هجرت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''هجرت''' به معنای خروج از سرزمینی به سرزمینی دیگر است. در اصطلاح دینی هجرت به کوچ کردن از زادگاه و زیستگاه به جایی دیگر برای نجات دین و ایمان خود است. هجرت از آموزه‌های اسلام شمرده می‌شود و قرآن آثار دنیوی و اخروی فراوانی بر آن وعده داده است. [[مجتهد|فقیهان]] گفته‌اند کسی که در سرزمین کفر قادر بر انجام وظایف دینی خود نیست در صورت توانایی باید مهاجرت کند. گفته شده با هجرت می‌توان به محیطی رفت که مناسب برای [[تعظیم شعائر|اقامه شعائر دینی]] و اظهار تعالیم اسلام باشد. هجرت یکی از راه‌های گسترش اسلام در کشورهای غیراسلامی شمرده می‌شود. این نوع هجرت وسیله‌ای برای تبلیغ فرهنگ اسلامی و گسترش اسلام در کشورهای غیراسلامی است.  

هجرت برای حفظ دین و جان خود، هجرت برای آموختن علم و دانش، هجرت برای تقویت و نشر دین و هجرت برای فرار از ظالم و [[گناه]] از انواع و اهداف هجرت دانسته شده است. قرآن مهاجران را به گشایش‌های مادی فراوان در همین دنیا و نیز اجر معنوی بزرگ در آخرت بشارت داده است. در قرآن آمده که اگر کسی که در راه خدا هجرت کند نقاط امن فراوان گسترده‌ای در زمین می‌یابد. [[هجرت به حبشه|هجرت مسلمانان به حبشه]] و [[هجرت به مدینه|هجرت پیامبر(ص)]] همراه مسلمانان به یثرب از مهمترین هجرت‌های اسلام شناخته می‌شود.  

مهاجرت به کشورهای غیر اسلامی را اگر مانع از انجام مسئولیت‌های شرعی خود و خانواده نشود و از فساد و کفر در امان باشند جایز دانسته‌اند. تأثیرپذیری از فرهنگ و آداب غیراسلامی، تخریب مبانی اعتقادی، در معرض خطر بودن معنویت و فرهنگ دینی، آسیب‌های اجتماعی مانند بحران هویتی، بحران خانوادگی، از بین رفتن قبح و زشتی گناهان، از آسیب‌های مهاجرت به کشورهای غیراسلامی شمرده می‌شود.