پرش به محتوا

امام صادق علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲۶: خط ۱۲۶:
==خصوصیات اخلاقی، کرامات و فضایل==
==خصوصیات اخلاقی، کرامات و فضایل==
در منابع روایی در زمینه ویژگی‌های اخلاقی امام صادق(ع) گزارش‌هایی از [[زهد]]، [[انفاق]]، علم فراوان، [[عبادت]] بسیار و تلاوت [[قرآن]] آمده است. محمد بن طلحه، امام صادق(ع) را از بزرگترین افراد اهل‌بیت، دارای علم فراوان، بسیار اهل عبادت و [[زهد]] و تلاوت قرآن توصیف کرده است.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۶۹۱.</ref> [[مالک بن انس]] از ائمه فقهی [[اهل سنت و جماعت |اهل‌سنت]] گفته است: در مدتی که پیش امام صادق(ع) می‌رفته، همیشه او را در یکی از سه حالت [[نماز]]خواندن، [[روزه|روزه‌داری]] و [[ذکر]]گفتن دیده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۷، ص۱۶.</ref>{{سخ}}در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] چنین آمده که امام صادق(ع) در پاسخ به درخواست فقیری، چهارصد درهم به او داد و چون سپاس‌گزاری او را دید، انگشترش را هم که ده هزار درهم می‌ارزید، به وی بخشید.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۷، ص۶۱.</ref> روایت‌هایی نیز از انفاق‌های پنهانی امام صادق(ع) در دست است. به نوشته کتاب [[ الکافی (کتاب)|کافی]]، او شب‌ها مقداری نان و گوشت و پول در کیسه می‌ریخت و به صورت ناشناس به در خانه تهیدستان شهر می‌برد و میان آنها تقسیم می‌کرد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۸.</ref> [[ابوجعفر خثعمی]] نقل کرده است که امام صادق(ع) کیسه پولی را به او داد و از او خواست آن را به فردی از [[بنی‌هاشم]] بدهد و نگوید که چه کسی آن را فرستاده است. به گفته خثعمی هنگامی که آن فرد پول را گرفت، برای فرستنده آن [[دعا]] کرد و از امام صادق(ع) گله کرد که با وجود ثروتش چیزی به او نمی‌دهد.<ref>ابن‌شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۹ش، ج‏۴، ص۲۷۳.</ref> ابوعبدالله بلخی نیز نقل کرده است که روزی امام صادق(ع) به درخت نخل پوسیده‌ای خطاب کرد که ای نخلی که مطیع پروردگارت هستی از آنچه خداوند در تو قرار داده ما را اطعام کن، در آن حال از آن درخت خرماهای رنگارنگ بر ما بارید.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث، ج۴۷، ص۷۶.</ref>
در منابع روایی در زمینه ویژگی‌های اخلاقی امام صادق(ع) گزارش‌هایی از [[زهد]]، [[انفاق]]، علم فراوان، [[عبادت]] بسیار و تلاوت [[قرآن]] آمده است. محمد بن طلحه، امام صادق(ع) را از بزرگترین افراد اهل‌بیت، دارای علم فراوان، بسیار اهل عبادت و [[زهد]] و تلاوت قرآن توصیف کرده است.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۶۹۱.</ref> [[مالک بن انس]] از ائمه فقهی [[اهل سنت و جماعت |اهل‌سنت]] گفته است: در مدتی که پیش امام صادق(ع) می‌رفته، همیشه او را در یکی از سه حالت [[نماز]]خواندن، [[روزه|روزه‌داری]] و [[ذکر]]گفتن دیده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۷، ص۱۶.</ref>{{سخ}}در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] چنین آمده که امام صادق(ع) در پاسخ به درخواست فقیری، چهارصد درهم به او داد و چون سپاس‌گزاری او را دید، انگشترش را هم که ده هزار درهم می‌ارزید، به وی بخشید.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۷، ص۶۱.</ref> روایت‌هایی نیز از انفاق‌های پنهانی امام صادق(ع) در دست است. به نوشته کتاب [[ الکافی (کتاب)|کافی]]، او شب‌ها مقداری نان و گوشت و پول در کیسه می‌ریخت و به صورت ناشناس به در خانه تهیدستان شهر می‌برد و میان آنها تقسیم می‌کرد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۸.</ref> [[ابوجعفر خثعمی]] نقل کرده است که امام صادق(ع) کیسه پولی را به او داد و از او خواست آن را به فردی از [[بنی‌هاشم]] بدهد و نگوید که چه کسی آن را فرستاده است. به گفته خثعمی هنگامی که آن فرد پول را گرفت، برای فرستنده آن [[دعا]] کرد و از امام صادق(ع) گله کرد که با وجود ثروتش چیزی به او نمی‌دهد.<ref>ابن‌شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ۱۳۷۹ش، ج‏۴، ص۲۷۳.</ref> ابوعبدالله بلخی نیز نقل کرده است که روزی امام صادق(ع) به درخت نخل پوسیده‌ای خطاب کرد که ای نخلی که مطیع پروردگارت هستی از آنچه خداوند در تو قرار داده ما را اطعام کن، در آن حال از آن درخت خرماهای رنگارنگ بر ما بارید.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث، ج۴۷، ص۷۶.</ref>
{{شعر
| عنوان = امام صادق(ع)
| شاعر = [[غلامرضا سازگار]]
| قالب = رباعی
|عنوان =  لقب صادق
|متن =
تو وارث کمال و جلال محمّدی\\مصداقِ صدق و صادقِ آل محمّدی
\\آیینه  تمامِ کمالات روی توست\\
\\یادآور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا]] خُلق و خوی توست
}}


==سفر به عراق==
==سفر به عراق==
۱۸٬۴۱۷

ویرایش