پرش به محتوا

ماه‌های حرام: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۴: خط ۳۴:


==نسیء==
==نسیء==
مفسران، نسیء در آیه ۳۷ سوره توبه را به معنای تغییر ماه‌های حرام به ماه‌های دیگر معنا کرده‌اند.<ref>طوسی، التبیان فی تفسر القرآن، بیروت، ج۵، ص۲۱۶؛ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۲۱ق، ج۹، ص۲۷۱؛ سیوطی، الدر المنثور، دارالفکر، ج٤، ص۱۸۸.</ref>در چگونگی تغییر ما‌ه‌های حرام از منابع متقدم نقل شده است: در موسم [[حج]]، مردی از قبیله کِنانه می‌ایستاد و می‌گفت: من خون عده‌ای از قبیله طَیی و [[قبیله خثعم|خَثعم]] را در [[ماه‌های حرام|ماه حرام]]، [[مباح]] کرده‌ام و [[حرام|حرمت]] آن ماه را به تاخیر انداخته‌ام و به جای آن، [[صفر|ماه صفر]] را ماه حرام قرار داده‌ام. چون سال آینده فرا می‌رسید؛ می‌گفت: ماه صفر را حلال کردم و حرمتش را به تعویق انداختم و بجای آن، [[محرم (ماه)|ماه محرم]] را ماه حرام قرار دادم. آیه ۳۷ سوره توبه نازل شد و از این عمل نهی کرد.
مفسران، نسیء در آیه ۳۷ سوره توبه را به معنای تغییر ماه‌های حرام به ماه‌های دیگر معنا کرده‌اند.<ref>طوسی، التبیان فی تفسر القرآن، بیروت، ج۵، ص۲۱۶؛ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۲۱ق، ج۹، ص۲۷۱؛ سیوطی، الدر المنثور، دارالفکر، ج٤، ص۱۸۸.</ref>در چگونگی تغییر ما‌ه‌های حرام از منابع متقدم نقل شده است: زمان جاهلیت در موسم [[حج]]، مردی از قبیله کِنانه می‌ایستاد و می‌گفت: من خون عده‌ای از قبیله طَیی و [[قبیله خثعم|خَثعم]] را در [[ماه‌های حرام|ماه حرام]]، [[مباح]] کرده‌ام و [[حرام|حرمت]] آن ماه را به تاخیر انداخته‌ام و به جای آن، [[صفر|ماه صفر]] را ماه حرام قرار داده‌ام. چون سال آینده فرا می‌رسید؛ می‌گفت: ماه صفر را حلال کردم و حرمتش را به تعویق انداختم و بجای آن، [[محرم (ماه)|ماه محرم]] را ماه حرام قرار دادم. آیه ۳۷ سوره توبه نازل شد و از این عمل نهی کرد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۹۰؛ حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۱۷؛ جرجانی، درج الدرر فی تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۷۶۵؛ ابن عربی، احکام القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۹۴۳.</ref>
<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۹۰؛ حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۱۷؛ جرجانی، درج الدرر فی تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۷۶۵؛ ابن عربی، احکام القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۹۴۳.</ref>
 
بت‌پرستان اهل مکه در زمان جاهلیت این کار را انجام می‌دادند.
 
نَسیء در لغت به معنای به تأخیر انداختن و در [[قرآن]] به معنای تأخیر حرمت یک ماه از ماه‌های حرام به ماه دیگر است.
 
ملت عرب با گذشت زمان در [[مناسک حج]] و حرمت ماه‌ها تغییراتی ایجاد کردند، زیرا در مواردی به دلیل خشم و کینه زیاد، ترک جنگ و غارت و چپاول در سه ماه پیاپی بر آنان دشوار می‌آمد، در عین حال نمی‌خواستند بر سنت دیرین آنان که حرمت ۴ ماه از سال بود خللی ایجاد شود، از این روی حرمت ماه محرم را به تأخیر می‌انداختند و به [[صفر]] منتقل می‌کردند. و بدین ترتیب دیگر ماه‌های حرام را هم به تأخیر می‌انداختند و ماه‌های به تأخیر افتاده به نام اصلی خود خوانده می‌شد و در نهایت نظم همه ماه‌ها به هم می‌خورد.<ref>انصاری، نسیء، ص ۲۲۳۰.</ref>
 
در قرآن به شدت با این کار مخالفت شده است:{{سخ}}{{متن قرآن|إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ‌ ۖ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّ‌مُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّ‌مَ اللَّـهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّ‌مَ اللَّـهُ ۚ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِ‌ينَ{{سخ}}|ترجمه=جز اين نيست كه جابجا كردن [ماههاى حرام‌]، فزونى در كفر است كه كافران به وسيله آن گمراه مى‌شوند؛ آن را يكسال حلال مى‌شمارند، و يكسال [ديگر]، آن را حرام مى‌دانند، تا با شماره ماههايى كه خدا حرام كرده است موافق سازند، و در نتيجه آنچه را خدا حرام كرده [بر خود] حلال گردانند. زشتى اعمالشان برايشان آراسته شده است، و خدا گروه كافران را هدايت نمى‌كند.|سوره= [[سوره توبه|توبه]]|آیه= ۳۷}}




confirmed، templateeditor
۲٬۱۲۲

ویرایش