حلف الفضول: تفاوت میان نسخه‌ها
←حلف‌الفضول پس از اسلام: غنی سازی منابع
(←حلف‌الفضول پس از اسلام: غنی سازی منابع) |
|||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در یکی از سفرهای [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] به [[مدینه]]، [[عبدالله بن زبیر|عبدالله بن زبیر]] به او گفت که با [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] در حلف‌الفضول همراه است و اگر امام از وی بر ضد معاویه یاری بخواهد، او را اجابت می‌کند، اما معاویه ادعای او را در انتساب به حلف‌الفضول به تمسخر گرفت و رد کرد.<ref>اخبار الدولة العباسیة، ص۵۸ـ ۵۹.</ref> | در یکی از سفرهای [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] به [[مدینه]]، [[عبدالله بن زبیر|عبدالله بن زبیر]] به او گفت که با [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] در حلف‌الفضول همراه است و اگر امام از وی بر ضد معاویه یاری بخواهد، او را اجابت می‌کند، اما معاویه ادعای او را در انتساب به حلف‌الفضول به تمسخر گرفت و رد کرد.<ref>اخبار الدولة العباسیة، ص۵۸ـ ۵۹.</ref> | ||
پس از [[شهادت]] امام حسن(ع) نیز هنگامی که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] بنا بر وصیت برادرش، می‌خواست پیکر آن حضرت را در کنار قبر رسول خدا(ص) دفن کند، چون با مخالفت [[بنی‌امیه|امویان]] روبه رو شد، به حلف‌الفضول متوسل شد و برخی قبایل برای یاری وی آماده شدند، اما آن حضرت از تصمیم خود منصرف گردید.<ref>ابن عساکر، ترجمة الامام الحسن(ع)، ص۲۲۲.</ref> | پس از [[شهادت]] امام حسن(ع) نیز هنگامی که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] بنا بر وصیت برادرش، می‌خواست پیکر آن حضرت را در کنار قبر رسول خدا(ص) دفن کند، چون با مخالفت [[بنی‌امیه|امویان]] روبه رو شد، به حلف‌الفضول متوسل شد و برخی قبایل برای یاری وی آماده شدند، اما آن حضرت از تصمیم خود منصرف گردید.<ref>ابن سعد، خامسه۱، ۱۴۱۴ق، ص۳۴۲؛ ابن عساکر، ترجمة الامام الحسن(ع)، ص۲۲۲.</ref> | ||
همچنین هنگامی که [[ولید بن عتبة بن ابی‌سفیان|ولید بن عُتبة]] بن ابی سُفیان، امیر اموی [[مدینه]] (دوران حکومت: ۵۷ـ۶۰ و ۶۱ـ۶۲)، درباره مال یا زمینی از آنِ امام حسین(ع) بر وی ستم کرد، امام(ع) وی را تهدید کرد که اگر حق او را ندهد، شمشیر بر می‌دارد و در [[مسجدالنبی|مسجد رسول خدا(ص)]]، مردم را به حلف‌الفضول می‌خواند. در پی آن، کسانی برای حمایت از امام حسین(ع) اعلام آمادگی کردند و ولید، ناگزیر، حق امام را داد.<ref>ابن هشام، سیرة النبویه، ج۱، ص۱۴۲؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۶؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ج۱۰، ص۱۶۹.</ref> به نوشته [[جواد علی]]، <ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۴، ص۸۹.</ref> شاید مقصود امام آن بوده است که به پیمانی همچون حلف‌الفضول دعوت می‌کند و به همین جهت نمی‌توان از این حکایت نتیجه گرفت که حلف‌الفضول تا آن زمان برقرار بوده است. [[هشام بن محمد بن سائب کلبی]] (متوفی [[سال ۲۰۴ هجری قمری|۲۰۴ق]]) کتابی با عنوان حلف‌الفضول نوشته بوده است.<ref>ابن ندیم، فهرست، ص۱۰۸؛ ابن خلّکان، وفیات الاعیان، ج۶، ص۸۲.</ref> | همچنین هنگامی که [[ولید بن عتبة بن ابی‌سفیان|ولید بن عُتبة]] بن ابی سُفیان، امیر اموی [[مدینه]] (دوران حکومت: ۵۷ـ۶۰ و ۶۱ـ۶۲)، درباره مال یا زمینی از آنِ امام حسین(ع) بر وی ستم کرد، امام(ع) وی را تهدید کرد که اگر حق او را ندهد، شمشیر بر می‌دارد و در [[مسجدالنبی|مسجد رسول خدا(ص)]]، مردم را به حلف‌الفضول می‌خواند. در پی آن، کسانی برای حمایت از امام حسین(ع) اعلام آمادگی کردند و ولید، ناگزیر، حق امام را داد.<ref>ابن هشام، سیرة النبویه، ج۱، ص۱۴۲؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۶؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ج۱۰، ص۱۶۹.</ref> به نوشته [[جواد علی]]، <ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۴، ص۸۹.</ref> شاید مقصود امام آن بوده است که به پیمانی همچون حلف‌الفضول دعوت می‌کند و به همین جهت نمی‌توان از این حکایت نتیجه گرفت که حلف‌الفضول تا آن زمان برقرار بوده است. [[هشام بن محمد بن سائب کلبی]] (متوفی [[سال ۲۰۴ هجری قمری|۲۰۴ق]]) کتابی با عنوان حلف‌الفضول نوشته بوده است.<ref>ابن ندیم، فهرست، ص۱۰۸؛ ابن خلّکان، وفیات الاعیان، ج۶، ص۸۲.</ref> | ||