پرش به محتوا

وجوب دفع ضرر محتمل: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۶: خط ۳۶:


===حجیت خبر واحد===
===حجیت خبر واحد===
یکی از دلایل عقلی که برای حجیت خبر واحد به آن استناد می‌شود، قاعده دفع ضرر محتمل است.<ref>شیخ انصاری، الفوائد الاصولیة، ۱۳۸۴ش، ص۶۱۲.</ref> برخی چون علامه حلی<ref>علامه حلی، نهایة الوصول الی علم الاصول، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۴۰۵؛ علامه حلی، مبادی الوصول الی علم الاصول، ۱۴۰۴ق، ص۲۰۷؛ علامه حلی، تهذیب الوصول الی علم الاصول، ۱۳۸۰ش، ص۲۲۹-۲۳۰.</ref> و[[سید محمد طباطبایی مجاهد|طباطبایی مجاهد]]،<ref>طباطبایی مجاهد، مفاتیح الاصول، ۱۲۹۶ق، ص۴۸۴.</ref> (درگذشت: [[سال ۱۲۴۲ هجری قمری|۱۲۴۲ق]]) فقیه و اصولی شیعه با استناد به این قاعده استدلال می‌کنند که خبر واحد مفید ظن است. دفع خطر مظنون نیز واجب است. در نتیجه خبر واحد حجیت دارد. علامه حلی در جواز تخصیص [[حدیث متواتر|خبر متواتر]] با خبر واحد نیز به این قاعده تمسک می‌کند.<ref>علامه حلی، نهایة الوصول الی علم الاصول، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۸۸.</ref> برخی از اصولیان اهل‌سنت نیز در این مسئله به قاعده مذکور استناد کرده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بصری، المعتمد فی اصول الفقه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۱۰۶-۱۰۷؛ کلوذانی، التمهید فی اصول الفقه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۷۰؛ ابن‌عقیل، الواضح فی اصول الفقه، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۳۸۰؛ آمدی، الإحکام فی اصول الأحکام، ۱۴۰۲ق، ج۲، ص۵۱.</ref>
یکی از دلایل عقلی که برای حجیت خبر واحد به آن استناد می‌شود، قاعده دفع ضرر محتمل است.<ref>شیخ انصاری، الفوائد الاصولیة، ۱۳۸۴ش، ص۶۱۲.</ref> برخی چون علامه حلی<ref>علامه حلی، نهایة الوصول الی علم الاصول، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۴۰۵؛ علامه حلی، مبادی الوصول الی علم الاصول، ۱۴۰۴ق، ص۲۰۷؛ علامه حلی، تهذیب الوصول الی علم الاصول، ۱۳۸۰ش، ص۲۲۹-۲۳۰.</ref> و [[سید محمد طباطبایی مجاهد|طباطبایی مجاهد]]،<ref>طباطبایی مجاهد، مفاتیح الاصول، ۱۲۹۶ق، ص۴۸۴.</ref> (درگذشت: [[سال ۱۲۴۲ هجری قمری|۱۲۴۲ق]]) فقیه و اصولی شیعه با استناد به این قاعده استدلال می‌کنند که خبر واحد مفید ظن است. دفع خطر مظنون نیز واجب است. در نتیجه خبر واحد حجیت دارد. علامه حلی در جواز تخصیص [[حدیث متواتر|خبر متواتر]] با خبر واحد نیز به این قاعده تمسک می‌کند.<ref>علامه حلی، نهایة الوصول الی علم الاصول، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۸۸.</ref> برخی از اصولیان اهل‌سنت نیز در این مسئله به قاعده مذکور استناد کرده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بصری، المعتمد فی اصول الفقه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۱۰۶-۱۰۷؛ کلوذانی، التمهید فی اصول الفقه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۷۰؛ ابن‌عقیل، الواضح فی اصول الفقه، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۳۸۰؛ آمدی، الإحکام فی اصول الأحکام، ۱۴۰۲ق، ج۲، ص۵۱.</ref>


در مقابل برخی از اصولیان بر این باورند که نمی‌توان از این قاعده برای اثبات حجیت خبر واحد استفاده کرد. [[سید مرتضی]]<ref>سید مرتضی، الذریعة الی اصول الشریعة، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۵۴۹-۵۵۰.</ref> (درگذشت: [[سال ۴۳۶ هجری قمری|۴۳۶ق]]) و [[شیخ طوسی|شاگردش شیخ طوسی]]<ref>شیخ طوسی، العدة فی اصول الفقه، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۰۷.</ref> (درگذشت: [[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]]) قاعده دفع ضرر محتمل را مربوط به امور دنیوی می‌دانند نه امور اخروی دینی و معتقدند که در امور دینی به علم نیاز داریم و نمی‌توان با صرف احتمال عمل کرد.
در مقابل برخی از اصولیان بر این باورند که نمی‌توان از این قاعده برای اثبات حجیت خبر واحد استفاده کرد. [[سید مرتضی]]<ref>سید مرتضی، الذریعة الی اصول الشریعة، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۵۴۹-۵۵۰.</ref> (درگذشت: [[سال ۴۳۶ هجری قمری|۴۳۶ق]]) و [[شیخ طوسی|شاگردش شیخ طوسی]]<ref>شیخ طوسی، العدة فی اصول الفقه، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۰۷.</ref> (درگذشت: [[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]]) قاعده دفع ضرر محتمل را مربوط به امور دنیوی می‌دانند نه امور اخروی دینی و معتقدند که در امور دینی به علم نیاز داریم و نمی‌توان با صرف احتمال عمل کرد.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۴۸۰

ویرایش