آیه ۵۴ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
آیه ۵۴ سوره مائده حاوی یک قانون کلی و هشداردهنده برای مسلمانان تلقی شده است: اگر کسانی از شما از دین خدا بیرون رود، زیانی به خدا، آیین او و جامعه اسلامی نمی‌رساند؛ زیرا خداوند در آینده مردمانی را برای حمایت از این آیین برمی‌انگیزاند. این مردمان گروهی با ویژگی‌هایی خاص هستند که مصداق واقعی [[حزب‌الله]] دانسته شده‌اند. صاحبان این ویژگی‌ها شایسته [[ولایت]] بر جامعه اسلامی و ایجادکننده آرمان‌شهر انسانی به‌شمار رفته‌اند. | آیه ۵۴ سوره مائده حاوی یک قانون کلی و هشداردهنده برای مسلمانان تلقی شده است: اگر کسانی از شما از دین خدا بیرون رود، زیانی به خدا، آیین او و جامعه اسلامی نمی‌رساند؛ زیرا خداوند در آینده مردمانی را برای حمایت از این آیین برمی‌انگیزاند. این مردمان گروهی با ویژگی‌هایی خاص هستند که مصداق واقعی [[حزب‌الله]] دانسته شده‌اند. صاحبان این ویژگی‌ها شایسته [[ولایت]] بر جامعه اسلامی و ایجادکننده آرمان‌شهر انسانی به‌شمار رفته‌اند. | ||
در ذیل آیه ۵۴ سوره مائده، مفسران دربارهٔ مصداق یاوران دین خدا، با تکیه بر روایات، نظرات مختلفی ابراز کرده‌اند؛ [[سلمان فارسی]] و ایرانیان، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و یارانش و [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|مهدی(ع)]] و اصحابش از جمله این نظرات است. برخی مفسران نظراتی که مصداق را در دوران نزول آیه دانسته‌اند را رد کرده‌اند. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] معتقد است که مصداق آیه | در ذیل آیه ۵۴ سوره مائده، مفسران دربارهٔ مصداق یاوران دین خدا، با تکیه بر روایات، نظرات مختلفی ابراز کرده‌اند؛ [[سلمان فارسی]] و ایرانیان، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و یارانش و [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|مهدی(ع)]] و اصحابش از جمله این نظرات است. برخی مفسران نظراتی که مصداق را در دوران نزول آیه دانسته‌اند را رد کرده‌اند. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] معتقد است که مصداق آیه هنوز محقق نشده است. | ||
==آیه‌ای دربارهٔ یاوران دین خدا== | ==آیه‌ای دربارهٔ یاوران دین خدا== | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
*[[علی بن ابراهیم قمی]] این آیه را دربارهٔ [[قائم آل محمد|قائم]] و اصحابش دانسته است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۱۷۰.</ref> روایاتی هم در تأیید این نظر در کتاب‌های روایی شیعه نقل شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید: عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۲۶.</ref> طبرسی در توضیح نظر قمی گفته است: قسمت اول آیه، خطاب به کسانی است که به آل محمد(ع) ظلم کردند، آنها را کشتند و حقشان را غصب کردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۳۲۲.</ref> او در ادامه از امکان تأیید این قول سخن گفته است؛ به این دلیل که قومی که خداوند به آوردن آنها وعده می‌دهد، باید در وقت نازل‌شدن آیه موجود نباشند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۳۲۲.</ref> | *[[علی بن ابراهیم قمی]] این آیه را دربارهٔ [[قائم آل محمد|قائم]] و اصحابش دانسته است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۱۷۰.</ref> روایاتی هم در تأیید این نظر در کتاب‌های روایی شیعه نقل شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید: عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۳۲۶.</ref> طبرسی در توضیح نظر قمی گفته است: قسمت اول آیه، خطاب به کسانی است که به آل محمد(ع) ظلم کردند، آنها را کشتند و حقشان را غصب کردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۳۲۲.</ref> او در ادامه از امکان تأیید این قول سخن گفته است؛ به این دلیل که قومی که خداوند به آوردن آنها وعده می‌دهد، باید در وقت نازل‌شدن آیه موجود نباشند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۳۲۲.</ref> | ||
*اینکه این آیه مصداق مشخصی نداشته باشد و تمام کسانی که تا [[قیامت|روز قیامت]] دارای این صفات هستند را شامل شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۳۲۲.</ref> | *اینکه این آیه مصداق مشخصی نداشته باشد و تمام کسانی که تا [[قیامت|روز قیامت]] دارای این صفات هستند را شامل شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۳۲۲.</ref> | ||
*[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] معتقد است که مصداق آیه | *[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] معتقد است که مصداق آیه هنوز محقق نشده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۵، ص۳۸۹.</ref> | ||
==نقد نظرات طرح‌شده دربارهٔ مصادیق== | ==نقد نظرات طرح‌شده دربارهٔ مصادیق== | ||