Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۴۸۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
بر اساس بیان [[محمدعلی تسخیری]] (درگذشت: ۱۳۹۹ش) از فقهای شیعه، مستند این قاعده بنای عقلاست. به این صورت که عقلای عالم در همه زمانها اینگونه هستند که جلوی ضرر احتمالی را میگیرند. البته دلیل عقلی نیز برای اثبات قاعده به دو صورت ارائه شده است: | بر اساس بیان [[محمدعلی تسخیری]] (درگذشت: ۱۳۹۹ش) از فقهای شیعه، مستند این قاعده بنای عقلاست. به این صورت که عقلای عالم در همه زمانها اینگونه هستند که جلوی ضرر احتمالی را میگیرند. البته دلیل عقلی نیز برای اثبات قاعده به دو صورت ارائه شده است: | ||
۱. [[عقل]] در دفع ضرر تفاوتی میان ضرر قطعی و احتمالی نمیگذارد. به صورتی که اگر کسی بدون عذر جلوی ضرر ظنی را نگیرد مرتکب کار قبیح و مذموم از نظر عقل شده | ۱. [[عقل]] در دفع ضرر تفاوتی میان ضرر قطعی و احتمالی نمیگذارد. به صورتی که اگر کسی بدون عذر جلوی ضرر ظنی را نگیرد مرتکب کار قبیح و مذموم از نظر عقل شده است؛ | ||
۲. اگر بگوییم که دفع ضرر محتمل واجب نیست در آن صورت به این معناست که ترک دفع جایز است. و این جواز مستلزم رجحان دادن مرجوح بر راجح است که از نظر عقل قبیح است.<ref>تسخیری، القواعد الأصولیة و الفقهیة، ۱۴۳۱ق، ج۱، ۳۸۷.</ref> | ۲. اگر بگوییم که دفع ضرر محتمل واجب نیست در آن صورت به این معناست که ترک دفع جایز است. و این جواز مستلزم رجحان دادن مرجوح بر راجح است که از نظر عقل قبیح است.<ref>تسخیری، القواعد الأصولیة و الفقهیة، ۱۴۳۱ق، ج۱، ۳۸۷.</ref> |