پرش به محتوا

آمنه بنت وهب: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۲۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹
جز
افزایش جزیی
جز (افزایش مطلب)
جز (افزایش جزیی)
خط ۵۰: خط ۵۰:


==نسب==
==نسب==
آمنه از زنان قبیله قریش به شمار می‌آید: پدرش «وَهب»، بزرگ تیره [[بنی‌زهره]] از تیره‌های قریش بود. مادر آمنه، [[بره دختر عبدالعزی]] قریشی بود.<ref> نگاه کنید به: مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۵-۶.</ref>
آمنه از زنان [[قبیله قریش]] به شمار می‌آید: پدرش، وَهب، بزرگ تیره [[بنی‌زهره]] از تیره‌های قریش بود. مادرش، بره دختر عبدالعزی نیز قریشی بود.<ref> نگاه کنید به: مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۵-۶.</ref>
==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
آمنه در [[مکه]] به دنیا آمد<ref>عایشه عبدالرحمن، آمنه مادر پیامبر، ۱۳۷۹ش، ص۷۴.</ref> و در سال ۵۴ یا ۵۳ سال قبل از هجرت با [[عبدالله بن عبدالمطلب]] ازدواج کرد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۱۵۶.</ref> البته پیش از اینکه عبدالله، پیشنهاد ازدواج به آمنه بدهد، برخی زنان دیگر از جمله، دختر نوفل بن اسد، فاطمه دختر مر و لیلی عدویه به عبدالله پیشنهاد ازدواج داده بودند<ref>نک: ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۸.</ref> مراسم جشن عروسی آن دو، سه شبانه روز ادامه یافت و در این مدت عبدالله به رسم قبیله‌ای در خانه عروس اقامت گزید.<ref>نویری، نهایة الارب، دارالکتب و الوثایق القومیه، ج۱۶، ص۵۷.</ref>
از زندگی آمنه پیش از ازادواج با عبدالله اطلاعات چندانی در دست نیست هر چند که گفته شده او در مکه متولد شد.<ref> بنت الشاطی، آمنه مادر پیامبر، ۱۳۷۹ش، ص۷۴.</ref> در سال ۵۴ یا ۵۳ سال قبل از هجرت با [[عبدالله بن عبدالمطلب]] ازدواج کرد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۱۵۶.</ref> البته پیش از اینکه عبدالله، پیشنهاد ازدواج به آمنه بدهد، برخی زنان دیگر از جمله، دختر نوفل بن اسد، فاطمه دختر مر و لیلی عدویه به عبدالله پیشنهاد ازدواج داده بودند<ref>نگاه کنید به: ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۸.</ref> مراسم جشن عروسی آن دو، سه شبانه روز ادامه یافت و در این مدت عبدالله به رسم قبیله‌ای در خانه عروس اقامت گزید.<ref> نویری، نهایة الارب، دارالکتب و الوثایق القومیه، ج۱۶، ص۵۷.</ref>


=== درگذشت همسر ===
=== درگذشت همسر ===
عبدالله چند روز پس از ازدواج با آمنه، به سفری تجاری رفت و در راه برگشت، در [[مدینه النبی|یثرب]] بیمار شد و از دنیا رفت. آمنه در سوگ همسرش ابیاتی سرود.<ref> زرقانی، شرح المواهب اللدنیة، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۰۷-۲۰۶</ref> برخی، مرگ زودرس عبدالله پس از نجات او از داستان ذبحش، را نشانه این می‌دانند که مقدر بود عبدالله با آمنه ازدواج کند و از این ازدواج، پیامبر (ص) متولد شود.<ref>عایشه عبدالرحمن، آمنه مادر پیامبر، ۱۳۷۹ش، ص۱۲۸</ref> البته برخی گزارش‌های تاریخی، درگذشت عبدالله را اندکی پس از ولادت رسول خدا(ص) دانسته‌اند.<ref> نگاه کنید به: آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ۱۳۷۸ش، ص۴۱.</ref>
عبدالله چند روز پس از ازدواج با آمنه، به سفر تجاری رفت و در راه برگشت، در [[یثرب]] بیمار شد و از دنیا رفت.<ref> زرقانی، شرح المواهب اللدنیة، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۰۷-۲۰۶</ref> بنت الشاطی، نویسنده معاصر مصری، مرگ زودرس عبدالله پس از نجات او از داستان ذبح، را نشانه این می‌داند که مقدر بود عبدالله با آمنه ازدواج کند و از این ازدواج، پیامبر (ص) متولد شود.<ref>بنت الشاطی، آمنه مادر پیامبر، ۱۳۷۹ش، ص۱۲۸</ref> البته برخی گزارش‌های تاریخی، درگذشت عبدالله را اندکی پس از ولادت رسول خدا(ص) دانسته‌اند.<ref> نگاه کنید به: آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ۱۳۷۸ش، ص۴۱.</ref>


=== تولد محمد و سپردن او به دایه===
=== تولد محمد و سپردن او به دایه===
بنابر نظر مشهور شیعه، آمنه در [[۱۷ ربیع‌الاول]] [[عام الفیل]]، پیامبر(ص) را به دنیا آورد؛ ولی مشهور [[اهل تسنن]] زمان وقوع این رویداد را [[۱۲ ربیع‌الاول]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ۱۳۷۸ش، ص۴۳.</ref>
آمنه پس از تولد محمد، او را به [[حلیمه سعدیه]] سپرد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۱۶۲-۱۶۳.</ref> بنابر نظر مشهور شیعه، آمنه در [[۱۷ ربیع‌الاول]] [[عام الفیل]]، پیامبر(ص) را به دنیا آورد؛ ولی مشهور [[اهل تسنن]] زمان وقوع این رویداد را [[۱۲ ربیع‌الاول]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ۱۳۷۸ش، ص۴۳.</ref> به گزارش ابن هشام در [[السیرة النبویة لابن هشام|السیرة النبویه]]، چون محمد [[یتیم]] بود، کسی سرپرستی را نمی‌پذیرفت. حلیمه سعدیه نیز به همین دلیل ابتدا دایگی او را نپذیرفت، اما هنگامی که دید کودک دیگری نصیبش نمی‌شود، سرپرستی او را قبول کرد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۱۶۲-۱۶۳.</ref> حلیمه دو سال به محمد شیر داد و پس از دو سال او را به نزد آمنه آورد؛ اما از آنجا که او را مایه برکت برای خود دیده بود و او از وبایی که دامن مکه را گرفته بود، حفظ کرده بود از آمنه خواست که مدتی دیگر محمد(ص) را پیش خود نگه دارد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۱۶۴-۱۶۳.</ref> از این رو حلیمه سعدیه، سال شش پس از [[عام الفیل]]، پس از پنج سال و دو روز از تولد محمد(ص) او را به مادرش برگرداند.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۹.</ref>
 
آمنه پس از تولد محمد، او را به حلمیه سعدیه سپرد. چون محمد [[یتیم]] بود و مال فراوانی نداشت، ابتدا کسی او را نپذیرفت. [[حلیمه سعدیه]]، که تا غروب آن روز فرزندی برای شیر دادن نصیبش نشده بود و در ابتدای روز دایگی محمد (ص) را نپذیرفته بود، او را قبول کرد. او دو سال به محمد شیر داد و پس از دو سال او را به نزد آمنه آورد؛ اما از آنجا که او را مایه برکت برای خود دیده بود و او از وبایی که دامن مکه را گرفته بود، حفظ کرده بود از آمنه خواست که مدتی دیگر محمد(ص) را پیش خود نگه دارد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۱۶۴-۱۶۲.</ref> از این رو حلیمه سعدیه، سال شش پس از [[عام الفیل]]، پس از پنج سال و دو روز از تولد محمد(ص) او را به مادرش برگرداند.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۹.</ref>
[[پرونده:قبر آمنه مادر حضرت محمد (ص) در ابواء.jpg|بندانگشتی|400px|قبر آمنه مادر حضرت محمد (ص) در ابواء]]
[[پرونده:قبر آمنه مادر حضرت محمد (ص) در ابواء.jpg|بندانگشتی|400px|قبر آمنه مادر حضرت محمد (ص) در ابواء]]


=== وفات ===
=== وفات ===
آمنه، در سال هفتم پس از [[عام الفیل]]، فرزندش، محمد را برای زیارت قبر [[عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله]] و نیز دیدار با دایی‌های عبدالله که از [[قبیله بنی‌نجار|بنی‌نجار]] بودند، به مدینه برد. بنا بر مشهور آمنه در راه بازگشت از مدینه در [[ابواء]] از دنیا رفت<ref>نگاه کنید به: ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۰.</ref> و در همانجا  دفن شد.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ ق، ج۱، ص۱۳.</ref> بنا به نقلی وی در مکه از دنیا رفت و شعب دُب([[قبرستان معلاة]]) دفن شد، ابن اثیر قول او را را صحیح تر دانسته است.{{مدرک}}
آمنه، در سال هفتم پس از [[عام الفیل]]، فرزندش، محمد را برای زیارت قبر [[عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله]] و نیز دیدار با دایی‌های عبدالله که از [[قبیله بنی‌نجار|بنی‌نجار]] بودند، به [[مدینه]] برد. بنا بر مشهور آمنه در راه بازگشت از مدینه در [[ابواء]] از دنیا رفت<ref>نگاه کنید به: ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۰.</ref> و در همانجا  دفن شد.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ ق، ج۱، ص۱۳.</ref> بنا به نقلی وی در مکه از دنیا رفت و شعب دُب([[قبرستان معلاة]]) دفن شد، ابن اثیر نظر او را صحیح‌تر دانسته است.<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۲.</ref> [[یعقوبی]]، تاریخ‌نگار درگذشت او را در ۳۰ سالگی دانسته است.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۰.</ref>


بنا به گفته محمد بن عمر واقدی، زمانی که [[قریش]] برای خونخواهی کشتگان خود در [[جنگ بدر]] قصد مدینه کردند و به ابواء رسیدند، گروهی از آنان خواستند قبر آمنه را نبش کنند، ولی پس از مشورت [[ابوسفیان]] با صاحب‌نظران قریش، از این کار خودداری کردند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۰۶.</ref> همچنین پیامبر قبر مادرش را در ابواء [[زیارت]] می‌کرده است<ref>محدث قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref> از جمله در واقعه [[حدیبیه]] بر سر قبر مادر حاضر شد و بر او گریه کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۹۴.</ref>
بنا به گفته محمد بن عمر واقدی، زمانی که [[قریش]] برای خونخواهی کشتگان خود در [[جنگ بدر]] قصد مدینه کردند و به ابواء رسیدند، گروهی از آنان خواستند قبر آمنه را نبش کنند، ولی پس از مشورت [[ابوسفیان]] با صاحب‌نظران قریش، از این کار خودداری کردند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۰۶.</ref> همچنین پیامبر قبر مادرش را در ابواء [[زیارت]] می‌کرده است<ref>محدث قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref> از جمله در واقعه [[حدیبیه]] بر سر قبر مادر حاضر شد و بر او گریه کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۹۴.</ref>


با این حال قبری در [[قبرستان حجون]] مکه نیز به وی منسوب است{{مدرک}} در گزارشی تاریخی نیز به وجود قبر وی در مکه اشاره شده، که ابن سعد از علمای اهل سنت، این گزارش را صحیح ندانسته است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۹۴.</ref> گفته شده قبر وی در ابواء و قبر منسوب به وی در مکه از زمان حکومت عثمانی دارای بقعه بوده و بعدها تخریب شده است.{{مدرک}}
با این حال قبری در [[قبرستان حجون]] مکه نیز به وی منسوب است{{مدرک}} در گزارشی تاریخی نیز به وجود قبر وی در مکه اشاره شده، که ابن سعد از علمای اهل سنت، این گزارش را صحیح ندانسته است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۹۴.</ref> گفته شده قبر وی در ابواء و قبر منسوب به وی در مکه از زمان حکومت عثمانی دارای بقعه بوده و بعدها تخریب شده است.<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۲.</ref>
== دین ==
به گفته [[محمدابراهیم آیتی]]، عالمان شیعه بر ایمان [[آمنه]]، [[ابوطالب]]، [[عبدالله بن عبدالمطلب]] و اجداد [[رسول خدا]] تا [[آدم(ع)]] [[اجماع]] دارند.<ref> آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ۱۳۷۸ش، ص۴۲.</ref> همچنین بر پایه روایتی که در [[الکافی (کتاب)|الکافی]] آمده، آتش دوزخ بر اجداد پیامبر، پدر و مادرش و کسی که او را سرپرستی کرده(ابوطالب) حرام است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ق، ج۱، ص۴۴۶.</ref>
 
[[شیخ عباس قمی]]، با استناد به آیه ۸۴ [[سوره توبه]] {{یادداشت|ا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِ‌هِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُ‌وا بِاللَّـهِ وَرَ‌سُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٨٤﴾؛ و هرگز بر هيچ مرده‌اى از آنان نماز مگزار و بر سر قبرش نايست، چرا كه آنان به خدا و پيامبر او كافر شدند و در حال فسق مردند.(سوره توبه، آیه۸۴.)}} که پیامبر را از نمازگزاردن بر مردگان مشرکان و ایستادن بر سر قبر آنان نهی کرده، مشرک بودن والدین پیامبر را منتفی دانسته‌، چراکه پیامبر قبر پدر و مادر خود را [[زیارت]] می‌کرده است.<ref>محدث قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref>


== دین ==
===دیدگاه اهل سنت===
به گفته [[محمدابراهیم آیتی]] علمای شیعه بر ایمان [[آمنه]]، [[ابوطالب]]، [[عبدالله بن عبدالمطلب]] و اجداد [[رسول خدا]] تا [[آدم(ع)]] [[اجماع]] دارند.<ref>آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ۱۳۷۸ش، ص۴۲.</ref> و بر پایه روایتی که در [[الکافی (کتاب)|الکافی]] آمده آتش دوزخ بر اجداد پیامبر، پدر و مادر او و کسی که او را سرپرستی کرده(ابوطالب) حرام است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۸ق، ج۱، ص۴۴۶.</ref> [[شیخ عباس قمی]]، با استناد به آیه ۸۴ [[سوره توبه]] {{یادداشت|ا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِ‌هِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُ‌وا بِاللَّـهِ وَرَ‌سُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٨٤﴾؛ و هرگز بر هيچ مرده‌اى از آنان نماز مگزار و بر سر قبرش نايست، چرا كه آنان به خدا و پيامبر او كافر شدند و در حال فسق مردند.(سوره توبه، آیه۸۴.)}} که پیامبر را از نمازگزاردن بر مرده مشرکان و ایستادن بر قبر آنان نهی کرده، مشرک بودن والدین پیامبر را منتفی دانسته‌، چراکه پیامبر قبر پدر و مادر خود را [[زیارت]] می‌کرده است.<ref>محدث قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref>  
از نظر [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] والدین و اجداد پیامبر (ص) مشرک بوده‌اند: [[سیوطی]] از علمای اهل سنت با استناد به دو روایت درباره [[شأن نزول]] آیات ۱۱۳ {{یادداشت|{{متن قرآن|مَا کانَ لِلنَّبِی وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَن يسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِکينَ وَلَوْ کانُواْ أُوْلِی قُرْبَی مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ|ترجمه=بر پیامبر و کسانی که ایمان آورده‏‌اند سزاوار نیست که برای مشرکان پس از آنکه برایشان آشکار گردید که آنان اهل دوزخ‌اند، طلب آمرزش کنند؛ هرچند خویشاوند [آنان] باشند|سوره=توبه|آیه=۱۱۳}}}} و ۱۱۴ [[سوره توبه]] {{یادداشت|{{متن قرآن|وَمَا کانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلاَّ عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِياهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لأوَّاهٌ حَلِيمٌ| ترجمه=و طلب آمرزش ابراهیم برای پدرش جز به سبب وعده‏‌ای که ابراهیم به او داده بود نبود؛ [ولی] هنگامی که برای ابراهیم روشن شد وی دشمن خداست از او بیزاری جست. راستی ابراهیم دلسوزی بردبار بود|سوره=توبه|آیه=۱۱۴}}}} به مشرک بودن مادر پیامبر(ص) اشاره کرده است.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۲۸۳ و ۲۸۴.</ref>  


در مقابل از نظر [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] والدین و اجداد پیامبر (ص) مشرک بوده‌اند: [[سیوطی]] از علمای اهل سنت با استناد به دو روایت درباره شأن نزول آیات ۱۱۳ {{یادداشت|{{متن قرآن|مَا کانَ لِلنَّبِی وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَن يسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِکينَ وَلَوْ کانُواْ أُوْلِی قُرْبَی مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ|ترجمه=بر پیامبر و کسانی که ایمان آورده‏‌اند سزاوار نیست که برای مشرکان پس از آنکه برایشان آشکار گردید که آنان اهل دوزخ‌اند، طلب آمرزش کنند؛ هرچند خویشاوند [آنان] باشند|سوره=توبه|آیه=۱۱۳}}}} و ۱۱۴ [[سوره توبه]] {{یادداشت|{{متن قرآن|وَمَا کانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلاَّ عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِياهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لأوَّاهٌ حَلِيمٌ| ترجمه=و طلب آمرزش ابراهیم برای پدرش جز به سبب وعده‏‌ای که ابراهیم به او داده بود نبود؛ [ولی] هنگامی که برای ابراهیم روشن شد وی دشمن خداست از او بیزاری جست. راستی ابراهیم دلسوزی بردبار بود|سوره=توبه|آیه=۱۱۴}}}} به مشرک بودن مادر پیامبر(ص) اشاره کرده است.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۲۸۳ و ۲۸۴.</ref> در حالی که [[علامه امینی]] شأن نزول آیات مذکور را به نقل از امام علی(ع) در رابطه با مردی دانسته که برای پدر و مادر مشرک‌اش [[استغفار]] می‌کرد و از نظر او ربطی به استغفار برای ابوطالب یا آمنه ندارند.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۹۱ش، ج۸، ص۱۲.</ref> همچنین گفته است که برخی همچون طبری<ref> نگاه کنید به: طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۱، ص۳۳.</ref> آمرزش‌خواهی در این آیه را به نمازگزاردن بر مرده، تفسیر کرده‌اند.<ref> نک: امینی، الغدیر، ۱۳۹۱ش، ج۸، ص۱۹-۲۰.</ref>علامه امینی احتمال ساختگی بودن این روایت را نیز مطرح کرده است.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۹۱ش، ج۸، ص۱۸.</ref>
[[علامه امینی]] شأن نزول آیات مذکور را به نقل از [[امام علی(ع)]] در رابطه با مردی دانسته که برای پدر و مادر مشرک‌اش [[استغفار]] می‌کرد و از نظر او ربطی به استغفار برای ابوطالب یا آمنه ندارند.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۹۱ش، ج۸، ص۱۲.</ref> همچنین گفته است که برخی همچون طبری<ref> نگاه کنید به: طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۱، ص۳۳.</ref> آمرزش‌خواهی در این آیات را به نمازگزاردن بر مرده، تفسیر کرده‌اند.<ref> نک: امینی، الغدیر، ۱۳۹۱ش، ج۸، ص۱۹-۲۰.</ref> علامه امینی احتمال ساختگی بودن این روایات را نیز مطرح کرده است.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۹۱ش، ج۸، ص۱۸.</ref>


== تک‌نگاری==
== تک‌نگاری==
کتاب «ام النبی(ص)» به زبان عربی درباره زندگی حضرت آمنه نوشته است. نویسنده آن عایشه بنت الشاطی(متولد ۱۳۳۱ق/۱۹۱۳م) نویسنده معاصر مصری است.<ref>سجادی، آمنه مادر پیامبر، مقدمه چاپ سوم، </ref> کتاب ام‌النبی از کتاب‌های مجموعه «تراجم سیّدات بیت النبوة» است که بنت الشاطی درباره زنان خاندان پیامبر منتشر کرده است.<ref>[http://adabarabi.ir/home/book/701053 تراجم سيدات بيت النبوة - تراجم سیدات بیت النبوة]</ref> جایگاه آمنه، نسب او، وفات عبدالله، تولد پیامبر و وفات آمنه از بخش‌های این کتاب است. سید محمدتقی سجادی کتاب ام النبی را به عنوان «آمنه مادر پیامبر(ص)» را به فارسی ترجمه کرده است که نخستین بار در سال  ۱۳۵۹ش منتشر شده<ref>سجادی، آمنه مادر پیامبر، مقدمه چاپ سوم، </ref> و مؤسسه انتشارات نبوی آن را در سال  ۱۳۷۹ش برای سومین بار در ۲۰۳ صفحه منتشر کرده است. همچنین احمد صادقی اردستانی کتاب مذکور را با عنوان «آمنه مادر پیامبر(ص)» ترجمه کرده و انتشارات بوستان کتاب آن را در ۲۳۲ منتشر نموده است.<ref>[http://www.bustaneketab.com/Public/NewsView.aspx?ID=503 «همزمان با اکران فیلم محمد رسول الله(ص): کتاب « آمنه مادر پیامبر(ص)» توسط بوستان کتاب منتشر شد.»]</ref>
کتاب «ام النبی(ص)» به زبان عربی درباره زندگی حضرت آمنه است. نگارنده کتاب عایشه بنت‌الشاطی(متولد ۱۳۳۱ق/۱۹۱۳م) نویسنده معاصر اهل مصر است.<ref>سجادی، آمنه مادر پیامبر، مقدمه چاپ سوم، </ref> کتاب ام‌النبی از کتاب‌های مجموعه «تراجم سیّدات بیت النبوة» است که بنت‌الشاطی درباره زنان خاندان پیامبر منتشر کرده است.<ref>[http://adabarabi.ir/home/book/701053 تراجم سيدات بيت النبوة - تراجم سیدات بیت النبوة]</ref> جایگاه آمنه، نسب او، وفات عبدالله، تولد پیامبر و وفات آمنه از بخش‌های این کتاب است. سید محمدتقی سجادی کتاب ام النبی را به عنوان «آمنه مادر پیامبر(ص)» را به فارسی ترجمه کرده که نخستین بار در سال  ۱۳۵۹ش منتشر شده است<ref>سجادی، آمنه مادر پیامبر، مقدمه چاپ سوم، </ref> و مؤسسه انتشارات نبوی آن را در سال  ۱۳۷۹ش برای سومین بار در ۲۰۳ صفحه منتشر کرده است. همچنین احمد صادقی اردستانی کتاب مذکور را با عنوان «آمنه مادر پیامبر(ص)» ترجمه کرده و انتشارات بوستان کتاب آن را در ۲۳۲ منتشر نموده است.<ref>[http://www.bustaneketab.com/Public/NewsView.aspx?ID=503 «همزمان با اکران فیلم محمد رسول الله(ص): کتاب « آمنه مادر پیامبر(ص)» توسط بوستان کتاب منتشر شد.»]</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۸۵: خط ۸۷:
*آیتی، محمدابراهیم، تاریخ پیامبر اسلام، تجدید نظر و اضافات از ابوالقاسم گرجی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۸ش.
*آیتی، محمدابراهیم، تاریخ پیامبر اسلام، تجدید نظر و اضافات از ابوالقاسم گرجی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۸ش.
*ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
*ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
* ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
*ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، تحقیق: علی محمد بجاوی، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲ق.
*ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، تحقیق: علی محمد بجاوی، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲ق.
*ابن هشام، السیرة النبویة، تحقیق: ابراهیم الأبیاری و مصطفی السقاء و عبدالحفیظ الشلبی، مصر، شركة مكتبة ومطبعة مصطفى البابی، ۱۳۷۵ق.
*ابن هشام، السیرة النبویة، تحقیق: ابراهیم الأبیاری و مصطفی السقاء و عبدالحفیظ الشلبی، مصر، شركة مكتبة ومطبعة مصطفى البابی، ۱۳۷۵ق.
خط ۹۷: خط ۱۰۰:
* واقدی، محمد بن عمر، المغازى، تحقيق: مارسدن جونس، بيروت، مؤسسة الأعلمى، ۱۹۸۹م/۱۴۰۹ق.
* واقدی، محمد بن عمر، المغازى، تحقيق: مارسدن جونس، بيروت، مؤسسة الأعلمى، ۱۹۸۹م/۱۴۰۹ق.
* مقریزی، احمد بن علی، امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال و الحفده و المتاع، تحقیق:‌ محمد عبد الحمید النمیسی، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰ق/۱۹۹۹م.
* مقریزی، احمد بن علی، امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال و الحفده و المتاع، تحقیق:‌ محمد عبد الحمید النمیسی، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰ق/۱۹۹۹م.
* یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، بیروت، بی‌تا.
{{پایان}}
{{پایان}}
==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==