جنگ صفین: تفاوت میان نسخه‌ها

تعدادی از زنان کوفی نیز در صفین حضور داشتند و با اشعارشان امام را ستایش و فضائل آن حضرت را بازگو می‌کردند و سپاه [[عراق]] را بر ضد شامیان برمی‌انگیختند. از جمله آنها، [[سوده همدانی|سوده دختر عمارة الهمدانی]]، [[ام سنان]]،<ref>ابن اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص ۱۰۱.</ref> [[زرقاء بنت عدی|زرقاء دختر عدی الهمدانی]]،<ref>ابن اعثم، الفتوح، ‍۱۴۱۱ق، ج۳، ص۱۴۲.</ref> ام الخیر و جِروة دختر مُرَّة بن غالب تمیمی بودند.<ref>ابن بکار، أخبار الوافدات، ۱۴۰۳ق، ص ۳۶.</ref>

یاران معاویه شامل این افراد می‌شدند: [[عمرو بن عاص سهمی| عمرو بن عاص]] (که در [[فلسطین]] به سر می‌برد و [[معاویه]] برای استفاده از مشورت‌‏هایش از او خواست در مقابل حکومت [[مصر]]، به [[شام]] بیاید و به [[معاویه]] ملحق شود)،<ref>ابن اعثم، الفتوح، ‍۱۴۱۱ق، ج۲، ص۳۸۲.</ref> ''[[عبیدالله بن عمر]]''، ''[[ذو الکلاع]]''، ''[[عبدالرحمن بن خالد بن ولید]]''، ''[[عبدالله بن عمرو بن عاص]]''، ''[[مروان بن الحکم]]''، ''[[معاویه بن حدیج]]''، ''[[ضحاک بن قیس]]''، ''[[بسر بن ارطاة]]''، ''[[شرحبیل بن ذو الکلاع]]'' و ''[[حبیب بن مسلمة]]''.<ref>ابن مزاحم، وقعة صفین، ۱۴۰۳ق، ص ۱۹۵، ۴۲۹، ۴۶۱، ۵۵۲ و ۴۵۵ ؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، دار الفکر، ج ۲، ص ۳۹۲ و ج ۳، ص ۹۱.</ref>

{| class="wikitable" style="float:left; margin-right:15px;"

|-

|-

|-

|-

|}

لشکر [[معاویه]] بین لشکر [[امام علی(ع)]] و  [[شریعه فرات]] قرار گرفتند و اجازه ندادند یاران آن حضرت آب بردارند. امام(ع)، مسیّب بن ربیع ریاحی و [[صعصعة بن صوحان]] را به‌سوی معاویه فرستاد و فرمود:  

دو حَکَم، پیش خودشان تصمیم گرفتند که عمرو عاص، معاویه را و ابوموسی، علی (ع) را عزل کند و انتخاب [[خلیفه]] را به شورا واگذار کنند. عمرو عاص، ابوموسی را در اعلام نتیجه، بر خود مقدم کرد و ابتدا ابوموسی، علی (ع) را عزل کرد؛ ولی وقتی نوبت به عمرو بن عاص رسید، او به‌جای عزل معاویه، عزل علی(ع) به دست ابوموسی را تأیید و معاویه را به خلافت منصوب کرد. پس از آن درگیری بین دو نفر درگرفت و به هم ناسزا گفتند.<ref>ابن مزاحم، وقعه صفین، ۱۴۰۳ق، ص۵۴۵.</ref>

به‌واسطه ماجرای حکمیت، دو سپاه از هم کناره گرفتند و معاویه توانست از مخمصه شکست رهایی یابد. [[امام علی (ع)]] پس از آن هرچقدر درصدد تشکیل سپاه برای حمله به [[شام]] برآمد، مردم [[کوفه]] و [[حجاز]] از وی چندان فرمان‌برداری نکردند و گروهی به نام [[خوارج]] نیز در داخل کوفه به وجود آمدند که [[جنگ نهروان]] را به‌وجود آوردند.<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ۱۴۰۴ق، ص۵۱۳-۵۱۴؛ بلاذری، انساب الأشراف، ج۳، ص۱۱۴و۱۲۲؛ طبری، تاریخ الطبري، ج۵، ص۶۳و۷۲و۷۸؛ مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص۱۴۴.</ref>

{{پایان}}

برخی از کتاب‌شناسان و فهرست‌نگاران مانند [[ابن ندیم]] در [[الفهرست (ابن ندیم)|الفهرست]]، [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] در [[رجال نجاشی|رجال]]، [[شیخ طوسی|طوسی]] در [[فهرست طوسی|فهرست]] و... کتاب‌هایی را معرفی کرده‌اند که در باب صفین نگاشته شده است که می‌توان از این کتب نام برد:

{{ستون-شروع}}

{{پایان}}

{{پانوشت}}

{{منابع}}

* ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.