یتیم‌نوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:تابلوی پناه (یتیم نوازی).jpg|thumb|275x275px|تابلوی پناه (یتیم‌نوازی) اثر [[محمود فرشچیان]]]]عالمان دینی گفته‌اند [[اسلام]] به احترام‌گذاشتن به یتیم و پناه‌دادن به او سفارش کرده<ref>مدرسی، تفسیر هدایت، ۱۳۷۷ش، ج۱۸، ص۳۵۳.</ref> و جامعه را در قبال یتیمان مسئول دانسته است.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۳، ص۱۵۳.</ref> از  پیامبر(ص) نقل کرده‌اند: «هرکس یتیمی را تا زمانی که بی‌نیاز شود، مورد مهربانی خود قرار دهد، بهشت بر او واجب می‌شود.»<ref>علامه مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۴، ص۵۸؛ مدرسی، تفسیر هدایت، ۱۳۷۷ش، ج۱۸، ص۳۵۴.</ref> همچنین تکریم یتیم جزئی از سیره [[اهل‌بیت(ع)]] دانسته شده است.<ref>انصاریان، زیبای اخلاق، قم، ص۳۲۱. </ref> برای مثال، نقل شده که امام علی(ع) اهتمام زیادی به کار یتیمان داشت و خود را پدر یتیمان نامید.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام امیر المومنین(ع)، ۱۳۸۶ش، ج۱۰، ص۲۷۲. </ref> امام علی(ع) در وصیتنامه خود توجه به یتیمان را در کنار توجه به نماز و قرآن قرار داده و گفته است: «یتیمان را گاهی سیر و گاهی گرسنه نگذارید و نکند با حضور شما سختی بکشند.»<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۱۱۳؛ مکارم شیرازی، از تو سؤال می‌کنند، ۱۳۸۷ش، ص۱۳۱.</ref>