پرش به محتوا

منیة المرید فی ادب المفید و المستفید (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵۱: خط ۵۱:
[[سید محسن امین]] می‌گوید: ''منیة المرید شامل آداب و دستورها و فواید زیادی است و کسانی که به آن عمل کنند تهذیب کننده خوبی برای اعمالشان خواهد بود''.<ref>شهید ثانی، منیة المرید، ۱۴۰۹ق، ص۵۵.</ref>
[[سید محسن امین]] می‌گوید: ''منیة المرید شامل آداب و دستورها و فواید زیادی است و کسانی که به آن عمل کنند تهذیب کننده خوبی برای اعمالشان خواهد بود''.<ref>شهید ثانی، منیة المرید، ۱۴۰۹ق، ص۵۵.</ref>


[[ابن العودی]] از شاگردان خاص و ملازم شهید ثانی درباره منیة المرید می‌نویسد: ''کتابی است مشتمل بر مطالب مهم و فوائد سودمند بسیار که خواننده را به منتهای رغبت و شوق به چنگ آوردن فضائل و دوری گزیدن از رذائل می‌رساند و او را به آراسته شدن به خلق و خوی خوبان و عالمان بزرگ وا می‌دارد.''<ref>شهید ثانی، منیة المرید، ۱۴۰۹ق، ص۵۵.</ref>
[[ابن العودی]] از شاگردان خاص و ملازم شهید ثانی درباره منیة المرید می‌نویسد: ''کتابی است مشتمل بر مطالب مهم و فوائد سودمند بسیار که خواننده را به منتهای رغبت و شوق به چنگ آوردن فضائل و دوری گزیدن از رذائل می‌رساند و او را به آراسته شدن به خُلق و خوی خوبان و عالمان بزرگ وا می‌دارد.''<ref>شهید ثانی، منیة المرید، ۱۴۰۹ق، ص۵۵.</ref>


علی‌اصغر حکمت در بیان ارج‌گذاری کتاب می‌گوید: ''کسانی که فریفته ظواهر تمدن اروپا شده‌اند... شاید از علوم و فنون شرعی و اسلامی که بزرگان ما در طول قرون متوالیه در آن تتبع و استقصاء کرده و بحث و مطالعه فرموده و کتاب‌ها به یادگار گذاشته‌اند، غافل بمانند؛ لیکن بر خلاف آن‌ها، طالبین علم و معرفت در اصقاع فرهنگستان ممالک شرقی را مانند ویرانه مملو از گنج‌ها نهفته دانش و دفینه‌های فنون می‌دانند و با شوق بی‌پایان و تحمل انواع صدمات و شداید یا به مسافرت یا به تجسس در کتابخانه‌ها، فضایل مخزونه شرق را از کنج اختفاء بیرون آورده با ترجمه و با حاشیه‌های مشروح طبع و انتشار می‌دهند. از آن جمله وقتی یکی از فضلاء خارجه با بنده نگارنده از کتاب منیة المرید سخن گفت در بنده تأثیر نمود. نسخه‌ای از آن را به دست آوردم و مطالعه نمودم و آن را گنجینه مشحون از جواهر کلم و معارف و مملو از لآلی آداب و فضایل دیدم... مخصوصاً از نقطه نظر تاریخ تربیت دارای مقامی رفیع می‌باشد، و نیز از لحاظ ادبی و اخلاقی. جا دارد که آن کتاب شریف را مطالعه نمایند''.<ref>شهید ثانی، منیة المرید، ۱۴۰۹ق، ص۵۶.</ref>
علی‌اصغر حکمت در بیان ارج‌گذاری کتاب می‌گوید: ''کسانی که فریفته ظواهر تمدن اروپا شده‌اند... شاید از علوم و فنون شرعی و اسلامی که بزرگان ما در طول قرون متوالیه در آن تتبع و استقصاء کرده و بحث و مطالعه فرموده و کتاب‌ها به یادگار گذاشته‌اند، غافل بمانند؛ لیکن بر خلاف آن‌ها، طالبین علم و معرفت در اَصقاع فرهنگستان ممالک شرقی را مانند ویرانه مملو از گنج‌های نهفته دانش و دفینه‌های فنون می‌دانند و با شوق بی‌پایان و تحمل انواع صدمات و شداید یا به مسافرت یا به تجسس در کتابخانه‌ها، فضایل مخزونه شرق را از کنج اختفاء بیرون آورده با ترجمه و با حاشیه‌های مشروح طبع و انتشار می‌دهند. از آن جمله وقتی یکی از فضلاء خارجه با بنده نگارنده از کتاب منیة المرید سخن گفت در بنده تأثیر نمود. نسخه‌ای از آن را به دست آوردم و مطالعه نمودم و آن را گنجینه مشحون از جواهر کَلِم و معارف و مملوِّ از لَآلی آداب و فضایل دیدم... مخصوصاً از نقطه نظر تاریخ تربیت دارای مقامی رفیع می‌باشد، و نیز از لحاظ ادبی و اخلاقی. جا دارد که آن کتاب شریف را مطالعه نمایند''.<ref>شهید ثانی، منیة المرید، ۱۴۰۹ق، ص۵۶.</ref>


عالمان و مؤلفان بسیاری نیز افزون بر ستایش بلیغ از کتاب، آن را جزء منابع آثارشان آورده و بدان ارجاع داده‌اند؛ از جمله: [[صدرالمتألهین|صدرالمتألهین]] در [[شرح اصول کافی (ملا صدرا)|شرح اصول کافی]]<ref>ملاصدرا، شرح اصول کافی، ص۱۵۵ و ۱۵۶.</ref> [[سید نعمت الله جزایری]] در [[الانوار النعمانیة|الانوار النعمانیه]]،<ref>جزایری، الانوار النعمانیه، ج۳، ص۳۳۸، ۳۸۰.</ref> [[سید محمد حسین عاملی|سید محمدحسین عاملی]] در [[الاثنی عشریة فی مواعظ العددیة|الأثنی عشریه فی المواعظ العددیه]]،<ref>عاملی، الاثنی عشریة فی مواعظ العددیة، فصل‌های ۹ و ۱۰ و ۱۱ از باب دوازدهم.</ref> [[مقدس اردبیلی|مقدس اردبیلی]] در [[مجمع الفائدة و البرهان|مجمع الفائده و البرهان]]،<ref>اردبیلی، مچمع الفائدة، ج۵، ص۳۹۸.</ref> [[شیخ یوسف بحرانی|شیخ یوسف بحرانی]] در [[الحدائق الناضره]]،<ref>بحرانی، الحدائق‌ الناضره، ج ۱۸، ص۱۰ و ۱۱</ref> [[عبدالله مامقانی]] در [[مقیاس الهدایة فی علم الدرایة|مقیاس الهدایه فی علم الدرایه]]<ref>شهید ثانی، منیة المرید، ۱۴۰۹ق، ص۵۷ - ۵۹.</ref> <ref>مهدوی‌راد، تصحیح تازه منیة المرید، ۱۳۶۹ش.</ref>
عالمان و مؤلفان بسیاری نیز افزون بر ستایش بلیغ از کتاب، آن را جزء منابع آثارشان آورده و بدان ارجاع داده‌اند؛ از جمله: [[صدرالمتألهین|صدرالمتألهین]] در [[شرح اصول کافی (ملا صدرا)|شرح اصول کافی]]<ref>ملاصدرا، شرح اصول کافی، ص۱۵۵ و ۱۵۶.</ref> [[سید نعمت الله جزایری]] در [[الانوار النعمانیة|الانوار النعمانیه]]،<ref>جزایری، الانوار النعمانیه، ج۳، ص۳۳۸، ۳۸۰.</ref> [[سید محمد حسین عاملی|سید محمدحسین عاملی]] در [[الاثنی عشریة فی مواعظ العددیة|الأثنی عشریه فی المواعظ العددیه]]،<ref>عاملی، الاثنی عشریة فی مواعظ العددیة، فصل‌های ۹ و ۱۰ و ۱۱ از باب دوازدهم.</ref> [[مقدس اردبیلی|مقدس اردبیلی]] در [[مجمع الفائدة و البرهان|مجمع الفائده و البرهان]]،<ref>اردبیلی، مچمع الفائدة، ج۵، ص۳۹۸.</ref> [[شیخ یوسف بحرانی|شیخ یوسف بحرانی]] در [[الحدائق الناضره]]،<ref>بحرانی، الحدائق‌ الناضره، ج ۱۸، ص۱۰ و ۱۱</ref> [[عبدالله مامقانی]] در [[مقیاس الهدایة فی علم الدرایة|مقیاس الهدایه فی علم الدرایه]]<ref>شهید ثانی، منیة المرید، ۱۴۰۹ق، ص۵۷ - ۵۹.</ref> <ref>مهدوی‌راد، تصحیح تازه منیة المرید، ۱۳۶۹ش.</ref>
۱۷٬۴۴۳

ویرایش