم، فرزند محمدعلی از خدا نصرت می‌طلبد  و خودش را بنده طاها([[پیامبر(ص)]]) و [[امام علی علیه‌السلام|علی]] می‌داند. این کتاب را محاسن الآداب نامیدم برای خردمندانی که جویایش هستند. این کتاب دربردارنده عصاره «منیة المرید» کتاب شیخ شهید ماست.}}
و با این ابیات به پایان می‌رسد:
و با این ابیات به پایان می‌رسد:
{{شعر نستعلیق
{{شعر نستعلیق
۱۸٬۴۴۵

ویرایش